mota.spansen.nl

Ik vond de workshop erg leuk, heb helaas niet alles kunnen meedoen maar heb toch nog veel kunnen opppikken.

Inderdaad ook weer een stukje over houding, evenwicht en balans tussen paren maar eigenlijk vind ik het wel goed dat dat in iedere workshop wel een keer ter sprake komt, elke docent legt het toch weer met anderen woorden uit en dan zit er altijd wel een keer een uitleg bij die je wel in een keer begrijpt. Deze jongen legde leuk uit dat je met je armen een frame vormt ("you have to create a nice room for your partner...") en dat je niet met z'n tweeen in een hoekje moet kruipen maar dat je die 'room' ten volle moet gebruiken. (je kunt hier iets interpreteren over 'haar alle hoeken van de kamer laten zien' maar dat bedoelde ie niet...)

Het onderscheid tussen een gewone variatie workshop en deze workshop werd ook al snel duidelijk. In de meeste workshop wordt uitgelegd dat je de basispas van de scottish niet altijd op de eerste maten hoeft te doen maar dat je die kan afwisselen met de passen van 1 tel op het tweede stukje van de dans. Of dat je 1 pas op 1 tel ook kunt afwisselen met 2 passen op 1 tel (dus in 8 passen rond ipv 4) etc.... of je leert wat voor draaien en truukjes je met je partner kan doen en hoe je die inzit of aangeeft.

Deze workshop was duidelijk anders. Al vrij snel werd het duidelijk dat we niks aan de basis scottishpas zouden veranderen: het a-stukje van de dans bleef hetzelfde en eigenlijk het b-stukje ook (niet te verwarren met Atjes en Btjes in de muziek ;-) ). Wat we wel gingen doen was goed leren luisteren naar de muziek om te kunnen onderscheiden wanneer de muzikanten een accent, een versnelling, in de muziek plaatsen. Deze versnelling kon afhankelijk per liedje in een 1ste, 2de, 3de of 4de maat zitten of in het a-stukje of b-stukje van de danspassen, dus de eerste helft hebben we naar heel veel verschillende scottishen geluisterd om ze te herkennen. Vervolgens leerden we wat we dan met die versnelling konden doen. Merendeels kwam dat een beetje op het volgende neer: Als er op de 3de tel van een 1-2-3-4 pas in de scottish een versnelling zit kan je bijvoorbeeld in eens 2 passen zetten in plaats van 1, maar vervolgens op de 4 tel maar weer 1 pas zetten. Wat we dan vooral ook oefenden was die versnelling (en de daaropvolgende rem/vertraging) in ons systeem krijgen door eerst veelvuldig in je eentje een scottish te dansen en in de tweede helft van de les het met z'n tweeën te oefenen.
Omdat je partner tijdens het dansen alleen maar contact heeft met je bovenlichaam en eigenlijk geen idee heeft wat jou voeten aan het doen zijn (en of die dus ineens snelle stapjes nemen), leerden we vervolgens hoe je zo'n versnelling zo snel en goed mogelijk aan je partner kan overdragen zodat die op tijd mee kan doen voordat de versnelling alweer voorbij is. Vandaar dat er dus ook veel aandacht werd gegeven aan de danshouding en het bovenlichaam. En hoe je subtiel maar zonder aarzeling met de kracht in je handen en het ritmisch heen en weer bewegen (ook subtiel) van je bovenlichaam jouw dans kunt overdragen aan je partner die via de danshouding jou ritme kan overnemen.
Dit oefenden we onder andere door de leider stil te laten staan met zijn benen en alleen met de danshouding en het bovenlichaam zijn partner aan het dansen kon krijgen.

Wat betreft het luisteren naar de muziek... het ging echt veel dieper dus dan luisteren naar wanneer je de a-passen of de b-passen zet, of wanneer iets vrolijk, rustig of opzwepend werd, of wanneer je je dame eens kan laten draaien. Bij het ene lied bleef het ritme op eenzelfde tel en speelde het melodie-instrument ineens een aantal 8ste noten (of 16de etc) waar er in alle andere maten een normale afwisseling was van 4/8/16de noten. In een ander lied bleef de melodie in eenzelfde cadans en deed de percussie, bas, of gitaar ineens iets in het ritme veranderen in een bepaalde maat.

