Dag 2 van de langste dag:Chicken Run ll. Veel koffie om bij te komen van de heftige zangnacht en toen naar Het Fort.
In tegenstelling tot de weersvoorspellingen: heerlijk zonnig weer met een briesje en af en toe een hollandse wolk.
De sfeer op het binnenplein van het Fort was prettig en gemoedelijk en met een draailierspeelster bijna Gooik-achtig. De workshops waren nog bezig dus het was niet erg druk.
Aan het begin van de middag een setje gedaan met Tonny Holsbergen op draailier en Gitana op viool. Dat was echt genieten. Tonny leverde een paar leuke nieuwe deunen aan. Zij speelt zo heerlijk ritmisch. Het swingt alle kanten op. (Maar het zwabbert natuurlijk niet).
Bij de Scottish Russe kwamen andere leden van de Folk Guerilla ook uit de bosjes springen. Ik heb het allemaal op MD staan en klinkt erg leuk. Steeds komt er weer een instrument bij totdat er een vol orkest staat.
(Ook de uitspraak:"wij zijn nu die Folk Guerilla waar u al zoveel over gehoord hebt" is vast gelegd.)
Er heerste een prettig sfeertje op het terrein. Het was allemaal wel wat hollandser (wat stijver) dan Gooik en ook lag de gemiddelde leeftijd wat hoger dan bij onze zuiderburen maar het bruiste wel van binnen. De hele middag was er ook wel wat te doen.
Er waren ook mensen die balkan speelden, bij de stand van Carel van der Leeuw, die trouwens een fantastische klank in z'n monika's heeft zitten.
Eind van de middag even getukt in het struweel. Alwaar een egel en een rat voorbij kwamen benevens hele kolonies vlinders en kevers.
Daarna met z'n allen gegeten. Was erg gezellig. "Nee joh we klagen niet, we hebben toch te vreten" gezongen en de hele lange tafel zong mee.
Met Mota een demonstratie "Cool Trekzakspelen" gegeven midden op het plein. Maar Mota (ooit kampioen Lucht Trekzakspelen) vond mijn heupbewegingen toch iets te onbeschaamd zodat het maar een beetje een slappe vertoning werd. Zo van 'lafjes er tegen aan gehangen'.
Bij de dansuitleg stond het hele plein vol dansers. De muziek kwam bijna volume tekort. Zodat ik maar percussie ging doen. Eerst op een emmer en al snel op een Djemb? die ik in handen kreeg gedrukt van de bassist van Schraapstaal. Dat was wel even zweten want op een dergelijk luidruchtig instrument hoor je elk misslag. Dus ik beperkte mij tot de meer primairdere ritmiek met af een toe een roffeltje. Heerlijk om te doen trouwens, vooral als je tegen twee doedelzakken op moet boksen. Ik weet nu wat het ultieme 'Rob de Rammer' gevoel is. Voortaan speel ik alleen nog maar djemb? bij de Folk Guerilla.
Na de dansuitleg 'Schraapstaal'. Die speelden inderdaad goed. Iets minder modern in de harmonie?n dan Lirio maar wel goed dansant. Wat mij betreft mogen ze in de categorie Jong en Fris. Zij het nipt.
Tijdens het optreden van Chardon, wat zonder Bram op percussie veel inleverde aan slagkracht, begon het te regenen en werden we naar een donkere loods verplaatst. Daar werd nog wel wat gedanst op de muziek van Puck en van Chardon maar een echt bal kwam niet meer van de grond. En na het aanschouwen van een zonsondergang zonder zon was het helemaal gebeurt met de spansdrift. Behalve bij Cooper, Gromit en Scorda want die gingen buiten bij de tap nog even door.
GertJan Kamphorst speelde nog een mooie wals voor mij op zijn limburgse trekzak en toen was het mooi geweest.
Terug naar het tentje in Bodegraven en proberen te slapen na de drukke spansdag. De regen mitrailleerde urenlang op het tentdoek. Maar op zondagochtend was het redelijk droog. Iedereen stond vroeg op. We kregen een lekker gebakken eitje van H?risson en toen moesten we ervandoor. Ik had 's middags nog een Akoestini's optreden in Sittard.
Dat was trouwens erg leuk. De limbo's zijn leuk publiek. Vrolijk, wellevend en muzikaal vooral. Ze konden onze muziek goed waarderen. Ook de wat verfijndere musette en chansons waar de Groninger niet zo'n acht op slaat vielen echt in de smaak. 'le port d'amsterdam' werd zelfs met gejuich begroet.
Om negen uur 's avonds zat het er op en begon een lange rit door de regen van Sittard naar Groningen. Wat is Nederland dan ineens toch groot. Bij Zwolle denk je "nu hebben wet het toch wel gehad, wat moet een mens nu nog verder". Dat er dan ruim 100 kilometer verderop nog een groepje koppige boeren in een flinke stad woont is zeer merkwaardig. Wat is daar dan te doen op tussen die vlakke weilanden?
Ik bekeek Groningen even vanuit het perspektief van een Midden Nederlander en ik voelde dat het een eer was om daar in die verre stad in het Noorden te wonen. Nee, ik ga hier niet weg. Hoeveel leuke spansers er ook in en rond Utrecht wonen.
De "Spanscel Noord" zal stand houden!! :applause:
Broeva! Harrooooh!!!