mota.spansen.nl

op weg naar Tilia stonden wij ineens oog in oog met reusachtige dansende insekten die zich op sinistere wijze door de binnenstad van Groningen bewogen.

Bij Tilia echter: geen olifanten, geen koningin en zelfs geen Tilia.

Wel: Mota en Nienke.

Wat hebben we gedaan: dikke pannekoeken gebakken en die opgegeten met kiembonen en dadelstroop. Geroddeld over forumklanten. Gepraat over de zorgelijke toestand van het Spansbal in de noordelijke contreien.

Mota heeft zijn eerste balnummers op trekzak gespeeld voor dansers.

Hij begon met een cercle. Daarna kwam er een jig. En tot slot zelfs een swingende bourr?e. Het werd wel steeds meer 'minimal music' maar het gaf toch optimaal spansgenot.

Mota kon afgelegd worden na deze drie nummers: hij was helemaal op!

Daarna met twee violen en een trekzak nog wat doorgescottischd. De accordeon van Tilia opengeschroefd. Dat valt nog best mee wat er uit zo'n Parrotje komt. En plannen gemaakt voor het wadlopen.

Vroeg naar huis gegaan want zo'n koninginnedag is slopend.

_________________
Spansen is normaal

Uiteindelijk wel, toch..nu lijkt het net of ik er helemaal niet bij was

Sorry, ik was een beetje gehaast met het schrijven van mijn verslagje

Tilia was er ook. Al verdween ze onder het spansen af en toe achter een roodfluwelen waarzegstersgordijn voor vage bezigheden.

Leuke spanskamer heb jij trouwens Tilia. Daar kunnen zo 10 mensen dansen!

_________________
Spansen is normaal

Ik wens al mijn geliefde spanskameraden veel sterkte in het hete Dranauter.

Kon ik maar zeggen dat het in Groningen nog koel en fijn was. Eigenlijk is het niet uit te houden in het computerhok waar de zon op staat te branden (jakkes Zon).

Mijn dochter zal ik later niet 'Zonne' noemen (evenmin 'Sterre' overigens). Maar dit terzijde.

Wij hebben gisterenavond een gedenkwaardige spansavond in Beijum beleefd. Zoals men weet vierde Sandra haar verjaardag en dat ging niet alleen gepaard met het nodige aan verantwoorde Pajottensappen en Notengebak maar bovenal ook met de aanwezigheid van een kwalitatief zeer hoogwaardige en fraaie Trekharmonica. Reeds bij binnenkomst van de huiskamer pronkte het notenhouten italiaanse kindje je al toe.

Er mocht op gespeeld worden, maar slechts zachtjes en zonder ruwe balgbewegingen daar de pasgeborene pas was omgestemd van zwevend naar swing en de tere tongen moesten nog wennen aan het ademhalen in deze nieuwe hoedanigheid.

Maar het was moeilijk (zeker na het nuttigen van enige goede bieren) om het kastje terzijde te leggen. Het speelgenot en de toon waren zo fijn (die alfa-golven!) doorspelen, en nog maar weer door, was het enige dat je wilde.

Hoewel het gezelschap in de tuin meer dan prettig was (Tilia, Nynkia, ZRS, Gitania, Frankia) was binnen verblijven met het goddelijke instrument het enige dat mijn geest bezighield.

In het gezelschap werd verrukkelijk geconverseerd over Alpen,
Lichtvervuiling en bulgaarse vlinderpracht maar ik wou alleen maar over mooie trekharmonicaas praten. En daar viel zo verdomd weinig over te zeggen..........

Spelen dan maar weer, alleen maar spelen...........

_________________
Spansen is normaal

Ik ook! Maar niet alleen sterkte, vooral veel .... PLEZIER!


En zeker geen Mane!
Even ter verduidelijking voor de andere forumgasten: Toen gisteravond mijn vriendin Agnes binnen kwam met haar zeven maanden oude (jonge) zoontje Jelte hoorde ik opeens Tourke tegen Gitana mompelen: "Dat is natuurlijk ook leuk, een baby in plaats van een trekzak."
En later op de avond werd er al over namen voor het arme kind gepraat.
Sterre, Zonne, Mirthe, Mane....

