mota.spansen.nl

De quote die mij opviel was de volgende:



Wauw! Er zijn dus bals waar er weinig vrouwen en veel mannen zijn?!!! Fantastisch. Dat heb ik nog nooit gezien. Er is altijd vrouwen overschot. En dus dansen we als vrouwen onder elkaar. Ik vind het ook veel makkelijker om een andere vrouw te vragen die ik niet ken dan een man die ik niet ken. Als je niet gevraagd wordt kun je dus altijd een andere vrouw uitnodigen. De oplossing voor zalen met mannenoverschot lijkt me dan ook gewoon dat mannen onder elkaar dansen. Als vrouwen dat moeten kunnen waarom mannen dan ook niet? De gewoonte in Frankrijk is dat degene die uitnodigt dat ook leidt, tenzij je je daar erg ongemakkelijk bij voelt, dan vraag je meteen of de andere het oké vindt om te leiden.

Verder vind ik het een goede gewoonte als er op een bal voldoende collectieve dansen langskomen. Dat hoeven niet alleen mixers (en mensen speel a.u.b. eens iets anders dan de jig en tovercirkel, er zijn er nog zo veel andere leuke) te zijn, een groot deel van het Bretonse repertoire is collectief, idem voor de gezongen dansen uit de Vendée en het Zuid-West Franse repertoire. Daar heb je immers geen partner voor nodig en met zijn allen samen dansen is hartstikke leuk. Maar ik heb de indruk dat de voorkeur op Nederlandse bals op dit moment vooral nog uitgaat naar koppeldansen.

Wat ook helpt om aan danspartners te komen is als er voor het bal een workshop is. Die mensen leer je dan beter kennen en dan is het makkelijker om iemand uit te nodigen. Als je naar een reguliere dansles gaat leer je natuurlijk ook mensen kennen die je op het bal tegen kan komen.

En tot slot nog een laatste idee. Op de Italiaanse bal musettes was het gewoonte dat de muzikanten halverwege het nummer "Cambio" riepen. Oftewel "changez!". Dan moet je dus ter plekke waar je staat een nieuwe partner grijpen en kun je niet zo kieskeurig zijn. Zo ontdek je andere dansers en het is maar voor een halve dans dus als het tegen valt hoef je ook niet zo lang te lijden.

_________________
"Elle les envoie autour du monde
Pour ramener la lune"

Klinkt goed! En het doet me ergens een beetje denken aan de chapeloises à tiroir die Eric Thézé wel speelt (speelde?): het start als jig, maar op gezette tijden verandert de muziek plotseling en speelt hij bijv. een wals die je danst met degene waar je net in de jig bij was uitgekomen. De koppeldans duurt niet heel lang, want Eric verandert ook weer terug naar de jig. Zo kom je weer bij een nieuwe partner uit waarmee je vervolgens de ingezette scottisch mee danst. Etc... Vond ik ook een leuk concept

_________________
don't hurry, be hippie

Dat is wat ik bedoelde met "groepstherapie." Het is altijd aan jezelf hoe je dingen interpreteert. Je kunt echt jezelf aan je haren uit de put trekken door jezelf te laten geloven dat het allemaal zo slecht nog niet is. Zoek eens op wat cognitieve gedragstherapie is (helpende gedachtes etc) en je begrijpt wat ik bedoel.

Een beetje off-topic maar wellicht toch het delen waard: Mijn eigen real-life voorbeeld is dat ik het na een half jaar echt al spuugzat was om 's ochtends in alle vroegte (6u30) de bus te moeten nemen naar een of ander achterlijk gehucht in Noord-Limburg voor mijn weinig inspirerende stage als orthopedagoog op een middelbare school. Ik had in die tijd een knieblessure, strompelde met krukken, het was donker en het vroor en ik wilde alles behalve daar in de snijdende wind bij die bushalte wachten op een bus die toch te laat zou komen waardoor ik de trein zou missen en mijn volgende bus etc etc...

En toen bedacht ik dat het toch moest. Het hoorde erbij, bij het leven en bij mijn leven en bij de keuzes die ik maakte (ik wilde wel orthopedagoog worden, dat was mijn eigen keuze). Dus ik bedacht dat het meer zin had mezelf op te vrolijken dan mezelf alleen maar tot tranen toe te frustreren.

Toen zag ik ijspegels hangen aan het dakje van de bushalte. Een hele rij! De ene langer dan de andere, sommige grillig van vorm maar toch glad glanzend ijs. In het schaarse licht van de straatlantaarn glinsterden de ijspegels. Echt mooi! Inmiddels kwam de bus en rijdend door het ijzige platteland zag ik nog veel meer ijspegels: aan bomen, aan hekjes, aan dakranden... Zo ontdekte ik opeens allerlei moois tijdens een rit die ik elke ochtend met een chagrijnig gezicht maakte. Een uur later kwam ik zowaar vrolijk op mijn stage aan.

