Ja die avond in het theater Op Stal en ook daarbuiten was een hele bijzondere. Ik zit nog steeds helemaal in de sfeer. Ook al heb ik de hele middag bij de familie Cajon in Harlingen op het terras gezeten met Palmbier en het prettig voortneuzelende geluid van Jonneke's A-doedelzak
.
Ik kan me niet heugen ooit zo'n mooi optreden in Groningen en omstreken te hebben meegemaakt. Wat zou dat dan moeten zijn geweest?
Ben zwaar onder de indruk van de melodische pracht van de Sandy Denny liedjes. Ben nog zwaarder onder de indruk, betoverd bijna, door de schoonheid van het zingen van zangeres Tilia.
Ik kan niet wachten tot die ceedee uit is.
En dan die ongelofelijk knappe muzikant met zijn "Erik de Noorman coupe", die zo rustig al die instrumenten ter hand nam. Bert Ridderbos. Wat een genot om naar zijn snarenspel te luisteren.
En een Cistern is het beste bewaarde geheim uit de familie van de gitaren (en aangetrouwd spul). Verslavend gewoon.
Maar het idiote is dat die avond niet half zo betoverend was geweest als die maffe trampoline daar niet had gestaan. Want dat was me toch een ervaring om daar in het donker met drie glazen wijn op als een stuitbal op en neer te vliegen.
Traditioneel volksdansen is inderdaad een hoogst duffe aangelegenheid, als je het tenminste vergelijkt met doen van een jig (springwals) op een trampoline. Niks geen klef gedoe met (gevaarlijke) nieuwe relaties, je springt jezelf in 2 tellen terug naar de kinderlijkheid. Een volmaakte toestand van zweven en gewichtsloosheid. Onschuldige, fysieke, pretentieloze pret. Een verticale variant van de 'snelle wals met veel bier op'. Baldansen en trampolinespringen gaan hand in hand.
We moeten ernstig overwegen of daar in het wat kleine theater 'op stal' niet toch een bal moeten gaan houden. Een 'bal op stal'
Of nee ....... laten we een
stuitbal organiseren.
(Dit is dan hoe de stuit Andro er uit zou kunnen zien)