mota.spansen.nl

Folkie vroeg hier hoe ik de Mazurka strijk.
In mijn gedachten schoot toen omhoog: "Welke Mazurka?"
Om heel eerlijk te zijn... kan ik nog niet bewust een Mazurka. Misschien ken ik wel iets dat een Mazurka is maar dan weet ik dat nog niet..
Over het algemeen dans ik alleen Mazurka's.

Maar het is wel een leuk onderwerp. Misschien kan het eekhoorntje ook een waardevolle bijdrage leveren aan discussies over dit onderwerp.

Weet je Folkie. Toen ik mijn viool nu bijna 4 jaar geleden bij mijn moeder onder haar bed vandaan haalde, zaten er nog darmsnaren op. Hij had wat kieren (da's gelijmd) en de kam was zo'n beetje aan gort en de strijkstokken waren opgespannen opgeborgen waarbij van een van de stokken ook nog het mechaniek helemaal verroest was. Na een lekkere opknapbeurt (nieuwe kam en nieuwe strijkstok en nieuwe snaren) klonk mijn viool voor het eerst echt. Niet zoals vroeger dat je hem op zolder achter het schot vind en hem tevoorschijn haalt om op die flarden van snaren wat te krassen
Eindelijk zat er een toon in. Wel heb ik het idee dat mijn viool beter zou gedijen met darmsnaren. Ik heb zelfs het gevoel dat ie af en toe om darmsnaren vraagt. Dat hij daar bij zou kunnen floreren en dat hij nu in een te strak opgespannen korset van met ijzer/zilver omwonden snaren gevangen wordt gehouden. Hij klinkt dan misschien wat luider maar hij piept er af en toe over, of hij klinkt nogal hees..(ligt misschien ook wel wat aan mijn strijkkunsten maar niet alleen) Bovendien denk ik dat de kracht van de ijzersnaren veel groter is dan van darmsnaren en dan krijgt de hele kast meer kans om te resoneren.
't Is me wat. Het klinkt nietvioolspelers vast vaag in de oren maar ik hoop dat je me begrijpt folkie.
Verder kreeg ik van sommige mensen de opmerking dat mijn viool nogal vlak klinkt. Ik denk dat dat ook met de snaren te maken heeft. En het wordt al steeds beter. Mensen die hem eerst niks vonden, vinden hem nu steeds mooier klinken Veel spelen is goed voor hem/haar.
Maar zoals een viool mooier gaat klinken van veel goed spel. Vraag ik me nu toch af of je hem ook kapot kunt spelen door er woest of bot of ruig/wild op te spelen?
Mooi ding zo'n viool en ook speciaal dat ze vaak al zo oud zijn en dan een hele geschiedenis achter de rug. Heb je de film de red violin gezien? Prachtig voor elke (volks)violist. Het spreekt toch tot de verbeelding.
Dat was mijn ode aan een van de meest veelzijdige instrumenten ter wereld. De viool

Ik heb mijn viool van een totaal geflipte hyperactieve violist van een Ierse sessie in Arnhem. Hij had de viool weer van de rommelmarkt zei hij. Ik had zelf de ballen verstand van violen en ging uit van het principe dat je beter eerst op een instrument kan leren spelen voordat je een echt goede koopt. Pas als je erop kan spelen kun je de kwaliteit beoordelen vind ik. Het is me niks tegengevallen en veel violisten vertellen me dat ik heel veel geluk heb gehad.



Eeehh.... De mijne heeft mij nog niks gevraagd dus hij/zij zal wel tevreden zijn??!? Is een viool trouwens mannelijk of vrouwelijk? Taaltechnisch mannelijk, maar na het lezen van Philip Pullman heb ik besloten dat mijn viool vrouwelijk is.



Dat herken ik wel. In de mijne staat "Anno 17.. Carlo Bergonzi fece in Cremona". Volslagen onzin, Carlo Bergonzi was een leerling van Stradivarius en een echte viool van zijn hand zou in de tienduizenden Euro's lopen. Maar afgaande op wat ik op het internet heb gevonden, is ze waarschijnlijk begin 20e eeuw in Duitsland gemaakt. Daar werden destijds veel nep-Stradivariussen (varia?) en nep-Bergonzi's gemaakt. Ik weet in ieder geval zeker dat ze heel wat ouder is dan ik. Alsof je in een heel oud grachtenpand woont.



