mota.spansen.nl

Correct Windwijs, dit was wat Pierre in zijn workshop aangaf. De laatste versie telde hij met de 1 een tel eerder en noemde dit opmaat. (Volgens mij is dat ook de correcte term maar ik heb geen zin om er discussie over te voeren)

Verder vond ik het aardig om een docent bij balfolk eens te horen over timing voor, op of na de tel en het spelen hiermee. Toen zat ik enkel nog te luisteren, dus ik kan weinig zeggen over hoe effectief of goed de oefeningen in dit deel waren.

_________________
Music is my favourite drug.

Misschien omdat je veel mazurka's kent die die opmaat niet in de muziek hebben? Ik heb in frankrijk wel meegemaakt dat men ook werkelijk invalt op de opmaat. Dus de eerste stap die je zet is op de 6, als een aanloopje naar de 1. Het passenpatroon is dan idd hetzelfde als bij een 'nederlandse' mazurka, maar dan begonnen op de opmaat.


niet per-se dus.


Volledig mislukt .

_________________
humpa humpa humpapa humpa humpa

Bijna alle mazurka's in de 2 sessieboekjes vd gonnagles hebben een opmaat, zoals mazurka de Servant en st Genest. De mazurka's die ik de afgelopen 2jaar via workshops heb verzameld -vaak eigen werk vd docent- zijn zonder opmaat. Dus ik denk dat je wel kunt stellen dat modernere mazurka's steeds minder de opmaat bevatten, o.a. omdat het niet essentieel voor de dans is en je het dus makkelijk kunt vergeten bij componeren. Ik had er ook nooit echt bij stil gestaan, maar ben nu wel geinspireerd om eens te klooien met een opmaat bij toekomstige composities.

Ik zou niet willen zeggen dat het afhankelijk is van het land. Wouter heeft een mazurka met opmaat, en er zijn belgen met mazurka's zonder opmaat. Daarnaast zijn onze muzikanten de laatste 10jaar vooral bezig om zich met het franse en vlaamsche niveau te kunnen meten, net als wij als dansers ook proberen. We willen makkelijker over de grens kunnen aansluiten en daarnaast hebben sommigen gewoon ambities, helemaal.niks mis mee (met krampachtig vasthouden aan de eigen balfolk waren we lang niet zo ggroot gegroeit) En eigenlijk durven we zowel als danser als muzikant pas af te wijken van de franse methodes als we zien dat de belgen het doen. De belgen durven veel creatiever te zijn met volksmuziek omdat het daar veel meer van nature leeft en men gewend is om er mee te spelen en experimenteren. Ik zou dus haast willen zeggen dat er eerst een belgische mazurka zonder opmaat was (of een franse), en daarna durfde een nederlandse muzikant het pas. Daarnaast kan het ook gebeurd zijn doir de traditie van tunelearning: als je nooit bladmuziek gebruikt en gewoon iets op gehoor leert en doorgeeft kan iets als een opmaat gewoon verdwijnen. Dat toont heel mooi aan hoe een traditie kan veranderen als gevolg van een traditioneel onderdeel binnen de traditie. Als je iets als opmaat vastlegd beperk je de vrijheid die bij tunelearning hoort, terwijl een van de definities van volksmuziek juist is is dat het flexibel is en over lange periodes aan verandering onderhevig is omdat het via tunelaerning en dus niet via bladmuziek wordt doorgegeven. (ditzelfde geld voor de dansen, als je de hops permanent en definitief zou vastleggen zou de mazurka in de loop der tijd eigenlijk geen volksdans meer mogen heten)
-waarbij ik nu dus al een van mijn ankerpunten voor mn scriptie verklapt heb..., ook graag via pm reacties als je ergens iets anders gelezen hebt of een goed tegenargument hebt!-

Er zijn trouwens ook walsen en cercles met opmaat, alleen hebben die dan geen invloed op de verhouding tussen pas en tel waardoor de opmaat makkelijker als danser te onderscheiden is dan bij een mazurka.

Dit is echt een fabeltje.

Tis gebaseerd op mijn persoonlijke ervaringen in mijn eerste jaren als danser, waarbij er in een jaar of 5 heel veel veranderd is hier omdat de nieuwe generatie docenten en leerlingen toen steeds vaker en actiever zelf frankrijk ging bezoeken, en alle kennis die ze opdeden uit enthousiasme weer mee terug namen. Het dansen wat je nu leert is naar mijn idee heel anders dan in 2004 en daarvoor. O.a.dus omdat we meer en meer daar naartoe gaan en we de belgen en fransen ook weer hierheen halen om ons les te geven.

