mota.spansen.nl

Ik sluit me helemaal aan bij het uitgangspunt dansen doe ik voor mijn plezier. En tijdens lessen heb ik er plezier in om mensen wat te leren en tijdens bals dans ik waar ik zin in heb. En met sommigen mensen wil ik altijd dansen, hoe moe ik ook ben, of hoe nodig ik ook naar de wc moet... En dat ik dan net tegen iemand anders nee heb gezegd, dat is voor mij niet genoeg reden om dan ook maar niet met die persoon waar ik altijd wel mee wil dansen te dansen...

Stel je houd een beetje van ijs, en heel erg van chocola. En iemand biedt je een ijsje aan, terwijl je eigenlijk op je lijn wil letten. Dan zeg je nee. Even later biedt iemand je een stuk chocola aan. Daar laat je je wel door verleiden en je geniet van je chocola. Dan hoeft diegene die je een ijsje aanbood zich toch ook niet beledigd te voelen?

En iedereen die zegt dat afwijzen niet persoonlijk is, daar ben ik het niet mee eens. Dat is het voor mij namelijk wel. Maar het zegt meer over de klik die ik met die persoon heb dan over de danskwaliteiten. De kunst is vervolgens om je er als afgewezene niet te veel van aan te trekken, en je humeur er niet teveel door laten verpesten. Ik snap dat dat lastig is, ik heb toen ik net begon met dansen ook best wel eens nee gekregen, en als dat je een paar keer kort na elkaar overkomt, daalt je zin om te dansen ook...

_________________
"on est là pour danser, on n'est pas là pour s'amuser!!"

Ik vraag meestal dames en probeer meestal uit te stralen dat ik al naar een specifiek persoon op zoek ben, wat veelal ook zo is. Of meestal één van de dames waar ik graag mee dans. Dat zijn er genoeg op de meeste bals dat ik er dan niet of amper toe kom met onbekenden te dansen.

Als ik merk bij een tovercirkel of mazurka dat een meisje dat ik niet ken opvallend goed danst, is dat wel een reden om haar daarna eens op te zoeken. Als dat fijn gaat zijn dat ook vaak de dansjes die je na een bal bij blijven staan.

Met mensen die veel minder ervaren zijn dans ik wel als ik ze los van de dansvloer leer kennen en dat goed klikt. Puur gokken wie er prettig kunnen dansen doe ik alleen als ik weinig mensen ken en de energie ervoor heb. Leiden bij onervaren dansers kost toch wat meer kracht.

_________________
Music is my favourite drug.

Het is altijd leuk om gevraagd te worden. Nou ben ik ook niet te beroerd om iemand zelf te vragen. Wat ik wel merk en ook van anderen uit is:

Hoe meer je mensen vraagt en hoe opener je bent, hoe meer mensen je zelf ook vragen.
zo werkt het ook de andere kant op.
Hoe meer je weigert en hoe minder je vraagt, wordt je ook minder gevraagd.

Nou is het wel zo, dat dit bij balfolk "beroemdheden" heel erg meevalt. Die krijgen toch vaak wel verzoeken op hun dak, soms ten goede, soms ten kwade.

Nou heb ik in 2011 een behoorlijke dip ondergaan in hoeverre ik open sta voor dansen, maar ik vind het nog steeds onprettig wanneer iemand iets te enthousiast op me af komt. Ik vind het heel lief, maar ik kan er moeilijk mee omgaan. Dit heb ik hier en daar vorig jaar ook als waarschuwing gegeven, maar het ligt dus echt aan mij.

Ik wil dus ook niet arrogant over komen dat ik eigenlijk wil alleen wil dansen met mensen waarmee ik me compleet op me gemak voel. Nou maak ik wel uitzonderingen, want ik voel me ook ongemakkelijk wanneer ik iemand teveel afwijs. Dus sommige mensen hebben nog een dansje van me tegoed!!
Ik hoop met Orfest weer lekker te kunnen dansen en bij deze, als ik aan de zijkant van de dansvloer sta, sta ik open voor verzoeken, als ik zelf al niemand gevraagd heb.
Maar als ik achteraf sta, sta ik daar met een reden.
(hoewel ik door sommige wat makkelijker ben over te halen.)