Appel-Kriek!







Het was inderdaad ernstig. Ik probeerde nog enigszins sociaal te doen en niet alleen aandacht te geven aan mijn nieuwe kastje, maar Tourke...

Behalve: "leuke, h?, mooie h?".

Oftwel: het was een leuke avond.
En nu moet ik de komende dagen de hele dag in de brandende hitte op de steiger staan te schilderen en kan ik alleen in de schaarse pauzes, wat op mijn nieuwe aanwinst spelen...
Maar het huis wordt wel weer mooi en is blij met de aandacht.

Ik moet trouwens nog wel even kwijt dat zo'n Castagnari (in elk geval deze) een stuk zwaarder speelt dan een Cairdin, Selli of Erica. Als jullie over een tijdje een bult op mijn linker bovenarm zien, dan is dat mijn Castagnari-spierbal...

Heb je mijn Castagnari-spierbal al eens gezien Echt, ik ben superbreed geworden van al dat getrek en geduw

Tour jongen, tijd voor maatregelen. Bel 030-motaweetraad voor de betere conversatie over hoe goed je trekzak is, inzicht in je speelprobleem, afkickprogramma's in 5, 7 of 12 maanden (afhankelijk van de sterkte van je karakter), samenspelen door de telefoon, of gewoon een lekker een potje
Welja, het leven van een trekzakker lijkt wel fijn maar schijn bedriegt. Het is een van de ergste verslavingen die er zijn. Mensen kunnen niet meer stoppen, worden asociaal, zonderen zich af, hebben het liever over hoe hun nieuwe trekzak heet dan hun nieuwe kindje, en het wordt maar meer. Hebben ze een beter model onder de vingers gehad? dan wordt het sparen, sparen en sparen of diep in de schulden om maar weer zo'n genotskastje aan te kunnen schaffen.
Weet wel: er is een leven na je verslaving. Daar ben ik van overtuigd (nog wel )
Tot die tijd er maar beter het beste van maken en ik zeg maar zo: SPANS JE ROT! :D:D

We zouden nog muggenbulten vergelijken..
Ik heb er zeven op mijn linkervoet

En rechts?

Heel Groningen (stad en ommeland) was in de waan dat Noorderzon vanavond geopend wordt.
In werkelijkheid vond er gisteren een groot spansfeest plaats in de Appelstraat, vlak bij het Noorderplantsoen.

Fijn gedanst en gekletst. En het is ook erg leuk om vanuit een luie stoel naar dansende lieve mensen te kijken en naar de muziek te luisteren. Cooper die met Tilia een Mazurka danst, Cooper en Gitana een erg leuke scottish en Tilia die met Tourke een scottish hopst.
Daarna werd ik in slaap gezongen met liederen over dat het fijn is om ?s avonds met vrienden te zijn en dat het de volgende morgen allemaal doffe ellende is.

En hoe is 't vandaag? Allemaal doffe ellende? Klinkt wel heel dramatisch Veel plezier vandaag!

Vandaag? Ach, doffe ellende is een groot woord. Maar wakker worden wil nog maar niet lukken na alle huiselijke spans- en schransgeluk.

Eerst maar flink wat sterke koffie, chocola en een plaatje van Rum of Ambrozijn ofzo.

_________________
Spansen is normaal

Tjonge, wat zijn we actief hier in Groningen.
Vanochtend (ja je leest het goed, VANOCHTEND ) van half negen tot 12 gespeeld en gedanst met Mota, Kikker, Tour en Gitana.
Erg leuk.
(die Kikker heeft echt in recordtempo een spansrepertoir opgebouwd, ongelooflijk )


Misschien wordt er woensdagavond trouwens toch nog gespanst op Noorderzon. (dan moeten we die Uffelteflyer maar snel afmaken, Tour..)

Hee!! waarom wist ik daar niets van...
Ik woon toch ook in Groningen?!!!