Om die versnelling toe te kunnen passen, of om het resultaat van het geleerde te kunnen laten zien, is het om te oefenen het handigst om een liedje te hebben waarbij de versnelling in de 1-2-3-4 pas zit, de passen waarop je doorgaans ronddraait. Als de versnelling op de 3de tel zit doe je gewoon rustig pas 1 en 2, zet je 2 snelle pasjes op de 3de tel en vertraag je weer door op de 4de tel weer 1 pas te zetten. Als danser zul je merken dat je op die snelle pasje ook ineens sneller rondraait maar daarna ook ineens weer rustig draait op die 4de pas. Als de versnelling in de 4de tel zit van deze passen zit is het de kunst om vervolgens gewoon weer door te gaan met de scottish pas. Een versnelling kan ook in de scottish pas zelf zitten, en die hebben we ook geoefend, maar deze is wel iets lastiger om toe te passen denk ik. Ook hoef je niet altijd ‘een twee keer zo snelle pas te doen’, in een van de liedjes deed de ritmesectie een ander truckje en kon je ineens 5 enigszins rustige passen zetten op 4 tellen (in plaats van 3 rustige en 2 snelle).

Overigens maakte hij ook duidelijk dat je niet perse iets hoeft te doen met die accentjes en versnellingen, je hoeft het pas te doen als je zelf denkt ‘hé, met deze kan ik iets’. Als je in een liedje wel de versnelling hoort, maar je lichaam voelt zich niet geroepen om er iets mee te doen dan moet je het ook gewoon niet doen. Sowieso voelt het in het begin ook wat onwennig dus daarom was het des te belangrijker dat we veel luisterden en oefenden zodat het vanzelf in het lichaam ging zitten.
Wat dat betreft heb ik er als muzikant en potentieel componiste veel meer van geleerd dan als danser, ik voel namelijk veel meer behoefte om het in de muziek toe te passen dan in de dans

Leuk dat je het zo uitgebreid hebt opgeschreven, Iertje!

Ik vind Pierre een supergoeie dansdocent en vond zijn workshop (voor zover ik heb heb meegekregen..) heel tof. Het was superleuk om alle deelnemers aan het eind van de workshop zo anders te zien dansen; dat is echt knap, als je dat als docent voor elkaar krijgt!

Ben benieuwd of de volgende workshop van Pierre (mazurka) ook weer zo snel vol is...

_________________
don't hurry, be hippie

Inderdaad een prachtige workshop. Wat is hij toch goed en leuk. Hoe hij de volle aandacht bij 'zijn groepje' had de hele 4.5 uur, hoe hij in detail van de muziek ging, en de danshouding, en het leiden/volgen weer, en de individuele aandacht, en de leuke leerzame oefeningen, en het luisteren naar hem wat zo relaxed en fijn is... ja echt waanzinnige workshop!

Het was awesomeness, dus wil ik wat kudos, log en nog wat complimenten ook geven.

Pierre was erg prettig als docent, door niet alleen te vertellen als je iets fout deed, maar ook constant aanmerken als je iets goed deed. Dat zorgde er bij mij, toch één van de meer 'novice' dansers voor dat mijn zelfvetrouwen in de dans hard omhoog ging. Wat hem ook niet stopte om mijn danshouding radicaal aan te passen en me te dwingen een stuk dichter bij de dame te dansen om haar 'in the room' te houden en niet 'just outside while she is wanting to come in'

Ook de de methode en tips, met de ogen dicht de muziek luisteren en aangeven waar je de versnelling voelde. De ballon vasthouden, de kamer aangeven etc waren echt leuk en leerzaam om te doen. Vooral dat moment dat we als leiders moesten leiden zonder van de plaats te komen, dus alleen met het kader, de kamer was erg 'krijg nou wat'. Ik was toen gekoppeld aan een dame in het wit (Annabet??) en opeens lukte dat en klopte de klik gewoon waar die Pierre de hele dag over gesproken had. Dat was erg cool.