Maar dat is ook een stukje dansetiquette vind ik. Ben je niet dansschikbaar, sta dan achteraf.

Het lijkt me volledig legitiem om iemand af te wijzen voor een dans als je je niet op je gemak voelt bij iemand, Harpelientje!
Ik ken je niet (denk ik), maar zou je daar zeker niet arrogant door vinden, als je een dans met mij zou afslaan.

Als muzikant ben ik erg geïnteresseerd in de muziek (en dans maar een paar dansjes op een avond). Ik sta graag vooraan omdat ik de muziek goed wil horen en de muzikanten op hun vingers wil kijken. Dus aan die dans-etiquette doe ik niet mee
Misschien moet ik een button op? "Pas op, muzikant die niet veel meer danst"

_________________
If I can't dance, I don't want to be part of your revolution (Emma Goldman)

misschien had ik duidelijker moeten zijn en 'niet op de dansvloer staan' had moeten zeggen. Maar meestal als je net aan het randje staat, ben je ook vaak wel vraagbaar

hmmm ik denk dat als je helemaal vooraan de muzikanten staat aan te gapen (no puns intended) het wel duidelijk is, dat je misschien niet wil dansen.
zo is in het musketon ruimte zat om toch vooraan even op het podium te zitten en gewoon te kijken

_________________
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain.

Hoe is dat dan?



Het is IMHO een stuk lomper om iemand niet af te wijzen als je geen zin hebt om (op dat moment en/of met die persoon) te dansen. Diegene had immers net zo goed een heel fijn dansje kunnen doen met iemand die er wel zin in heeft, in plaats van zijn/haar tijd te verspillen met iemand die eigenlijk liever iets anders aan het doen was.
En tja, als dat betekent dat de 'afwijzer' het dansje dan dus maar moet overslaan, pech gehad, had hij/zij zelf maar initiatief moeten nemen...

En gewoon geen zin hebben om te dansen lijkt me altijd een legitiem argument toch? Muziek luisteren, iets drinken, met mensen babbelen, gewoon wat rondhangen, etc. lijken me toch geen hele vreemde bezigheden op een bal ;-)

Hier ben ik het erg mee eens. Ik vin het altijd leuk om met veel verschillende mensen te dansen, dus ik vraag maar raak. Ik heb daardoor al heel wat van dat soort beleefdheidsdansjes achter de rug en het is inderdaad zonde van de tijd .

_________________
humpa humpa humpapa humpa humpa

In het verlengde van deze discussie is er trouwens ook nog de situatie dat ik bijvoorbeeld meerdere dansjes achter elkaar met dezelfde dame gedaan heb en dat dat heel fijn dansen was, maar dat ik ook nog met zoveel andere mensen wil dansen. Zeker als het een beginner is, of iemand die nog niet zo veel mensen kent vind ik dat toch een beetje sneu. Helemaal als diegene daarna drie dansjes langs de kant staat ofzo...

Daarom ben ik zelf wel voorstander van een mixer om de zoveel koppeldansen. Of zoiets als een fandango, een polska of een wals in 20, zodat ik wat kan gaan drinken en kijken hoe al die vergevorderden uit hun dak gaan :-P

Ja toch? Als leider merk je het heus wel of een volger er plezier in heeft of dat ze met haar hoofd ergens anders is. Als iemand geen zin heeft om te dansen en dat gewoon zegt is dat geen enkel punt. :-)

Ken je die types die heel moeilijk nee kan zeggen??
Zo een ben ik er dan. Helaas valt dat soms te ruiken denk ik, want je merkt het in de manier van vragen.
Het lijkt meer gedwongen, vind ik.
Alsof je zo'n stemmetje hoort, deze dans WIL ik dansen en eigenlijk met jou.

