Kees schreef:
De tweede mazurka, met Kikker, ging ook niet goed, omdat ik het ritme goed in me opnam, maar zij corrigeerde me op een hele goede manier, zodat ik er wat mee kon, zonder dat het vervelend werd. Uiteindelijk nam zij de leiding over, maar dat deed ze op een nette manier, door te vragen, en niet zomaar van het ene op het andere moment non-verbaal op te eisen, zoals het bij het eerste voorbeeld ging.
Ik merkte dat Kees worstelde met het ritme en dat zei hij ook. Toen hij weer even stil ging staan om goed te luisteren heb ik hem gevraagd of hij wilde dat ik hem zou helpen. Dat wilde hij wel. Ik had het ook prima gevonden als hij had gezegd dat hij het nog eens wilde proberen. Zulke worstelingen met het vinden van een overeenkomst tussen de muziek en de dansbeweging heb ik ook moeten voeren om het te leren. Denk dat we er zo prima uit kwamen.
Het is wel zo dat ik dit op deze manier aan Kees durfde te vragen omdat ik Kees al wat langer ken en ik inschatte dat hij zich daardoor niet beledigd zou voelen. Bij onbekenden vind ik dat lastiger, tenzij ze zelf aangeven dat ze het moeilijk vinden.
Ik geef soms tips aan beginnende dansers als ik met ze dans, maar altijd op een opbouwende manier. Iets in de trand van: "misschien kun je proberen om iets minder grote passen te maken, je bent namelijk wat groter dan ik en zo is het voor ons samen zo lastig om rond te komen" en inderdaad met een vriendelijke glimlach.
Meestal merken ze daar direct het resultaat van en heb je vervolgens meer plezier in het samen dansen.
Kees sneed ook het punt aan van het 'sjorren' aan elkaar en het gebruiken van brute kracht. Ik denk dat dat een belangrijk punt is en blijft voor danslessen. Ik werd afgelopen zaterdag ook weer met kracht gejackpot in een jig en dat was erg pijnlijk.
Het blijft denk ik nodig om uit te leggen dat je te maken hebt met ledematen van anderen en dat je daar met beleid mee om moet gaan. Sommige mensen hebben niet zo goed door hoeveel kracht ze op hun danspartners uitoefenen.