Wat betreft dat 'durven afwijken', misschien stel ik het hier nogal wat zwart wit. Maar volgens mij lopen wij qua veranderingen wel iets achter op belgie. En dat zal deels ook puur geografisch zijn omdat ze in dat opzicht midden tussen frankrijk en ons inligt waardoor dingen wat later bij ons aankomen. Maar daarnaast denk ik ook omdat eerdere generaties misschien wat huiverig tegenover verandering geweest zouden kunnen zijn. De nieuwe generatie gaat daar, denk ik, al veel gemakkelijker mee om.

De observatie over het verschil tov 2004 kan volgens mij wel eens kloppen, maar om dit te koppelen aan een kwestie van "durven" vindt ik nogal een grote stap.

Ik zou je adviseren voor je scriptie dicht bij het bronmateriaal te blijven. Wat kan je daadwerkelijk meten en welke conclusies kan je daar uit trekken?

Want "durven" is voor zover ik deze twee alinea's lees voornamelijk een interpretatie en geen harde onomstotelijke conclusie.
Een andere interpretatie is dat balfolk in NL steeds groter en populairder werd, waardoor het financieel haalbaar werd om Franse docenten naar Nederland te halen.

maar goed, je zal in de scriptie wel meer tekst en argumenten gebruiken

Vraag: Waarom ontstaat een beweging, een stroming?

Ik denk niet dat durven een rol speelt maar veel eerder de ambitie van de 'dansmeesters'!

Lees het forum er eens op na, de eerste Wiebel-mazurka's werden al snel omgedoopt tot 'dirty-mazurka'.
Meegenomen door onder andere Ernie en mij vanuit Gennetinnes, nadat Gerard Godon het geïntroduceerd had.

Alleen hadden wij niet de ambitie dit in danslessen te stoppen, commercieel te maken.
Dat hebben Vlamingen enige tijd later wel gedaan, en wat een dansmeester aanbiedt.....

_________________
ik dans dus ik besta

Ik heb me eerlijk gezegd niet zo bezig gehouden met de geschiedschrijving van de balfolk. Maar moest de "oude generatie docenten en leerlingen" niet juist naar België en Frankrijk omdat hier in Nederland slechts een handvol bals per jaar waren?
(Van uit deze gedachte lag tot voor kort nog de focus van de bal- en concertagenda van stichting draailier en doedelzak op Frankrijk - maar dat is ook een boute ongefundeerde interpertatie)

Klopt!
Die bals in Nederland, daar regelde ik de rest van mijn afspraken omheen!

soms heb ik heimwee naar die tijd: met 30 mensen aan het ontbijt...., in Groningen, Harlingen of hier thuis....

_________________
ik dans dus ik besta

Ik vind dat deze twee opmerking naadloos op elkaar aansluiten! Er is hier een tijd terug inderdaad een discussie geweest over mazurka's. Ook merk ik op het forum dat er een groep (generatie?) is die vaak teruggrijpt op het "old-skool spansen" of "ouderwets spansen" met de daarbij behorende biologische soepen en andersoortig zelfgemaakt voedsel. Ik zeg niet dat deze mensen niet tegen verandering kunnen, maar het valt wel op dat ze het toch vaak over het dansen/spansen van vroeger hebben (hoewel dat vroeger helemaal niet zo lang geleden is).

Wat ik trouwens ook merk qua verandering zijn de bandjes: ik heb het idee dat het balfolk-publiek wat hogere eisen stelt dan drie jaar geleden. Toen hoorde ik vaak dat beginnende bandjes die nog niet zo strak speelden charmant waren. Tegenwoordig zie ik meer bands op hoog niveau spelen - en nieuwe bands beginnen vaak ook op een hoger niveau. Ik heb het idee dat mede daardoor het publiek ook een hoger niveau verwacht. Dat merk ik trouwens ook aan mezelf.

Denk niet dat het "huiverig voor verandering" te maken heeft: de "oude" generatie bestond voornamelijk uit muzikanten. Mensen die geen instrument bespeelden waren in de minderheid. Op de meeste bals was 80% muzikant.