Nee, is het een verhaal a la "The Accordion Crimes"? (Toch wel weer toevallig he, dat de accordeon cq trekzak - in het Engels hetzelfde - met criminelen in verband wordt gebracht )

_________________
"Guess you only get one chance in life to play a song that goes like... (insert silly noises)" (Frank Zappa)

Toevallig ?
Ik heb een Stradivarius. Waarschijnlijk uit Roemeni? of Frankrijk. Er zit ook zo'n sticker in. Dat betekent niet dat het er eentje is (helaas...) maar dat hij gebouwd is naar het model van Stradivarius van 1734 (in mijn geval). Verder staat er bij mij de makers/reparatie datum in handgeschreven. Dat vind ik vooral leuk.
The Accordion Crimes ken ik niet. De red violin gaat over een bijzondere viool van een paar honderd jaar oud en deze wordt vanaf de maakdatum gevolgd tot het heden (een veiling). Het is mooi om te zien wat de viool met alle verschillende spelers doet. Best leuk om hem een keertje te huren in de videotheek
Saluut, ik moet nog als de dondersbliksem routes voor m'n clustermanschappen in elkaar flansen... (zwaar off-forum deze laatste regel...)

Als ik de ontboezemingen van Mota (of Rolf) over de relatie met zijn (vrouwelijke) viool lees denk ik 'da's een gelukkig man'. Die ouwe, trouwe viool die altijd voor 'm klaar ligt en die 'm de kans geeft z'n ziel te laten spreken met al naar gelang zachte, zoetgevooisde of juist harde, raspende tonen.

De band die je hebt met een instrument waarbij je tonen helemaal met je beide handen kunt maken. Een toon, soms twee, niets meer en niets minder, maar je kunt er alle kanten mee op.

Begrijpen jullie het drama van de toetsen- en knoppenman . Tussen hem en de toon zit altijd een stuk mechaniek. Hij is een indrukker van knopjes. Een uittrekker van balgjes. De typiste van de volksmuziek. Een boekhouder onder louter zigeuners.

En altijd lonkt er wel weer een ander kastje met net weer andere knopjes en tongetjes. Vreemd gaan is de norm. Het is zelfs noodzakelijk als je eens in een andere toonsoort wilt spelen. Wel eens op de gezichten gelet van trekzakker die een nieuwe riedel moeten leren. Bekkentrekkerij tot en met. Verwrongen koppen van lieden die ploeteren en pogen maar nooit datgene bereiken waar ze van dromen .

Ach, ik zou een moord doen voor een viool. Een cr?me passionelle. Alleen maar die ene ware. Mijn eigen viool die een leven lang meegaat.

Maar ja, ik ben een toetsenman. En ik ga langzaam maar zeker naar de knoppen .

_________________
Spansen is normaal

De criminele inborst van de harmonicaman is historisch bepaald.

In de cafeetjes van het Parijs van voor de oorlog was de accordeonist/trekzakspeler standaard eveneens een pooier . Ogenschijnlijk onschuldig gezeten achter zijn imposante kast, onverschillig bourr?es pompend, kon hij zijn meisjes perfect in de gaten houden.

De eerste trekzakspelers kwamen uit de Auvergne. De muziek die ze speelden werd musette genoemd. Het was razend populair. Later voegden zich italianen met superieure accordeons en zigeuners onder dit muzikantenvolkje. De muziek werd er wilder en jazzier van wildgroei trad op. En de politie kwam er aan te pas om er op toe te zien dat er wel de oorspronkelijke franse dansmuziek gespeeld werd.

Ook was het praktijk dat de muzikanten middels een laddertje op een verhoging moesten plaats nemen hoog boven het dansende publiek. De ladder werd weggehaald en de muzikanten moesten doorspelen tot er genoeg verdiend was. De dansers betaalden per nummer .

Dat waren nog eens tijden. Misschien een idee voor een bal .

_________________
Spansen is normaal

Dit geldt niet voor alle knoppenmensen hoor! Mijn Cairdin is heel waar voor mij (is trouwens ook een zij).
En als ik geld heb wil ik er wel een GC bij, maar mijn cardinnetje zal altijd heel speciaal blijven. Het was ook liefde op het eerste gezicht toen ik haar zo'n twee jaar geleden voor het eerst bij Berend zag, en toen ik haar in mijn armen had......

