Zo, dat was een vermoeiende, maar supertoffe dag!
De workshop begon traditioneel ietsje te laat in de grote zaal. Met die grote zaal was ik blij, want dat kleine zaaltje danst toch minder lekker met al die tegels.
We zijn heel relaxed gestart met wat indansen en daarna begon Pierre met uitleggen. Pierre deed de basis van de mazurka en vroeg aan de zaal of iedereen het er mee eens was dat wat hij deed de mazurkabasis was. De zaal viel toen nogal stil, want iedereen verwachtte een strikvraag. Gelukkig was dat niet het geval en na vastgesteld te hebben dat iedereen een gedegen mazurkabasis had zijn we in de lijn van de vorige workshops gaan werken aan de muzikale zin van de mazurka.
Pierre stelde ons in rijen op (een rij vrouwen en daar tegenover een rij mannen). Met de ogen dicht moesten we midden in een muziekstuk invallen met de basispas. Bij het later openen van de ogen zou - in theorie - iedereen op exact hetzelfde moment de basispas doen en dus ook op hetzelfde moment van links naar rechts gaan. Dat ging behoorlijk goed, en na een paar keer oefenen deinden de rijen netjes heen en weer.
Ook liet hij iedereen 'zo snel mogelijk' op de muziek starten, zodat je gedwongen werd om jezelf door middel van een ritmische variate te corrigeren als de muzikale zin duidelijk werd.
Pierre ging vervolgens verder met de 'opmaat'. Old-skool mazurka dans je namelijk met een opmaat, en niet met de eerste pas op de eerste tel van de maat (wat we hier in Nederland doen. Als je niet weet waar ik het over heb, dan doe jij het ook). Pierre liet ons weer in rijen mazurka dansen, maar liet ons tussendoor een stukje op de plaats 'lopen' (het doortrekken van de tweede maat van de mazurka), om verderop weer terug te vallen in de basis... maar ditmaal in een opmaat. Je danst hierbij op de melodie, en niet op de baslijn.
Bij dit stukje had ik even niet opgelet (ik was moe) en had in het begin niet helemaal door wat Pierre nou wou. Na twee keer merkte mijn vermoeide hersens gelukkig dat hij niet buiten de maat viel, maar dat hij op de melodie verder ging. Daarna was het voor mij niet moeilijk om hierop terug te vallen. Omdat we in Hanterdro-houding stonden kon je ook goed voelen wat je buurman/vrouw aan het doen was, dus als het even fout ging werd je vanzelf gecorrigeerd.
Na deze Hanterdro-mazurka zijn we individueel gaan oefenen met de ogen gesloten. Niet spieken dus wat de ander doet, maar zelf luisteren. De eerste keer dacht ik teveel na en greep mis op de juiste tel, maar toen ik het denken had losgelaten lukte het me met gemak om tijdens de gedraaide nummers heen en weer te switchen tussen 'gewoon' en 'opmaat'.
Tot slot zijn we gaan oefenen in het... lopen. Sommige mensen lopen net voor de tel, anderen op de tel, en anderen net iets na de tel (dat doe ik). Dat voel je zelf niet zo, omdat je voor je gevoel op de maat loopt. Dat doe je ook, maar toch op een andere manier. Pierre haalde ons uit onze comfort zone en liet ons anders lopen. Uiteindelijk deden we die ook in koppels, waarbij we niet moesten leiden en volgen, maar wel de passen op elkaar afstemmen. Dat was nog best intensief, omdat ik de muziek niet altijd kende en het soms lastig vond te voorspellen of de melodie net voor of net na de tel kwam. Volgens mij vond iedereen dit dan ook een pittige oefening.
Tot slot zijn we gaan oefenen met het rekken van de grenzen van de rust in de eerste maat van de mazurka. Deze kan je lang rekken of heel klein maken. Hierbij kan je er ook voor kiezen om op links of op rechts te staan en om langzaam of snel van voet te wisselen. Eerst oefenden we dit als groep, maar later liet Pierre ons in tweetallen tegenover elkaar dansen. Dat was nog lastig voor mij als volger: je moest individueel dansen, maar ik had telkens de neiging om me aan te passen aan de man tegenover me. Ik vond het hier ook erg grappig om te zien dat ik met twee partners op hetzelfde moment in de laatste mazurka-maat een rust invoegden. Dat kwam mooi uit met de muziek, en kennelijk dacht de man tegenover mij er net zo over. Leuk!
Pierre vertelde me na de workshop, dat dit de eerste keer was dat hij een workshop op zo´n hoog niveau had gegeven. Volgens mij moet hij dit vaker doen, want Pierre kwam volgens mij beter tot zijn recht in deze workshop, dan in de vorige. Hier kon hij al zijn techniek op loslaten en dat deed hij dan ook met plezier. Ik vond de opbouw van de workshop erg goed, en ook dat hij ons individueel liet oefenen. Daardoor kan je volledig op eigen gevoel oefenen, in plaats van rekening te moeten houden met een leider of volger.
Ik vond dit in elk geval een zeer geslaagde workshop, dank aan Pierre, Louise en alle deelnemers!
Inloggen
Help
Zoeken