Ook de sfeer was goed, zoals gezegd, ik ben een novice danser en heb lang getwijfeld of ik wel of niet al deel zou nemen aan de workshop. Geen spijt van gehad, wel spierpijn. Aardig wat dansers hadden een stuk hoger niveau dan ik, maar door het constante 'change partner' heb ik veel bijgeleerd en heb ik niemand belemmerd op zijn eigen niveau bij te leren.

Enige spijtpunt was dat ik helaas niet bij het bal kon zijn die avond, maar bij de vervolg workshop mazurka ga ik er weer trachten bij te zijn.

_________________
Dance, justify, dance

Ik heb het ook erg naar mijn zin gehad op de workshop!

In het begin ben ik wel bij de uitleg telkens even gaan zitten, want ik heb een paar weken lang last gehad van een virus, en ik voelde me nog behoorlijk slapjes (dit ging gelukkig over naarmate de dag vorderde).

Het eerste gedeelte was voor mij niet het meest leerzame deel. Een flink stuk van het eerste deel werd namelijk besteed aan muzikale zinnen, en deze kan ik horen. Het scheelt waarschijnlijk ook dat ik een instrument bespeel en ook op de Havo een steengoede muzikeleraar had die veel aandacht aan dit soort dingen heeft besteed, want ik merkte 's avonds dat niet iedereen dit zo makkelijk kon. Ik zag minstens twee rijen de "Minimal Hanter Dro" van de Gonnagles FOUT doen.
Waarschijnlijk raakten ze in de war door de baslijn, maar toch... iedereen die fout zat verplicht op cursus bij Pierre sturen!
Het gedeelte 'los' dansen op de verschillende muzieklagen was erg leuk. Dat was toch net weer een stukje bewustwording van de muziek. De laag waarop je gaat dansen is meestal een onbewuste keuze, dus het is leuk om even uit je comfort zone te worden gehaald en eens te gaan dansen op een laag die je normaal niet zelf zou kiezen.

Het tweede gedeelte vond ik het beste gedeelte. Om te beginnen heeft Pierre mij weer even goed met beide benen op de grond gezet: ik ben aan het balfolken, niet stijldansen. Mijn rug mag dus best iets boller, en mijn bekken meer kantelen. Dat is voor mij een flinke omslag, en ik weet niet of ik ook echt zo ga staan - ik vind het niet prettig en niet natuurlijk staan - maar het is wel iets om naar toe te werken zodat het over een tijdje wel natuurlijk gaat aanvoelen.

Waar ik heel veel complimenten over wil geven, is Pierre's benadering van de danshouding. Iets waar ik me als stijldanser bij balfolk soms een beetje over erger is namelijk de danshouding. Ik ben gewend om samen een stevig frame te hebben, zonder daarbij druk uit te oefenen en je spieren te belasten. Bij balfolk wordt hier bijna geen aandacht aan besteed (niet genoeg in elk geval), waardoor ik regelmatig flinke tegendruk moet geven of juist totaal niet voel wat mijn partner nou wil met zijn zwabberhandje. Nou ben ik misschien wat pietluttig, omdat balfolk toch meer voor de lol is dan voor de perfectie, maar als vrouw is het heel prettig als je partner een goed frame heeft - en vice versa.

Ik vond het ontzettend leuk om te zien hoe mensen reageerden op de ballon-oefening. Van één partner kreeg ik zelfs het compliment dat ik meteen de perfecte 'tegendruk' gaf. Ik dacht zelf dat ik een best goed ballonnetje was, maar toch was het fijn om dit bevestigd te krijgen.

