|
NIEUWS
Voorpagina
Apeldoorn
Deventer
Flevoland
Kampen
Lochem
NW Overijssel
Salland
Vechtdal
Veluwe
Zutphen
Zwolle
SERVICE
Reizen
Kaartje sturen
Film
zCool
Televisie
Uit Eten
Mijn Krant
Verkeer
Weer
Zoek op Internet
Zoeken in nieuws
Laden...
Accordeonfestival in Deventer
Een koninkrijk voor de trekzak
door Dick Laning
12 FEBRUARI 2004 - CULTUURBIJLAGE - Wim Claeys heeft twee instrumenten: accordeon en humor. Op het podium vallen Claeys en zijn instrumentarium geheel samen. Want, zegt hij: ?Alleen in de muziek ben ik helemaal mezelf?.
Het was ?een Nederlandse mevrouw? die de Vlaming het hoofd op hol bracht. ?Dat was op een folkstage in Gooik?, vertelt hij. ?Een Nederlandse mevrouw speelde daar op een trekzak en mijn mond viel open. Zo?n schone klank! Het was een Hohner, zwart met goud. Ik kon niet wachten tot de stage afgelopen was. Ik heb direct zo?n instrument gekocht en toen is mijn leven echt veranderd.?
Claeys was op dat moment nog maar kort met muziek bezig. Wat blokfluiten, doedelzakspelen bij de Drieske Nijpers en ?vuile liedjes? spelen met de groep Kapstok. En toen opeens dat diatonisch accordeon. ?Ik heb alles ingeleverd, echt alles. Handbal, studie, scouts, zelfs mijn vriendin. Allemaal ingeleverd om te spelen. Mijn lief was de laatste die ging; ze interesseerde me niet meer, ik wilde alleen nog maar spelen, spelen, spelen. ?t Is gebeurd ja, het kon niet anders.?
Spijt klinkt niet door in zijn stem. Eerder berusting.
Al is dat dan ook weer een term die je niet zo snel zoekt bij deze rusteloze muzikant. Hij is een van de oprichters van de zeer succesvolle folkgroep Ambrozijn, vormt samen met gitarist Marc Vandemoortele het duo GOZE (Gezellig Onderuit Zonder Elektriek), stond aan de wieg van treF, studeerde wiskunde en later (met veel meer plezier) volksmuziek aan de Folkh?gskola in Hudiksvall (Zweden), was artistiek leider van Flanders Ethno, accordeonist van de folkbigband Olla Vogola, is leraar diatonisch accordeon aan de Stedelijke Academie voor Muziek en Woord te Ieper, geeft veel workshops, was initiatiefnemer van de steeds populairder wordende Boombals en heeft nu een eigen bedrijfje: Kloefmusic.
HONGARIJE
Zijn entree in de muziek is ook zo?n verhaal. ?t Gebeurde in Hongarije. ?Ik heb niet voor de muziek gekozen, ik ben erin getuimeld?, zegt hij. ?Een vriend zou met een volksdansgroep naar Hongarije en had een plaats over in de bus. Ik mocht gratis mee. De voorwaarde was dat ik zou meedansen, maar ik was een sportieve jongen van een jaar of negentien, dan ga je toch niet in een sullig pakje van die danspasjes doen! Die vriend was bassist in het begeleidingsorkest. Op school had ik op een blokfluit gespeeld, dus mocht ik voor deze gelegenheid in het orkest. Hij heeft me die muziekskes geleerd.
Die gingen er in als zoete broodjes; op één avond leerde ik er zo twintig. Dat talent moet er al in gezeten hebben, ik denk dat dit gewoon moest gebeuren.?
Wim Claeys komt uit Gent. Een omgeving waar folkmuziek veel hipper is dan hiphop of R&B. Zijn basis is volksmuziek, maar noem hem geen volksmuzikant. ?Ik heb nooit functionele muziek gespeeld, ik ben een echte folkie. Ik benader alles als een Westeuropese folkie, van daaruit verken ik andere stijlen. Die folkstage in Gooik, begin jaren negentig, is pure vitamine gebleken. Hoewel ik een jaar in Zweden op een deftige school les heb gehad, is folk iets dat je al jammend, al samenspelend moet leren. Het gaat om de symbiose van muzikanten en stijlen. Folk speel je op gevoel en gehoor. Dat is al tienduizend jaar zo. Mijn eigen leerlingen zien de eerste drie jaren geen papier, geen noten. Folkmuziek is natuurlijk wel aan verandering onderheving, maar de kern blijft; die levenskracht is niet op te schrijven.?
BEPERKT
Een virtuoos wil de Vlaamse muzikant zich niet noemen. ?Maar ik heb idee?n! Mijn kracht is de fantasie. Het verhaal dat ik met traditionele muziek vertel is telkens anders. Ik speel folk met een jazzmentaliteit. Wat me in de folk juist zo aanspreekt is die rijke muzikale fantasiewereld.?
Zijn instrument is een diatonische trekharmonica. ?Frustrerend beperkt?, geeft hij toe. ?Wij zitten gekloot in dat diatonische; ik ben jaloers op pianisten, die van die grote akkoorden kunnen spelen. Eerlijk gezegd is deze accordeon te klein voor mij.?
Waar hij op het podium niet zelden de clown uithangt, zo serieus klinkt opeens zijn bespiegeling: ?Door de beperking van mijn instrument ben ik altijd verplicht uit het stramien te treden. Dat helpt me overal bij.
Een naam voor mijn kind, een sterfgeval, het stemmen op een politieke partij - ik zit niet vast in één denkwereld. Dus is het wel toeval dat ik dit instrument bespeel?
Daar lig ik wel wakker van. Ach, ik ben een enorme filosoof, zeker als ik in Nederland naar een coffeeshop ben geweest. Blow je ook??
VLUCHT
treF is te karakteriseren als een klassieke folkgroep. Ambrozijn maakt inventieve maar zeer gestructureerde muziek en in GOZE speelt Claeys vooral ingetogen. ?Ik kan begrafenismuziek spelen maar ook rocken. Er zit een machomuzikant in mij en ook een mietje, een romantische ziel. Wat er in het echte leven niet uitkomt, ervaar ik alleen in de muziek. Ik kan dan wel kiezen uit vier, vijf persoonlijkheden. Muziek is mijn toevluchtsoord, eigenlijk is het een vlucht, maar dan wel een vlucht die me kan troosten.?
Wim Claeys is 31 nu. Vader van drie kindertjes; de jongste is een paar weken oud. En toch draait het in eerste instantie om de muziek. Op wat zachtere toon maar zonder aarzeling: ?Eigenlijk ben ik een ego?st. Er interesseert me maar één ding echt: muziek maken. Dan gaat de deur dicht en dan wil ik spelen, alleen maar spelen. Ik vind dat rechtvaardig. Ik geloof dat ik mijn kinderen later goed kan uitleggen dat om die reden de opvoeding me maar matig interesseerde.?
Wim Claeys verzorgt een workshop tijdens het Internationale Accordeon Festival in Deventer. Met treF speelt hij daar op 14 en 15 februari.
Ambrozijn speelt op 7 mei in ?t Voorhuys te Emmeloord.
_________________
Keep the good stuff flowing!
|
Inloggen
Help
Zoeken
)
. 
