Zo, Gromit is wakker en zit aan de kofiie met de cd van Aedo op de achtergrond. Een verslagje van FBMBB.
Om kwart voor 12 reden we richting Eindhoven, alwaar we pas om 2 uur aankwamen vanwege ellenlange files
. Als er iets is wat je met Hemelvaart NIET moet doen is in de auto zitten. Maar met drie instrumenten, een koffer vol folders en ander PR materiaal, een grote portfoliomap en flessen water om het hoofd koel te houden zat er niet veel anders op.
Aangekomen op het WIihelminaplein zag het er al heel gezellig uit. Er was 1 podium met daar om heen een terras waar bier en saté in overvloed was. Daarachter stond in een cirkelvorm een tiental kraampjes met o.a. Frans Hattink, een draailierbouwer uit Vlaanderen wiens naam ik niet weet maar die wel van gezicht ken, de groepen Carpe Diem en Halwyn, een platenwinkel, een kraam met kleren en sieraden, en natuurlijk De Stichting Draailer en Doedelzak.
Wij deelden onze kraam met Stichting Artiesten Belangen, waarvan wij dachten dat het hele rustige mensen waren die vast geen doedelzak als buurman wilden hebben, maar het tegendeel bleek waar. Ze waren wel rustig, maar heel geinteresseerd. Daarnaast stond Carpe Diem, dat zijn vier dames die gekleed in lange jurekn en met bloemen in het haar die op vier schalmeien middeleeuwse muziek speelden,
versterkt.
Maar ze trokken meteen publiek, volgens een mannelijke insider wiens naam ik niet zal noemen komt dat doordat vooral doordat ze er zo vrouwelijk uitzagen en mannen dat nu eenmaal heel leuk vinden. (dus dames, lange jurk aan en bloemen, dat is het geheim). Grappig was dat ze na afloop in hun gewone kleren rondliepen sigaretten rokend en mobiel telefonerend.
Halwyn was ook gekleed in middeleeuwse stijl, compleet met manden met brood, en wolfskoppen en andere oer-dingen. Leuke mensen die ook even bij ons kwamen buurten en vertelden dat ze normaal in het Archeon spelen. Vandaar.
Het was niet heel erg druk, maar het liep zeker smiddags lekker door. Vooral als we gingen spelen stonden er meteen mensen bij de kraam. Handig was de samenwerking met Frans, mensen die wilden leren doedelzakspelen konden we meteen naar elkaar doorverwijzen.
Van de optredens op het podium heb ik niet veel gezien smiddags, wel gehoord, en dat klonk lekker. Er waren drie Nederlandse bands: Folkcorn, De Zoete Inval en Marius en Ruud. Verder allemaal belgen, waarvan ik het Narragonia Kwartet echt een ontdekking vond. Aedo vond ik wat 's avonds minder, maar nu ik de cd op heb staan toch wel erg leuk.
In de auto naar huis nog over gehad waarom er geenjongen nederlandse groepen waren. Lirio had hier zeker moeten staan (Verse Melk was wel de hele dag dansend en grijnzend aanwezig, in het kielzog van die andere
dance-addict Ernie.
) Het nederlandse aandeel van groepen was wat wat minder dynamich dan het belgische. De folkguerilla had er ook prima kunnen spelen. In elk geval was het een geslaagd festival, volgend jaar weer! Bij mij zit de sfeer van Gooik en St Chartier en al die andere leuke festivals er helemaal in.
Gromit