Een van de laatste oefeningen, het vóór en achteruit lopen vond ik wat lastiger. Ik stond ook iets verder van mijn partner af dan normaal, en ik ben iets meer gewend om voorwaards en achterwaards aan te voelen via de heupen.
Waar ik nog steeds niet zo over uit ben is het 'over de hiel' lopen naar voren (eerst je hak neerzetten, dan je voet afrollen en je gewicht overbrengen, in tegenstelling tot het in één keer neerzetten en meteen je gewicht meenemen). Ik heb hier nog niet bewust bij stilgestaan in de balfolk, en 's avonds bij het bal vergat ik op te letten welke van de twee manieren van vooruit stappen ik het meest gebruik. Bij stijldansen ben ik me hier wél heel bewust van, maar omdat ik balfolk nog niet zo als een technische manier van dansen heb gezien, vind ik het leuk om ook hier wat bewustwording in te brengen.

Al met al een geslaagde workshop dus, en het bal was gewoon geweldig. Maar ja, wat wil je met de Gonnagles in da house!

@Eloque: nu weet ik nog steeds niet wie je was - maar ik was wel weer herkenbaar aan de rode schoentjes. Heb je mij wel gespot?

Vooruitlopen over de hiel is toch juist makkelijk voor je? Denk aan de engelse wals en de (argentijnse) tango?

@Christine, grappig, ik heb je denk ik wel herkend en we hebben zelfs gedanst. Ben ik echt zo vergeetbaar?

Dat stuk over de danshouding was wel heel erg boeiend ja. Zo blijkt maar weer dat een slehte eigenschap (te ferm druk houden en te veel afstand nemen) eigenlijk een doorgeschoten goede eigenschap (niet te opdringerig willen zijn) is. Ik hed daar veel aan gehad, vooral dat ik mijn kader 'om' haar heen zet, niet voor haar langs.

_________________
Dance, justify, dance

Oh ja, ik heb trouwens op het laatste nummer van de Gonnagles, voor de toegift, de allermooiste mazurka ooit gedaan (met m`n vriendinnetje). Die muziek.... die was zo mooi, zo klein, zoveel detail, zoveel dingetjes... was echt zonder meer de aller mooiste en fijnste mazurka ooit

Bedankt voor de muziek!!!!

Ja, absoluut. Alleen doe ik het niet meer bewust, omdat het - met stijldansen - een tweede natuur is geworden. Dat vond ik dus ook leuk toen Pierre hier over begon: ik werd me er ineens weer bewust van. Dat bewustzijn valt echter weg als ik aan het dansen ben, omdat ik dan meer bezig ben met de muziek en mijn partner. Het is dus de bewustwording waar ik mee worstel, niet met de pas zelf.

@Eloque: als ik je zie denk ik: ja, daar heb ik mee gedanst. Maar de danspartner met de naam koppelen is dus niet gelukt!

Tja, ik moet eerlijk zeggen, het was weer zo'n gathering waar ik me perfect thuis voelde maar 90% van de mensen niet kende. Nu ligt dat ook wel aan mij, ik heb zegge en schrijve één naam gevraagd en onthouden, één oude bekende van de dansstage gezien, maar ik herken jullie wel weer op de dansvloer.

Trouwens, wat me ook nog opviel is dat ervaren dansers op een hele goede manier kritiek konden geven aan ons niet ervaren dansers. Subtiel ook, als in 'probeer hier eens op te letten' en 'merk je dat als je hier gaat duwen dat ik daar draai?', vooral bij de danshouding was dat zeer welkom.

@Christine, ik moet nu wel de hele tijd aan Toontje Lager denken; "Ik heb stiekem met je gedanst, ik hoop dat je het leuk vond"

_________________
Dance, justify, dance

Leuk zeg, die nabespreking van de workshop.
Heel veel is al gezegd, dus ik houd bij wat kleine dingetjes en een persoonlijke noot.
Wat betreft persoonlijke aanwijzingen betreft heb ik die alleen gekregen bij de balansoefening. De positie van de armen was toen verkeerd. Bij de aanwijzingen zag ik dat hij zelfs goed kon letten op welke spieren zich spanden (het moest niet uit de armen komen, maar van tussen de schouderbladen, werd de dame tegenover mij verteld).

