Dit was nu weer eens een bal dat helemaal beantwoordde aan mijn ideaalbeeld van een leuk bal.
Een groep muzikanten die goed contact heeft met elkaar en elkaar tot op de milimeter aanvoelt waardoor er een vrijheid in het spel ontstaat die zeldzaam is op grote podia met grote installaties.
Het subtiele geluid van de concertina en de accordina's was glashelder te horen. En dat was genieten. Prachtige composities ook waarbij lieve mazurka's en polska's afgewisseld werden met wat steviger tovercirkels en bourrées. Ook voor het eerst in groningen met succes: dansen als Kostawat en de enkele Tricot. Voorheen waren daar te weinig geoefende dansers voor, nu deed vrijwel iedereen mee. Hulde voor les Boîtes, het is nu mijn favoriete balfolkband!
Dank ook aan Erik de Jong. Samen hebben we het geluid uitstekend geregeld. Ton Tersteeg was er helaas niet maar we zijn er toch heel goed uitgekomen en zónder monitoren. Gelukkig had les Boîtes zelf uitstekende clip-on microfoons bij zich dat scheelde al een hoop.
Erik zelf heeft overigens geen versterking nodig. Zijn nieuwe Serenellini accordeon met cassotto en 'bulged' tongenwerk is zo krachtig dat hij makkelijk de hele zaal kon bespelen zonder micro's.
Het laatste akoestische setje van Erik and Friends was dan ook zeer dansbaar. En voegde weer toe aan die prettige sfeer van intimiteit die bij het ware spansen hoort: dansers die af en toe ook even achter een instrument kruipen, het liefst onversterkt. Al moet ik zeggen dat de mazurka 'Boîte du Jazz' met vol register nog nooit zo stevig gehoord had. Het was dat Martijn op dat moment zich beheerste en de schalmei in de kontzak liet anders was dit absoluut de ideale 'Rough and Dirty' Spansband geweest!
De bananen/dadeltaart was heerlijk, de engelse appelcider nog lekkerder dan de franse, het kraanwater goedkoop kortom: wat een bar!
En ik heb heerlijk kunnen dansen, dat is misschien nog wel het belangrijkste!