Tourke, je bent literair begaafd. Elke knop die je indrukt die niet van een toetsenbord is dat aangesloten is op dit forum is een gemiste kans.
Vaardig op elk toetsenbord, of er nu geluid uitkomt of een lap Hollands taalvlees.
Tsja, ik denk dat de kunst is om op een trekzak te spelen als was het een viool, als was het een stem. Gevoelig, met dynamiek, swing, volume, warmte, een snerp. Het is een prachtig instrument zo'n trekzak.
Tourke, dat komt goed met jou en die trekzak. Reken maar van YES
Marco

ZRS zei:



Jij slaapt met je Cairdin? Da's pas ware liefde.

Fille du Monde adviseert mij nota bene om mijn lieve CF-je

Daar word je toch koud van?

Misschien moet ik ook maar een Cairdin. Ik zag dat Berend er weer een paar had staan! Dus je bent niet meer de enige in Nederland met zo'n kastje.

_________________
Spansen is normaal

Wat klinkt dat bruut zeg.. Ik wist niet dat ze dat in zich had. Maar ja die Fille he, zo spelen voor je twintigste...

Het gras (de zak) is altijd groener bij de buren. Geniet van je lekkere bassen en pas op dat je er vannacht niet op gaat liggen.
Een trekzak... zwijmel... zwijmel...

Ja, daar heb ik maar heeeeel snel over heen gelezen.


Nee, alhoewel hij ze nog niet verkocht heeft, dsu tot die tijd ben ik de enige . Ik vind het wel grappig om aan mijn trekharmonica herkend te worden. Krij wel eens de groeten op die manier: "O, jij moet Sandra zijn, je krijgt de groeten van Gert-Jan". Als jij een Cairdin koopt, kan je doen alsof je Sandra heet.

Dat van die roestige spijker heb ik niet gezegd!



Ik wou dat ik vroeger begonnen was. Nu lukt het me nooit meer om Janick voor mijn 23e in te halen. Snif. Maar goed, Bruno is ook pas op zijn 19e of zo begonnen. Er is nog hoop...

_________________
"Elle les envoie autour du monde
Pour ramener la lune"

Hee, het enige verschil tussen Janick en jou is dat hij z'n ogen dicht doet tijdens het spelen en altijd improviseert. Dus Fille oogjes dicht en improviseren maar. Dat moet toch lukken voor je 23ste Gewoon losweken van de melodie?n. Geen nummers meer spelen maar de uitgebreide muzikale bagage die je inmiddels hebt opgebouwd gebruiken voor iets nieuws. Durf te spelen (op die manier)

Pfff, broekie! Toen ik zo oud was als jij piekerde ik er niet over een viool aan te raken!

_________________
"Guess you only get one chance in life to play a song that goes like... (insert silly noises)" (Frank Zappa)

Ik heb ook nogal de neiging om mijn ogen dicht te doen. (Trek nog net niet zulke verwrongen gezichten maar mensen zeggen wel dat het altijd lijkt alsof ik op zuurtjes zit te sabbelen of kauwgom aan het kauwen ben... ) Ben juist hard aan het trainen om ze open te houden als ik voor dansers speel, want dan kan ik tenminste zien of ik een goed tempo speel, ed.

Improviseren: wordt aan gewerkt. Maar de kunst is om het ritme aan te kunnen houden terwijl je improviseert, zodat het dansbaar blijft. Da's een ding als je een bepaalde muzikale cultuur bent opgegroeid en die ritmes er zo ingebakken zitten dat je niet beter meer weet, maar zonder die opvoeding is het verdome lastig. En voor mij komt het vinden van de juiste kadans en stijl voor al het andere. Dus is de inhaal slag dubbel zo lang: ik moet eerste de muziek gewoon leren spelen en dan nog eens leren improviseren. Maar goed, ik ben al zielsgelukkig als me dat uberhaupt lukt in dit leven.

_________________
"Elle les envoie autour du monde
Pour ramener la lune"

Je klinkt als een grijs duifje. Tuuurlijk gaat je dat lukken! Het enige waar je voor op moet passen is dat je niet teveel bezig bent met het ideaal waardoor je niet meer van je huidige muziek kunt genieten.