doedelicious schreef:
Citaat:
Wat ik nooit zie veranderen zijn de standaard bourreepasjes of de scottisch hupjes.Op videobeelden van de Stichting Draailier en Doedelzak met dansavonden tijdens de stages uit 1975 en later zie je dezelfde dansjes als bv in 2002 !!! Niks veranderd.Wie gaat er eens leuke dansen bedenken als alternatief.
Voor mij zijn die dansen nieuw en ik vind ze erg leuk
.
Het 'zotte kieken' schijnt een vrij nieuwe dans te zijn (heb ik van Mota) misschien is dat iets voor Doedelicious?
Mota schreef:
Citaat:
Cooper schreef:
Citaat:
Na 20 jaar kan een deuntje best nog interessant zijn, als je er maar leuke dingen mee doet...
Wat voor leuke dingen denk je dan aan?
Ik zou het net als Mota wel een goede zaak vinden als we hier eens van de algemene (nogal vage) discussie afstappen en we het over concrete muziektechnische vernieuwingen in ouwe deuntjes gaan hebben.
Of wordt dat te moeilijk om uit te leggen?
Mota beweert:
Citaat:
Variaties, sjwoeng, accenten, tempo wisselingen, etc. dat maakt het nummer pas tot wat het is. Een muziekstuk is meer een middel om bepaalde gevoelens te uiten dan een doel op zich. Dat uiten gaat met het ene muziekstuk makkelijker dan met het andere
Ik vind dat hier weer twee dingen door elkaar gebruikt worden. N.l. techniek en gevoel. Je hebt het eerst over techniek. Over muzikale truukjes om een bepaald gevoel te suggeren. Wat dat betreft is muziek net als acteren. Je kunt vrij gemakkelijk de indruk wekken dat je in een bepaalde stemming verkeerd.
Ik ben het echter niet eens met de opvatting dat je dan bezig bent je eigen gevoelens van dat moment in de muziek te laten weerklinken. Het bepaalde gevoel zit meestal al in het muziekstuk en dat kan je er sterker of minder sterk uit laten komen.
Maar in sommige stukken is het gevoel helemaal niet zo belangrijk. Je hebt ook muziek die heel erg boeiend is, uitdagend voor het oor, of puur swingend.
Ik ben een beetje allergisch voor die veelal vage kreten over muziek en gevoel. Het is vaak zo soft.