Ik zei het al: het verhaal is een beetje off topic, maar mijn punt is: er is geen waarheid, de waarheid is datgene wat jij tot waarheid maakt. Als je jezelf overtuigd dat alles slecht en vreselijk en ten kwade veranderd is, dan is dat ook zo voor jou. Als je je zegeningen telt en focust op het mooie, dan wordt jouw waarheid ook mooi!

Tot zover de preek - amen

_________________
don't hurry, be hippie

Amen. Mag ik daaraan toevoegen dat (in mijn ervaring) hoe positiever je bent, hoe sneller je gevraagd wordt om een dans?

_________________
Hvørjum skal eg dansa við?

dankje

_________________
don't hurry, be hippie

W

_________________
"hoe dommer mensen zijn, hoe overtuigder ze zijn van hun eigen gelijk" Theo Maassen

Kunnen we hier in Nederland ook op aandringen? Ik ben niet zo'n fan van leiden, en als een dame me vraagt en op de vloer blijkt dat ze verwacht dat ik ga leiden, dan vind ik dat vervelend, alleen al omdat ik me soort van gedwongen voel (ik heb immers al ja gezegd tegen de dans).



Hmm, dit is een lastig verhaal, want ik kan mezelf hier niet echt in vinden. Toen ik een aantal jaar geleden (vier jaar alweer, de tijd vliegt), begon met balfolk, werd ik met open armen ontvangen door een aantal zeer bekende balfolkers. Wirtex bijvoorbeeld vroeg me ten dans, en dat heeft een grote rol gespeeld in het overwinnen van de gedachte “hij danst zo goed, hij wil vast niet met me dansen”. Als Wirtex met me wou dansen, dan deed ik het vast niet zo slecht, dacht ik toen. Een andere balfolker kwam naar me toe met chocoladecake dat zonder pardon in mijn handen werd gedrukt. Ik voelde me absoluut welkom!

In elk geval heb ik nu veel kennissen en vrienden bij het balfolk. Hoewel ik wel een soort van vast groepje heb waar ik meestal mee praat (het zijn immers goede vrienden), beperk ik me absoluut niet daarin. Ik probeer ook nieuwe mensen enthousiast te maken en erbij te betrekken door ze weer aan anderen voor te stellen.
Als je sociaal open ingesteld bent en lekker danst (op welk niveau dan ook), dan vind je snel genoeg aansluiting op balfolk. Karlijn zegt het al: stel je positief op. Als je je gaat ergeren omdat je een dans of twee geen partner hebt gevonden, en je straalt dat uit, dan komen mensen minder snel op je af om je te vragen. Als ik iemand gefrustreerd zie rondlopen die naarstig op zoek is naar een partner, ga ik daar met een boog omheen. Als ik iemand zie staan die zijn armen in de lucht gooit en enthousiast roept “wie wil met mij dansen?” dan spring ik er op af. Je hoeft maar aansluiting met één persoon te vinden die je aan een ander voorstelt, en zo gaat het balletje rollen. In dat opzicht heeft Bailarino wel gelijk met het socializen. Maar ik denk toch niet dat je veel moeite moet doen om ergens tussen te komen. Als je er maar voor open staat.

Lieve balfolkmensen,

1 ) jullie zijn leuke mensen
2) het is niet persoonlijk
3) nogmaals: ik overdrijf mijn standpunten om het algemene argument over te brengen

Ik blijf erbij: ik vind de vriendelijke sfeer op kleine bals leuker. De kracht van positief zijn, ken ik maar al te goed (ik herinner me een zekere genetinnes waarbij ik het gevoel in mijn voet ben verloren... het was tóch een leuk festival).
Dit betekent echter niet dat ik (in een omgeving op een forum) soms niet kritisch kan zijn. Persoonlijk ben ik van mening dat niet alle veranderingen in het balfolk ook positieve verandereingen zijn, maar zoals gezegt: dat is mijn 'twisted view' van de wereld
Balfolk is een heerlijk vriendelijke wereld in vergelijking met een hoop andere 'uitgaansgelegenheden', en daar mogen we trots op zijn

_________________
ik sport niet, ik dans!

Fijn dat je het ook zo ziet, bailarino!
Enneh... ik vond het best spannend met jou in dat ziekenhuis in Moulins... En daarna krukken halen in de supermarkt! Weer een hele ervaring rijker

_________________
don't hurry, be hippie

Herkenbaar... Van vroeger, toen balfolk nog heel belangrijk voor mij was... Elk dansje wilde ik dansen en het liefst met die goede danser (volgens mij hield ik zelfs bij hoeveel dansjes die ik wel kón, ik niet danste)

De laatste twee jaar dans ik niet meer zo veel, ik heb andere dingen waar ik ook graag tijd aan wil besteden en dat betekent dat ik eens in de 2 maanden eens ga dansen. Dan zie ik altijd heel veel mensen waar ik graag even lekker mee wil kletsen, dansjes doen en samen (maar ook alleen) naar de muziek luisteren. Ook zie ik nieuwe mensen, die soms voor een hele leuke verrassing zorgen! Ik krijg energie en zin om te dansen en ook om mensen te vragen. En op het moment dat ik denk "pfff ik heb geen energie meer om mensen te vragen" is het vaak ook al eind van het bal.

