mota.spansen.nl

Wat dacht je dan van mij? Ik ben 1 keer met een (mijn toemalige) vriendin geweest, en daarna ben ik altijd in mijn up gegaan. Ik kende er toen misschien een handje vol mensen heel summier.
En ik kom uit friesland. Dat mini landje ver boven in nederland weet je wel?

Anyway, wel erg jammer dat je gister die nare ervaring hebt gehad. Kop op en positief blijven, het 1e bal is nou eenmaal leuker dan het andere door vele factoren. Bij mij is het bv. vaak moeheid wat het bepaalt. Volgende keer beter!

Toen ik begon kende ik ook niemand! Dat groeit met de tijd; meedoen met de dansstage in Ubbergen heeft daar erg goed bij geholpen, maar ook in andere workshops leer je mensen kennen, en na verloop van tijd worden dat je vrienden. Ik woon helemaal niet mijn hele leven al in Utrecht; veel mensen die ik via balfolk heb leren kennen bleken daar wel te wonen, en al die dansactiviteit hier heeft er (mede) voor gezorgd dat ik graag (weer terug) naar Utrecht verhuisde nadat ik in Nijmegen heb gewoond.
Maar goed, over mijn persoonlijke verhaal gaat het hier niet, strekking van mijn bericht was: neem vrienden en bekenden mee, of sluit vriendschappen met "al aanwezige balfolkies" zodat je een kring om je heen krijgt. Dat werkt het best!

_________________
don't hurry, be hippie

Volgens mij bedoel je dat dit de reden is dat jíj naar een bal gaat. Ik kom niet naar een bal om te oefenen met koppeldansen, ik kom naar een bal voor gezelligheid, muziek en om lekker aan te klooien op de dansvloer (en daarmee bedoel ik: dansen en gek doen met inachtneming van de gouden driehoek).

Over vragen/afwijzen: dat blijft een lastige kwestie. Je geeft aan dat dit de eerste keer is dat je veel "nee" te horen kreeg. Ligt het dan aan jezelf, of gewoon aan de avond? Ik heb ook wel eens bals gehad waarbij ik vaak een "nee" te horen kreeg. Dit was gewoon pech, want het bal erna kreeg ik weer vaak een "ja". Als dames je ontwijken of vaker "nee" zeggen, dan kan je conclusies trekken, maar ik zou het na één avondje pech niet opgeven hoor. Zoals mijn Engelse docent altijd zei: shit happens.

Ik heb zelf trouwens een jaar lang bijna alle bourrées en walzen afgeslagen, omdat ik een slijmbeursontsteking in mijn teen had en die twee dansen waren het meest belastend. Uitzondering hierop was de wals met Saghws, want hij is voor mij de perfecte walspartner (dat is niet negatief naar andere mannen, maar ik heb moeite met een 'match' te maken bij de wals, en bij Saghws zit het gewoon altijd goed).

Kees - ook op het forum - heeft mij in die periode een aantal keer gevraagd voor een wals of bourrée, en hem heb ik ook een aantal keer "nee" verkocht (ook wel eens voor een ander dansje). Gelukkig weet Kees inmiddels dat ik wel met hem wil dansen - en doen we weer regelmatig een dansje -, maar dit gaf hem ook een tijdje de indruk dat ik niet wou dansen, terwijl ik hier wel een reden voor had. Kees had alleen de pech dat hij me net trof op momenten waarop ik een steek in mijn teen voelde en/of er een bourrée werd gespeeld. Achteraf gezien had ik wat attenter kunnen zijn en Kees zélf vragen voor een mazurka, maar omdat ik er niet bewust bij stilstond is dat in die periode niet gebeurd.
Dit even als voorbeeld hoe omstandigheden kunnen lopen, zonder dat er kwade opzet in het spel was.

Nou ja, zoals in de situatie hierboven (Jantje en Pietje): Het hoeft niet aan jouw danskwaliteiten te liggen; Het kan ook aan die van 'Jantje' liggen, en dat de dame in kwestie misschien al de hele avond een zwijmelmazurka of een stuiterbouree met Jantje had willen dansen en nu eindelijk haar kans zag.
De meeste mensen vinden het volgens mij helemaal niet erg om met iemand te dansen die nog niet zo lang bezig is.