Maar dat heb je in vriendengroepen ook, er zijn er altijd wel een paar die gewoon graag aandacht willen en die lijken het ook gewoon op te eisen. Zonder de vraag of je niet iets anders hebt.

Daarbij vind ik een persoon minder om mee te dansen vanwege zijn houding of uitstraling, dan het feit of zij/hij helemaal niet kan dansen.
Maar ik ben daar ook heel gevoelig in. Zeker een vorm van (wan)hoop is heel makkelijk op te pikken en dat kost mij energie, zeker als ik dan iemand verder probeer te helpen en het niet over komt

Maar beleefdheidsdansjes ken ik ook. Als ik dan met iemand dans, maak ik er ook echt zin in en probeer ik met een zo open mogelijke mindsetting erin te gaan.
Ik heb ook wel eens in België iemand gevraagd die ja zei, maar nee bedoelde. Maar die maakte ook verders geen contact in de bourrée. Toen ben ik gewoon weggelopen.

_________________
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain.

Dat zou ik niet gauw doen denk ik. Of iemand moet actief vervelend doen. Halverwege een dans weglopen vind ik toch iets *te* lomp. Zelf als iemand uit beleefdheid met je danst is ie denk ik wel gekwetst als je halverwege wegloopt. Het enige wat ik eigenlijk doe is het gezicht van diegene even extra inprenten en het eerste uur maar niet weer vragen (of als ik het gevoel heb dat iemand eigenlijk liever niet met mij danst dan het hele bal maar niet meer. Het verschil tussen 'ik ben nu moe' of 'ik dans liever niet met jou' is gelukkig meestal vrij makkelijk merken.

_________________
humpa humpa humpapa humpa humpa

Deze dans was ook echt een uitzondering, je merkt meestal wel wanneer iemand niet zo graag wilt dansen. Maar we waren allebei onze eigen dans aan het doen en ook niet eens samen.
Niet eens iets van oogcontact, ook niet inspringen op spelen in de dans.

tot nu ben ik in 4 jaar maar 3 keer weggelopen, die keer met boombal ( Belgen en Fransen schijnen heel slecht nee te kunnen zeggen, heb ik gehoord)
1 keer toen moest de bewaking ook erbij gehaald worden, want deze man viel ook andere meiden lastig in de trant van "je hebt mooie ogen, je andere ogen zijn ook mooi" en tegen je aan lopen rijden.
en 1 keer toen we echt ongelooflijk uit de maat dansten. Variaties: Ja!! leuk, doen. Maar bewust uit de maat dansen terwijl ik terug in de maat probeer te sturen en het daarna letterlijk zeg..."nee jij hoort te volgen" nee, dan is het ook niet leuk dansen. Ik wordt chagrijnig en dat heeft dan weer effect op het dansen en dan ben ik gewoon heel duidelijk.

Ik heb ook wel eens gedanst een mazurka gedanst met iemand die heel close stond en ook half tegen me aan begon te rijden, daar heb je als vrouw een heel subtiel maar gemeen trucje voor
Hand op de schouder leggen, duim tegen sleutelbeen en langzaam kracht zetten. Subtiel maar duidelijk...

Als ik dit zo terug lees, lijk ik echt heel vervelend..:S
Ik ben ook heel lief hoor:) meestal heb ik in de eerste paar dansen met onbekende mensen moeite om te volgen, maar dat is omdat iedereen anders leidt. Dit zeg ik ook in het begin, zodat ze niet denken dat ik niet wil volgen.

maar trouwens

Niet alle volgers zijn vrouwelijk XD Voor mannen is het ( aangezien ze zo vaak in de leidersrol zitten, iets met mannelijk ego enzo) heel handig en fijn om ook een keer te volgen.
Hoe beter je kunt volgen, meestal gaat het leiden dan ook beter

_________________
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain.

valt wel mee hoor ;-). Alleen bij die bourree zou ik wel doorgegaan zijn, sommige mensen kunnen gewoon geen bourree dansen en onkunde vind ik geen reden om iemand te laten staan. Ongewenste intimiteiten (waar je als heer bijna nooit last van hebt natuurlijk) zouden voor mij ook een reden zijn iemand meteen te laten staan. En opmerkingen als 'jij moet X' ook.