Dus tip: Zoek een andere hobby, en ga vooral niet te vaak dansen!

Oh en wat ook helpt: Zoek een leuke partner! Sinds het moment dat ik een leuke vriend heb, hoef ik niet meer zo nodig te dansen met alle mannen waar ik tegen op keek... Nu dans ik met mensen waar ik lol mee heb (of potentieel kan hebben)...

Behalve dan als je slechtziend bent...
Ik zou ook best wel eens de dansvloer willen overzien en kijken met wie ik zou willen dansen, maar het eerste lukt al niet en bovendien begrijp ik uit het verhaal van Squaws dat het ook best frustrerend kan zijn als je op die manier een wensenlijstje hebt, maar het niet kunt afwerken. Dan maar gewoon dansen met de dichtstbijzijnde persoon die je kunt vinden.
Ik ben wel voor het instellen van een hoekje op de dansvloer voor mensen die willen dansen, maar geen partner kunnen vinden, want -weer door mijn slechte ogen- vind ik het echt lastig om mensen te vinden en in te schatten of ze willen dansen.

Ha leuk, een echte discussie. Danwel geimporteerd van facebook maar toch ;-)

Hoewel ikzelf helemaal geen last heb van Sagws' probleem, ten eerste omdat ik niet echt een wenslijstje heb qua dansers en ten tweede omdat ik als ik wil dansen altijd gewoon de rij af ga langs de kant tot er iemand ja zegt, kom ik veel mensen tegen die er wel last van hebben (van het gevoel buiten gesloten te worden), dus het is wel een beetje iets wat bij balfolk gebeurt. Nou is het ook weer niet zo erg, want salsa avondjes zijn nog veel erger in dat opzicht (*), maar het is wel iets wat met enige regelmaat terugkomt.

Op Gennetinnes heb ik er bij nader inzien zelf ook wel last van gehad, maar dat heeft ook met de taalbarriere te maken.

Ik moet zeggen dat het me verbaast dat juist Sagws deze discussie opstart, aangezien ik van dames altijd alleen maar lovende verhalen hoor over zijn danskunst, dus ik zou verwachten dat ze juist bij hem in de rij staan ipv andersom.

Ik merk wel dat vooral in Utrecht een redelijk grote groep bekenden is die voornamelijk onder elkaar danst. Dat vind ik aan de ene kant jamme, maar aan de andere kant komen mensen voor hun eigen plezier, en niet om mij te vermaken, dus als ze alleen met hun vrienden willen dansen is dat hun goed recht. En ik heb zelf ook heel wat bals doorgebracht met voornamelijk leuteren met bekenden aan de bar wat niet echt iets ander is ;-)



(*) geextrapoleerd van het ene (1!) salsa avondje wat ik ooit heb meegemaakt

_________________
humpa humpa humpapa humpa humpa

Mijn frustratie was/is ook niet dat ik (steeds) geweigerd word; er zijn inderdaad en kennelijk (aan de reacties op faceboek te zien) best veel mensen die graag met mij willen dansen.

Voor mijn gevoel niet alleen in Utrecht en niet "voornamelijk".

_________________
Beginning dancer: Knows nothing.
Intermediate dancer: Knows everything, but is too good to dance with beginners.
Hotshot dancer: Too good to dance with anyone.
Advanced dancer: Dances everything, especially with beginners.

Ik constateer wel vaker een mannen overschot op een bal.

Dat verklaart waarom zelfs bij een mannen overschot vaak/veel dames met elkaar dansen.

Hear, hear! Helemaal mee eens, bovendien vind ik het "spinnen" in drukke omstandigheden nog steeds behoorlijk gevaarlijk.

_________________
Beginning dancer: Knows nothing.
Intermediate dancer: Knows everything, but is too good to dance with beginners.
Hotshot dancer: Too good to dance with anyone.
Advanced dancer: Dances everything, especially with beginners.

doet men zich hier ook realiseren dat je soms zelf (onbewust) degene bent die iemand wegkaapt voor een ander (dat je dus ook weleens wél op tijd was!) En dat je soms ook weleens degene bent die wordt weggekaapt voor de neus van een ander?
Dat je dus soms ook zelf degene bent die als 'winnaar' (om het voor het gemak maar zo even aan te duiden) uit de bus komt !!!


Enne balfolk is trouwens nog steeds heel sociaal hoor! Van de dansworkshops heb ik even geen recente ervaring, maar bij de muziekworkshops worden nieuwelingen nog steeds vol enthousiasme geadopteerd hoor! (en bij dansworkshops worden nieuwelingen volgens mij ook nog regelmatig uitgenodigd om na de workshop mee te gaan eten met een groepje)