Wanneer wordt de tango als balfolk-dans erkend? Ik zie mensen soms allerlei leuke tango-dingen doen die je ons (wat mij betreft) ook mag leren hoor

Dat is niet een eerlijke vergelijking: jij beheerst de dansen al, rob/ron nog niet (zegt hij zelf)

Na 2 edits weet ik het niet meer. Wie is nou rob en ron en ron en ... ? hoeveel van die namen zijn hier wel niet?

Dat is wél een eerlijke vergelijking, want ik kom al met die instelling naar bals sinds ik de basispassen beheers. Progressie is leuk, maar ik vind mijn ontwikkeling door het aanklooien en gewoon lol te hebben gaandeweg, en niet door bewuste een dans te oefenen.

Maar jij was al een geoefende danseres, dat scheelt een stuk. Geld ook voor mij trouwens.

Terug on topic: etiquette op de dansvloer

_________________
don't hurry, be hippie

En weer ff off topic; Dit onderstreept weer eens mijn argument om mijn username te veranderen. De verwarring blijft bestaan.

Okay, on topic dan, hoe pas je dan die etiquette toe in dat geval?

Hoe zeg je, zonder iemand gelijk een nare bijsmaak te geven, het equivalent toe van "sorry, jij ben niet goed genoeg" (om het even scherp te stellen)

Want hoewel sommigen van de ervaren crew graag met iedereen dansen, is er toch een zekere groepsvorming. (En ik kan me ook heel goed voorstellen dan een 24 jaar oude dame die net 3 jaar aan het danse is helemaal niet zit te wachten om te dansen met een kerel van zeg 35 die net 3 maanden bezig is)

Kijk, voor mij is het simpel, nee is nee en naar ik aanneem niet persoonlijk, maar kan me voorstellen dat het voor sommigen wat naarder overkomt.

_________________
Dance, justify, dance

Hmmm twijfel twijfel, reageer ik hier op of niet? Heb ik nog wat toe te voegen of niet, ok ik doe het toch...

Ook ik word steeds meer iemand die mensen "afwijst" en dat terwijl ik eerst aan die "andere kant" stond.
Toen ik net begon met dansen vond ik het ook lastig om mensen te vragen, ik danste nog niet zo goed en kende bijna niemand. Dit kwam omdat ik gewoon weinig danste en ik toen nog in Leeuwarden woonde. Nu heb ik het als vrouw misschien iets makkelijker, maar ik heb toen vaak genoeg "nee" gehoord. Ik heb me er zelfs echt heel erg rot door gevoeld (dansstage: vermoeidheid, drukte en dan afgewezen worden).

En nu, heel eerlijk, ontloop ik ook wel eens mensen of zeg ik ook wel eens "nee". En dat heeft de volgende reden: Ik dans voor mijn plezier, niet om anderen een plezier te doen of dingen te leren. In mijn "dagelijks leven" doe ik genoeg om andere mensen dingen te leren of een plezier te doen. Heel egoïstisch gezien ben ik op een bal voor mijzelf, en ik heb dit ook echt even nodig om te kunnen ontspannen! Is misschien niet zo heel erg aardig, maar wel eerlijk... toch?

En waarom ik nou graag met die ene persoon dans en niet met die ander? Dat kan van alles zijn, zoals Karlijn ook al schreef. Of die persoon is als persoon tof, of kan goed dansen, of ziet er leuk uit (sorry, maar bij onbekenden telt dat soms toch ), of is getipt door iemand, of ik heb zin om even niet na te denken, of of of....
En waarom ik met sommige mensen niet graag dans? Omdat er geen klik is, zowel qua dansen als qua persoon, omdat ik me onzeker bij die persoon voel (bijv. een heel goede danser, hoewel ik dat niet snel zal afslaan, maar ik vraag die persoon niet snel), omdat iemand niet zo lekker ruikt (deo!), of of of... Ook


Dan wil ik als afsluiting ook nog even het volgende zeggen: Wanneer je iemand afwijst of afgewezen wordt: Doe dit op een respectvolle manier! Scheld de ander niet uit, wordt niet boos op die persoon, ga hem niet negeren, neem het niet persoonlijk! Als het je dwars zit: vraag waarom die persoon niet met je wil dansen, dat helpt vaak veel. En wees dan ook zo eerlijk om een eerlijk antwoord te geven!

