mota.spansen.nl

Dansen is per definitie lichamelijk. Heeft dus altijd een sensuele component. En net als in het dagelijks leven ga je daar voorzichtig mee om.
Kijk en luister dus GOED naar de (verborgen) signalen van je danspartner. En geef de ander ruimte om op zijn/haar manier plezier aan de parendans te beleven.
Het zo dicht mogelijk tegen elkaar aan dansen kan nooit het doel van de dans zijn; samen plezier beleven aan de dans wel...


aldus Pajonneke

_________________
Niet zeuren, maar dansen!

Of ik close dansen fijn vind hangt geheel af van de persoon met wie ik samen dans.
Het hangt daarbij bijv af of ik degene ken, maar ook bijv wat het lengte verschil is. Met iemand die veel langer is, vind ik close dansen niet zo fijn.. En het hangt er uiteraard vanaf hoe goed die persoon kan leiden.. (zoals ook al eerder gezegd is)
Dus als iemand aardig is, geen 2 meter en goed kan leiden...

Toen bij m'n eerste keer in Frankrijk (en dan vooral Gennetines) de leukste meisjes spontaan om m'n nek hingen, was dat eerlijk gezegd ook wel even wennen (veggy aaibaarheidsfactor? ;). En dan aan het eind van de dans: merci beaucoup en weg waren ze naar de volgende.. Maar dat is daar dus gebruikelijk en geeft je als dansleider veel mogelijkheden (de 1 van Bibster).

Maar eens met Fille, het gaat mij eigenlijk om klein dansen, close is leuk meegenomen.. Een wals gaat wmb weer lekkerder met wat meer afstand, al kun je close nog sneller draaien en gebruik je minder ruimte, het zwier-effect is dan weg. Je bent als dansleider volgens mij sowieso in dienst van je partner, dus ik begin nooit close, dat gebeurt gewoon (of niet ;) en als variaties niet lukken, dan doe ik gewoon het standaard dansje.

Op een afstand lijkt het misschien klef, maar meestal heb ik alleen contact met de handen/armen en soms cheek to cheek (of juist net niet). Ik verbaas me er nog steeds over wat voor rare dingen je dan kunt uithalen die feilloos gevolgd worden door een partner waarmee het klikt (lichte dansers), terwijl ik zelf nauwelijks vooraf weet wat er aan gaat komen.. Een wonderbaarlijk ervaring die ik iedereen aan kan raden ;). Wel achteraf dan weer duidelijk gepast afstand nemen om misverstanden te voorkomen (of juist niet, mocht je nog op zoek zijn ;)

Ik heb trouwens ook wel eens dat dames te opdringerig zijn, dan wordt het een soort lambada en dat gaat me toch wat te ver (behalve met die 1ne natuurlijk ;)


Nou Kikkers topicvervuiling dreigde uit de hand te lopen en ik moest inderdaad een trein halen ;)

Oh, nog een voordeel van close dansen: je kunt botsende stellen dan beter van je partner afhouden als het druk is..

Helemaal mee eens. Ik geloof dat ik ook meer van deze school ben. Close dansen is soms wel leuk omdat je extra goe moet opletten qua leiden/ volgen (anders kukel je om) maar het zwiert minder lekker vindt ik. En zwieren, daar get het mij vaak juist om.

_________________
humpa humpa humpapa humpa humpa

Voor mij hangt er heel veel af van de intentie van de aanraking. Ik vind het meestal fijn om aan te raken en aangeraakt te worden.
Maar een aanraking heeft een lading. Je kent dat wel: een arm om je rug kan gezellig zijn, of steunend, maar ook claimend. Dat verschil zie je nauwelijks maar je voelt het feilloos.

Het vervelendste wat ik hierin heb meegemaakt was met een Zweed, die met een 'can I borrow this' zijn hele bovenlijf tegen het mijne aandrukte. Mijn reactie na een seconde of 30 (ik was eerst te overdonderd): NO, you can't +wegduwen en weglopen, het voelde echt als een aanranding

Het fijnste vind ik het dansen met iemand die ik goed ken, met wie je zozeer samensmelt dat je samen als één met de muziek beweegt. En soms gebeurd dat spontaan met een onbekende, dan voelt alles gewoon perfect. Ik volg dan precies de bewegingen, bijna alsof ik ze zelf bedenk.

Voor de rest is het iets ertussenin. Zwieren met iets meer tussenruimte. Elkaars lijf als contragewicht met een gezamelijke spil tussen je in, waarbij je tussen elkaars voeten instapt om de draaicirkel zo klein mogelijk te krijgen, wat dichter bij elkaar als het figuur daar om vraagt.
@ collega, borsten aanraken, gewoon omdat ze daar nou eenmaal zitten, ervaar ik als totaal anders dan een bewust stiekeme aanraking. Het eerste: geen probleem, het tweede: mijn reactie variëert van iets meer afstand nemen, tot er iets van zeggen. En al reageert de ander meestal verontwaardigd, hij zal het zelfs maanden naderhand niet meer doen (toch, Duracel?)