Ik blijf het moeilijk vinden om door de juiste druk te geven aan de dame duidelijk te maken dat ik een versnelling van de passen in gedachten heb. Dat blijft een puntje om aan te werken. En inderdaad, ik heb er af en toe moeite mee om het geleerde van de workshop over te brengen naar een balsituatie. Zoals Christine zegt, ben je dan veel minder bewust met het geleerde bezig.

De oefening waarbij de leider stilstaat, maar wel de volger stuurt, was een eye-opener. Daarmee geef je als leider aan de volger aan dat je een ritmische variatie kan toepassen, maar het is aan de volger om dat zelf in te vullen (althans, zo heb ik het opgevat). Dat was voor de volgers best lastig, had ik het idee, want die zijn voornamelijk ingesteld op de leider volgen in zijn bewegingen.
Pierre liet zien waar dit in een volgende workshop voor kon worden gebruikt: hij gaf dan iets aan aan de volger, die volger volgde en de leider volgt dan weer de beweging van de volger (zonder de leiding uit handen te geven natuurlijk). Toen hij dat liet zien, vond ik dat best bizar om te ontwaren.

Praktisch puntje: misschien had het te maken met het tot in alle hoeken van de (kleine) zaal horen van de muziek, maar ik had het idee dat de muziek aan de erg harde kant stond. Het lukte Pierre zelf ook niet om boven de muziek uit wat aanvullende informatie te geven. In de buurt van de boxen was het gewoon echt onprettig vond ik persoonlijk.

Al met al een interessante workshop, maar de vraag blijft wel eventjes hoe ik het geleerde goed toe kan leren passen, zeker met de zomer voor de boeg, waarin ik niet alle festivals afstruin, zoals sommigen wel doen.

_________________
Als leiden lijden wordt, kun je het niet meer volgen.

Ook ik vond het een leerzame workshop. Het ging zoals al door guillome en Louise aangegeven inderdaad juist niet om het laten zien van allerlei variaties in de scottish en op de juiste momenten, maar om het herkennen van het muziekpatroon van de scottisch (question, answer, question, answer) en het herkennen van de tempowisselingen. Waar ik ook veel van geleerd heb is de danshouding. Het op de juiste manier druk zetten (frame geven), niet teveel en niet te weinig. Pierre is inderdaad een hele goede docent. Hij liep rond door de zaal terwijl wij bezig waren met oefenen met danshouding en gaf aanwijzingen (I want to work with her). Vooral het geven / krijgen van feedback werkte goed.
Ik moet de tempowisselingen in de scottish nog wat beter in mijn systeem krijgen geloof ik en het vertalen op de dansvloer, maar de eerste stappen zijn gezet.

In het kader van de workshops van Pierre:
ik kwam deze filmpjes tegen die laten zien hoe je een mazurka en een scottisch op een leuke manier kan dansen zonder de danshouding te verlaten.
Mazurka:
http://www.youtube.com/watch?v=oMA8L7928s8

scottisch (met tussentijdse partner- en rolwissel):
http://www.youtube.com/watch?v=_2CpkkFwcDI

Is er al een idee wanneer je je kunt inschrijven voor de mazurka-workshop van Pierre? Ik heb namelijk het idee dat bij opening van de inschrijving deze workshop wel eens in een mum van tijd vol kan zitten.

_________________
Als leiden lijden wordt, kun je het niet meer volgen.

Zijn dansen is erg mooi. Alleen zijn kleding leidt me af, die slobberige vormloze spijkerbroek past niet bij zijn mooie subtiele manier van dansen. Dat is jammer. Ik kijk erg uit naar de workshop en heb me gelukkig al ingeschreven (voor alle 3)

Na het beach-volleybal nu ook Beach-Bal.
Weg met de flodderbroeken en soepjurken.

_________________
ik wil met jou wel dansen maar m'n knieën knarsen zo...