Die kliekjesvorming, die is er nou eenmaal, helaas. Iedereen danst uiteindelijk het liefst met eigen vriendjes en vriendinnetjes. Maar dat wil absoluut niet zeggen dat je niet met mensen kunt dansen die je niet kent! Soms levert dat leuke verrassingen op en tja, soms ook niet.

Wat betreft het weigeren van dansen: mocht je je er rot over voelen, praat er dan over met de persoon in kwestie. Er kan een reden zijn waarom mensen niet met je willen dansen (ik dans liever met vriendjes/vriendinnetjes, je danst niet prettig, je leidt/volgt niet goed, je hebt geen ritmegevoel). En als die persoon eerlijk wil vertellen wat er aan de hand is, dan kan dat best een leermoment voor jezelf zijn.

_________________
"If you're not dancing, you're wasting your feet!"

Je was episch!!! En uiteindelijk ging het allemaal heel goed en zag het er woest uit...op die verschrikte blik na dan. Dansen met een pokerface...die workshop moeten we nog eens gaan doen!

On topic: wat geinig dat deze discussie eens in de zo veel tijd langs blijft komen! Eigenlijk heb ik alles er al over gezegd wat ik vind, maar toch nog even een korte synopsis...
- we zijn vrije mensen en als we niet met iemand willen dansen, mogen we 'nee' zeggen. Op het moment dat ik dat niet meer zou mogen, zou ik een stuk minder plezier hebben in het dansen.
- ik ga naar bals voor de gezelligheid. Dat betekent dat ik wil kletsen dansen en keten met de mensen die ik ken. Natuurlijk wil ik ook dansen met mensen die ik minder goed ken, maar dat heeft niet mijn prioriteit. Aan de andere kant: dansen met alleen de Beste Dansers heeft dat ook niet...
- mensen die een weigering heel persoonlijk opvatten, geven (volgens mij...dus misschien heb ik het mis...) zelf ook een persoonlijk nee...dus dat is ook iets om over na te denken. Als ik 'nee' zeg, dan is het omdat ik even geen zin heb of iets anders wil. Dus als iemand anders even niet met mij wil dansen, zoek ik daar ook absoluut niks achter.

Zo. En dan nu weer lekker dansen?

_________________
"I love playing guitar pieces on the harp: it combines the beauty of the guitar and the non-transportability of the harp." (Park Stickney)

In een aantal reacties staat dat je het beste eerlijk kan zijn in de afwijzing.
Eerlijk duurt misschien het langst...maar het is niet altijd vriendelijk.

Zelf heb ik het liefst "diplomatieke eerlijkheid". Dat is de eerlijke waarheid die wat genuanceerd, gecensureerd en voor wat diplomatie en vriendelijkheid gecorrigeerd is:
Ik hoef niet perse te horen dat je me afwijst omdat je alleen danst met vrienden of mensen die je aardig lijken

@Rob: Ik heb die avond met 2 dames gedanst die een slijmbeursonsteking in hun heup hadden, waarbij ik ze overgehaald heb met de belofte heel klein te dansen. Van 1 weet ik dat ze jou (en nog 2 anderen) daarvoor bedankt had.

Maar ik zou gewoon dapper zonder omhaal doorvragen. Nee heb je, ja kun je krijgen. Wil je dansen? Nee? Hup volgende :) En er blijven vaak ook dames over aan de kant.. Maak iig niet de fout dat je recht hebt op een dans, het is allemaal vrijheid blijheid.

Ik heb nu hetzelfde met tango, zonder oefenen hebben die lessen geen zin, maar lijkt me als dame niks aan om met een beginner te dansen..