Ik vond Chateau d'Ars vriendelijk, gemoedelijk, en lekker rustig. Het was eigenlijk alleen de zaterdag erg druk met veel meer dagjesmensen.
Het is een andere plek dan St Chartier, dat kan ook niet anders, maar wel met een mooi kasteel in landelijke omgeving. Het spontane muzikale aanbod was minder verrassend (op een uitzondering na) dan St. Chartier. Er lopen gewoon minder bandjes rond. Op St Chartier werd ik toch altijd wel verrrast door groepen die ergens op het terrein speelden en waar ik dan ter plekke cd's van kocht (zoals Red Dog Green Dog, Fomp, Jaze, Esquisse).
Wel waren er een paar bijzondere optredens, met veel draailier: zoals Clastrier, Loibner, en Famille Arthus, een soort neo pogo-folk, geweldig om te ervaren maar wel erg weird. (Repel en Marco gingen volledig uit hun dak, de Flimmies dropen na 2 nummers af). Het prettigst vond ik het optreden van Tricorne met oa Jean Blanchard, driestemmig doedelzak.
De Bagad Kemper was heftig (een bigband van bretonse toeters, daar hou ik als ex-bigband en fanfare speler wel van, maar Scorda was totaal overvallen) Helaas konden we niet zo makkelijk van de tribune ontsnappen. Dus dat was net zo lang wachten tot er een moment is waarop je weg kon sluipen. Daarna een paar crepes en ecobekers met bier achterover geslagen en toen ging het weer.
Het programma liep elke avond door tot diep in de nacht, en de muziek was versterkt, dus veel heb ik gehoord terwijl ik al in mijn slaapzak lag (ja, doorzakken tot het ochtendgloren zit er niet meer in bij deze grumpy old woman
)
Persoonlijke verrassing was savonds laat toen we met de Flimmies nog even een afzakkertje dronken en er naast ons een groepje op boha's ging spelen. Dat zijn kleine zachte doedelzakken uit de Cascogne, met een hemelse klank. Daarvan heb ik de volgende dag een cd gekocht.
Casper en Stijn natuurlijk gezien en dat was voor ons het St Chartier gevoel: twee steengoeie muzikanten die samen meer indruk maken dan de concurrent Blowzabella, die veel afgezaagde stukken speelde (en ook nog eens een Engelse dans ging uitleggen op een overvolle dansvloer).
Op de laatste avond was er bal met Decibal, swingende balfolk met jazzgitaar dingen, en fluit.
Tussendoor en overdag hebben we vooral doorgebracht met onze Duitse vrienden op de camping en in het park. We hebben zelfs nog op een van de podia gespeeld, maar toen zaten de Fransen net te eten dus we hadden weinig dansers. Maar het was heerlijk om te doen met uitzicht over de velden en de koeien. Een ochtend besteed aan langs de bouwers lopen, maar ik had niet zo de behoefte om iets te kopen. Wel een paar houten dwarsfluiten uitgeprobeerd.
Goeie sfeer, de bouwers waren een stuk relaxter dan anders omdat er schaduw was en meer ruimte.
En verder veel Nederlanders gezien, allemaal muzikanten en mensen die we al een tijd niet meer hadden gezien. Dat was erg leuk
Onze Duitse vrienden hebben nu overigens de indruk dat alle Hollanders in Frankrijk waren
Catering was prima, veel nadruk op bio, vego en regionale producten. Maar ook lapin gourmand en galettes met escargots voor de non-vego's, en atoombommeleten voor de geengageerde festivalganger. Sap en wijn uit de streek, zelfgebakken koekjes, zoete en hartige crepes, 100 soorten thee, sterke koffie en bier met statiegeld. Wij hebben nu dus voldoende eco-bekers voor de komende tien jaar
Gromit