Op een gegeven moment kwamen er ook mensen op af die geen instrument bespeelden. Zij gingen olv diverse workshops steeds beter dansen. Zij waren ook meer geinteresseerd in nieuwe dans-dingetjes zoals de pasjes van wiebelmazurka.
De "oude generatie die voornamelijk uit muzikanten bestaat" is wellicht meer geinteresseerd in de melodie van de wiebelmazurka.

En kwaliteit? Steeds meer volk betekende ook steeds meer geld om bands te boeken, dus meer kwaliteit (als orga wil je niet voor veel geld een slechte band boeken)

waarom die termen als old-skool-spans etc?
Tja, het is maar een naam. De nieuwe generatie noemt het volgens mij een huiskamerbal. Of misschien een "fijne sessie waar heerlijk op gedanst kon worden"? Dit is volgens mij feitelijk allemaal hetzelfde, alleen de woorden zijn wat anders.

Vorige week nog old-skool-gespansd met "nieuwe generatie dansers" in op een huiskamerbal in Nijmegen
en zaterdag is er weer een spontaan bal in Bottendaal, klinkt voor mij ook als old-skool-spansen.
En natuurlijk 31 maart, 19 mei en 24 juni... ook balavonden die je kan bestempelen als spansen, sessie-waarop-gedanst-kan-worden, bal-intiem etc. noem het zoals je wilt.

Behalve dat we helemaal off-topic waaien...

Ik vind het verbazingwekkend hoe die mazurka verandering overal en nergens op blijft duiken, hier op het forum. Het heeft toch wel een grote impact gehad. Toch denk ik dat we over 10 jaar, als de balfolkscenes in België en Nederland allemaal weer wat verder gegroeid zijn, we pas echt er iets over kunnen zeggen, en misschien nog wel later pas.

En sommige tradities zijn niet erg om in ere te houden. De ontbijtjes die hérisson beschrijft zijn wat mij betreft heel fijn en passend bij de sfeer van balfolk. En ze zijn nog niet verdwenen (hoewel niet altijd met 30 mensen), ik heb er althans het afgelopen jaar nog best wel een aantal meegemaakt, denk alleen al wat er op festivals ontstaat, maar zeker ook vaak na bals in Utrecht of Nijmegen.

Over het band-niveau: omdat de afgelopen jaar veel (heel) goede bandjes uit het zuiden geïmporteerd zijn, zijn we met z'n allen wat meer verwend geraakt. Als muzikant ben ik daar zelf heel blij mee, want het werkt inspirerend en er is genoeg materiaal om uit te proberen, maar het kan juist ook tegen ons werken: het is voor een beginnend Nederlands bandje lastig om daar tegen op te boksen. Ik hoop dus ook dat we niet té veeleisend worden als publiek, want net als dat ik warme herinneringen heb aan alle hulp die ik als beginnende danser heb gekregen toen ik er nog geen bal van kon (en dat is juist de kracht van balfolk ), hoop ik dat dat voor beginnende bandjes ook blijft gelden. Tricanelli is wat mij betreft een voorbeeld dat het zeker kan, al hoewel het ook bij hen de vraag is of je nog van beginners mag spreken: ze spelen volgens mij ook al best lang muziek. Maar dat kunnen zij wellicht beter zelf zeggen

_________________
"If music be the food of love, play on; give me excess of it..."
-Opening Shakespeares Twelfth Night

In de begindagen van de non-hop mazurka, kreeg ik in Belgie opeens de vraag of ik ook een leerling van ene Hond (?) was, maar het was alleen een workshop van Godon :) Die non-hop mazurka mag dan hoogst waarschijnlijk uit Frankrijk komen, ik heb later Fransen gehoord die verbaasd waren over de super close variant van de Nederlanders (da's pas dirty ;).

Ik hou het er op dat we elkaar beïnvloeden. Uitwisseling, mooie gedachte, we zouden er EU subsidie voor moeten krijgen ;)

Over 2004 kan ik niets zeggen, toen balfolkte ik nog niet. Maar ik weet wel dat ik 4,5 jaar geleden voor het eerst naar Gennetines ging en dacht, nou, nu gaan we het krijgen om er daarna achter te komen dat de Nederlanders eerder voorlopen op ontwikkelingen binnen bijvoorbeeld de mazurka en de scottisch dan achterlopen.

Dat het dansen is veranderd komt echt niet alleen doordat we richting het zuiden zijn vertrokken maar ook omdat er binnen Nederland gewoon heel wat ontwikkeld is.

Deze (D)hond(t)?