Flimmie en de Texmex helaas gemist doordat ik met mijn gezin op zaterdagmiddag al de pleiterik moest maken.
Verder heb ik in 3 dagen weer meer fraaie muziek tot mij genomen dan anders in een heel jaar.
Begon op woensdag avond al goed met de lerarensessie in de kantine. Spelers als Cati Plana, Mark Söhngen en Emmanuel Pariselle maakten het me heel moeilijk om ongestoord bij te kletsen met deze en gene. Naar hun muziek móest je wel luisteren.
Fijn sfeertje ook al bij het tent opzetten. Heerlijk zomerweer, geel gras, ginnegappen met Zeerover, het leek Frankrijk wel.
Op donderdag een fijn optreden van Volt meegemaakt. Zeer dansant. Spectaculaire arrangementen. Horizonto nog nooit zo mooi gehoord (beter dan Blzabella).
Daarna doorgedanst op een erg prettige set van Floor en Sylvain. De klarinet van Sylvain maakt zelfs de ergste balfolkhater vrolijk.
Campie deelde Auvergnatse worst en poetsmiddel op citroenbasis uit. Ageerde hierbij uitbundig tegen het Balfolk gebeuren dat volgens hem alleen maar leidt tot een uitgestorven zaal omdat iedereen na 12 uur bekaf is van al dat gedans.
Op vrijdagavond het meest indrukwekkende trekharmonica optreden ooit meegemaakt. Knoppengenie Christian Maes ging helemaal los op diverse trekzakken terwijl Emmanuel Pariselle onder elk nummer een begeleiding neerzette waar de koude rillingen van door je ruggegraat trokken. Tussendoor prachtige franse liedjes van Pariselle. Werkelijk 'hors categorie'. Ze kregen dan ook een staande ovatie. En het publiek werd daarop getracteerd op 5 toegiften. Een onvergetelijke sensatie dit optreden. En een reden om deze 2 spelers zo snel mogelijk weer eens te zien.
En wat is het geluid van een handgemaakte Concertina met platliggende tongen toch zalig. Pariselle deed de hele workshop bijna op dit instrument en het ging me geen moment vervelen. Kwaliteit verloochent zich niet. Dat is me dit weekend op verschillende momenten duidelijk geworden.