_________________
ik dans dus ik besta

Dat is inderdaad zo, maar de sfeer is daarna vaak niet echt gezellig meer. In het salsawereldje heb ik ook al een keer meegemaakt dat de heer in kwestie zich kennelijk zo op z'n pik getrapt voelde en afgewezen dat hij vervolgens tegen anderen kwaad over me ging spreken, waardoor ik ineens de bitch was

tja, ik vind opzich close dansen niet erg en vaak ook fijn

wat egel ook al zei het hangt echt van de intensie af,
nou heb ik er niet zo gauw last van dat mensen te close dansen
volgens mij houden sommige mannen er bij mij toch een beetje extra rekening mee, en dat vind ik best
het heeft er idd ook mee te maken of je op het zelfde ritme dans

ik heb 1 keer gehad dat iemand naar mijn idee te close was, maar gewoon wat afstand creeren door de ander weg te duwen hielp uiteindelijk wel.
ook wel es gehad dat iemand juist te ver weg danste, dat vond ik minstens net zo erg, dat danst gewoon echt niet fijn en.. daar is ook niet zo veel van te zeggen of aan te doen, dus das ook nog eens extra moeilijk

ik denk dat close dansen fijn is maar niet met iedereen, het gebeurt of vanzelf wel of niet

_________________
ik sport niet, ik dans!

Close dansen kan heel fijn zijn, maar soms zijn mensen echt aan elkaar vastgeplakt. Dat moeten ze zelf weten natuurlijk, maar zelf doe ik dat liever niet. Misschien ben ik ook sowieso iets te enthousiast in dansen, want ik vlieg graag hard de zaal door (soms dan...). En dan boet je natuurlijk in in subtiliteit.

Bij het zoeken naar het thread over het busje naar Gennetines (dat ik niet kon vinden, is waarschijnlijk verloren gegaan bij de recente databaseproblemen) kwam ik dit tegen. Wellicht interessant gezien de recente diskussie.

Zelf ben ik altijd erg voorzichtig geweest met close dansen, maar ik ontdek van steeds meer dames dat ze het fijn vinden, en ik pas me daar graag aan aan.

leuk om dit weer terug te lezen... (Oje ik wordt ook een ouwe lul...)

Van tijd tot tijd vind ik close dansen nog steeds heel leuk. Maar dan het liefst zonder het zwieren rond een gezamelijk zwaartepunt kwijt te raken.

Maar het initiatief tot close dansen komt wat mij betreft vanuit de volger: De leider biedt een kader met zijn rechterarm, waar de volger in kan leunen. Als zij het initiatief neemt om dichter tegen de man aan te 'kruipen', dan volgt de leider dat met zijn kader. Als de leider bij voorbaat geen ruimte biedt en er wel close gedanst moet worden, is voor mij de lol ervan af...

_________________
"on est là pour danser, on n'est pas là pour s'amuser!!"

Ik zal niet zo snel close gaan dansen, maar als je er als paar tijdens het dansen op uit komt kan het erg prettig zijn. Zoals Louise aangeeft moet de leider zeker ruimte geven.

Tijdens het dansen zoek je contact met je danspartner en de muziek en bepaal je samen wat daarin goed is.

Voor mij is het net als met uitbundig dansen. Je begint rustig en als het goed aanvoelt met wie je danst kan je je door de muziek en elkaar mee laten voeren. Dan weet je bij voorbaat niet waar je uitkomt.

_________________
Music is my favourite drug.

Ik denk dat Louise met de laatste alinea van haar laatste bijdrage de kern te pakken heeft: de vrouw moet het aangeven.

Van belang zijn:
- het contact tussen de twee danspartners
- de kadans tussen de twee danspartners
- de muziek (de mogelijkheden om met je gevoel 'in de dans te kruipen')

Dat de leider ruimte moet geven, ben ik het mee eens.
Maar dat de leider de ruimte kleiner moet maken als de volger tegen de leider aankruipt..?

Wie zegt dat de leider het prettig vind om met iedereen close te dansen?
Beetje vreemd uitgangspunt.

Dit lijkt me een beter uitgangspunt :~)

_________________
If I can't dance, I don't want to be part of your revolution (Emma Goldman)

ok, tuurlijk, als de leider er geen zin in heeft, dan volgt hij haar niet in het closer dansen, en houdt hij de afstand. Maar m'n punt was vooral dat het vervelend is (/kan zijn) als de leider direct de volger al heel close vast pakt.

_________________
"on est là pour danser, on n'est pas là pour s'amuser!!"

Het lijkt me verstandig om dit topic naar boven te halen.

Dan kan hier verder gepraat worden wat er over close dansen tijdens een dansinstructie moet worden gezegd.

In de topic 'aanranders op de dansvloer' werd de terechte opmerking gemaakt dat beginners in eerste instantie juist ver van elkaar dansen, waarschijnlijk ook omdat ze relatief ruim en breed bewegen. Naarmate de bewegingen subtieler worden, neemt de afstand af.
Of een dansinstructie de juiste plek is om het te hebben over close dansen, weet ik niet. Beginners zijn vooral bezig met de stapjes en hoe dat moet. De danshouding en dan specifiek de closere variant is volgens mij nog niet echt aan de orde.