Helemaal mee eens. Maar dat je als man meestal in de leidersrol zit heeft lang niet altijd met ego te maken. Het wordt meestal van je *verwacht* dat je leidt, wat het erg moeilijk maakt om goed volgen te leren. Ikzelf kan het echt alleen als ik mijn ogen dicht doe, en zelfs dan vind ik het heel moeilijk. Niet omdat ik het niet zou willen, maar omdat ik er gewoon te weinig oefening in krijg. Door het vrouwenoverschot ( wat gelukkig aardig afgenomen is de laatste jaren) en toch ook wel een beetje door de testosteron waarschijnlijk dansen mannen toch weinig met elkaar terwijl vrouwen dat wel vaak doen. De meeste vrouwen zijn dus een stuk geoefender in zowel de leidersrol als de volgersrol.

Van dames waarvan ik weet dat ze graag leiden vraag ik wel of ik zal volgen, maar omdat dat het dansplezier niet perse ten goede komt duur stunteligheid mijnerzijds komt het er ook dan lang niet altijd van.

Bij workshops waardeer ik het altijd erg als de rollen zo nu en dan geforceerd omgedraaid worden.

_________________
humpa humpa humpapa humpa humpa

Ik heb één keer een dans afgebroken om een soortgelijke reden. De leider was ontzettend wild aan het rondspringen (uit de maat) en ik vond dat hij een gevaar was voor zichzelf, voor mij en voor de rest van de dansvloer. Ik heb eerst nog geprobeerd aan het te vragen of hij iets rustig kon dansen omdat ik dat prettiger vond. Helaas bleef het een ongeleid projectiel en vond hij dat hij zo leuker danste. Dat vond ik best, maar ik heb toen wel gezegd dat ik ging stoppen met de dans, omdat het me pijn deed (de grens tussen krachtig leiden en sjorren kende hij niet).

Verder kan ik me niet heugen dat ik echt dansjes heb afgebroken - hoogstens een keer een wals of bourrée omdat ik bijna een jaar lang een slijmbeursontsteking had waar ik last van had bij die dansen. Maar omdat dat een 'medische reden' is vind ik dat niet tellen. Uiteraard heb ik altijd wel duidelijk aangegeven wat de reden was.
Achteraf kwam dat goed uit, want doordat ik toen tegen heel veel walsjes "nee" zei omdat mijn voet het niet leuk vond, werd ik ook daarna niet veel meer voor walsjes gevraagd. En zoals bekend hier ben ik nogal moeilijk met walsjes, dus dat was best handig.

Ik weet nog wel een paar jaar geleden dat ik inderdaad op een workshop wat "mannetjes" tegen kwam... Het leukste is dan als vrouw inderdaad met een vrouw aan de haal te gaan, vooral wanneer er te weinig vrouwen zijn. Ja dat hebben we soms gehad..XD
Jammere is alleen dan dat sommige mannen niet zo flexibel zijn en daarvoor zijn wisselworkshops ook heel goed vind ik.


het was ook geen onkunde, ik had hem al een paar keer zien dansen. Het was echt complete desinteresse.
Als het onkunde was geweest, was ik tips gaan geven, of het langzaam op gaan bouwen. met onkunde kan ik beter omgaan dan totale desinteresse.
Ik had gewoon het gevoel alsof ik weggekeken werd. Daarna ben ik dus heel picky geworden in wie ik vraag.
probeert iemand verwoed geen contact met je te maken, dan is het beter dat je hem/haar niet vraagt. Dat is iig wat ik gemerkt heb..

oh ja dat vroeg ik me ook af.
Wat is IMHO???

_________________
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain.