Hoewel ik het zeker leuk heb gehad, heb ik toch gemengde gevoelens over de workshop.
Als nadeel vond ik bijvoorbeeld dat het gehele eerste gedeelte werd besteed aan herhaling uit de vorige workshops (wals en scottish, waarvan ik aan die laatste had meegedaan). Op zich vond ik het goed om zo de verbanden tussen de workshops te houden, maar het was mij iets teveel herhaling. Dit nam letterlijk de halve workshop in beslag, zodat we nog maar weinig tijd hadden voor het ‘nieuwe’ gedeelte.
Ik was wel blij dat Pierre nog even goed inging op de “ballon”: het juist vasthouden van de dame zodat je wel contact hebt, maar geen druk. Hier mogen van mij regelmatig workshop voor komen, voor alle niveaus! Weg met de zwabberende armen en houdgrepen! Gelukkig waren deze niet aanwezig tijdens de workhop.
Qua wals vond ik het erg goed dat Pierre even inging om de manier van passen maken: in plaats van laag-hoog-laag (of laag-hoog-hoog) moesten we laag-laag-laag blijven dansen om later met een hoge pas in de opmaat een variatie te kunnen aangeven. Dit vond ik erg leuk om te doen en een goede oefening in de verschillende manieren van walsen. Ook moesten we op een rij gaan staan en rondwalsen zónder elke 3 passen een draai van 180 graden te maken. Dat was voor mij een nog betere oefening, omdat ik door mijn stijldansachtergrond me bij het balfolken teveel focus om die halve draai (hoewel ik dat nog steeds het lekkerst vind dansen).
Bij het walsen liep ik echter wel ergens tegenaan: ik merkte dat niet alle leiders een goede basis hadden. En met basis bedoel ik hier: kunnen meetellen op de muziek, pasjes zetten op het 123–456-ritme, en (licht) ronddraaiend verplaatsen. Bij één gelegenheid trof ik zelfs een leider die 1-2, 1-2 bleef dansen tegen de maat in. Oei!
Bij deel 2 van de scottish voegde we pauzes in tijdens het b-gedeelte. Ik kreeg een paar keer op mijn kop van Pierre omdat ik teveel ritmische variaties invoegde terwijl we alleen een rust moesten invoegen (sorry Pierre, maar je zei dat we vanuit ons gevoel moesten dansen, en de muziek liet me toch echt lekker veel varieren)
.
De rust in het b-gedeelte is iets wat veel leiders mij al vaak laten doen, en daarom vond ik dit niet zo interessant. Ik vond de Sarah’s van Koen (workshop tijdens de dansstage, ook niveau halfgevorderd) een stuk uitdagender.
Toen we afsloten met versnellingen in de wals, vond ik dat de workshop pas goed op gang kwam: dit was een uitdaging omdat zo’n versnelling niet alledaags is, en ook als volger moet je hier goed je best doen om dit aan te voelen en te volgen. Hier lag voor mij dan ook een echte uitdaging. Ik vond het dan ook jammer dat dit gedeelte, het moeilijkste stuk uit de workshop, pas op het eind werd behandeld met vrij weinig tijd over.
Al met al heb ik wel geleerd van de workshop (en natuurlijk leuke dansjes gedaan), maar zat er voor mij iets teveel herhaling in, waardoor ik er eigenlijk iets te weinig tijd was voor de ‘nieuwe’ variaties. Een ander zal dit wellicht anders ervaren, maar dit was mijn gevoel.
Pluspuntje nog van Louise: die stelde een lijst op met de nummers die tijdens de workshop waren gebruikt zodat iedereen de muziek kon aanschaffen die ze graag wilden hebben.