mota.spansen.nl

_________________
"hoe dommer mensen zijn, hoe overtuigder ze zijn van hun eigen gelijk" Theo Maassen

startpunt:

1) Ik denk dat, wil je een goede organisatie voor een langere periode opzetten, je een goede zakelijke organisatie moet hebben.

2) Als muzikanten/organisatoren geld krijgen voor hun inspanningen, en daarop kunnen rekenen, kunnen zij meer tijd nemen om hun deel te verbeteren.

wie is het waar wel en niet mee eens?

W

_________________
"hoe dommer mensen zijn, hoe overtuigder ze zijn van hun eigen gelijk" Theo Maassen

Als ik naar mezelf kijk (en dan vooral mijn didge website), die is puur liefdewerk - oud papier (of heet het dan oude bytes? ). Werkt in mijn geval, omdat ik het alleen bijhou en het best leuk vind. Waardering en contacten die ik krijg zijn voor mij genoeg. En ik kan het ook redelijk goed opbrengen.

Als ik naar mijn band kijk, dan zijn de vergoedingen zeer welkom om steeds een stapje verder te kunnen maken. Muziek maken kost ook geld, en niet iedereen kan of wil er evenveel insteken. Om toch bijv. oefenruimtes, vervoerskosten, instrument onkosten, kosten voor demo's (of CD's), coaches, e.d. te kunnen betalen, zijn de vergoedingen die je krijgt best prettig. Oftewel, door die vergoedingen kun je jezelf weer verbeteren.

Oftewel, tot op zekere hoogte ben ik het eens met de stelling. Een zakelijke organisatie helpt IMHO wel, maar enthousiasme helpt ook erg veel (en is volgens mij een eerste vereiste).
Het kunnen rekenen op vergoedingen/inkomsten brengt ook verplichtingen. Je moet optredens hebben, anders kun je in de problemen komen. En dat kan de plezier in het muziek maken verminderen.

Tot zover mijn 2 eurocenten :-)

Groetjes
Roland

(die de 17e waarschijnlijk niet naar Groningen komt ; ver weg, en teveel andere dingen te doen rond die tijd. Wel 22 januari naar Wilhelmina, indhoven )

_________________
--
http://www.inner-strength.nl/ World Folk from the Netherlands

Hier wat van mijn gedachten omtrend dit thema:

Ik ben het wel met Didge eens. Muziek maken kost ook geld: stages, instrumenten, onderhoud, reiskosten om te kunnen reperteren, etc. Behoorlijk dure hobby al met al. Daar komt bij dat optreden ook keihard werken is. Het is wel heel erg leuk werk natuurlijk, maar als je een uur, anderhalf uur moet spelen aan een stuk dan ben je toch wel behoorlijk uitgeput. En in de voorbereiding gaat ook heel veel tijd en energie zitten.

Ik vind betaling ook wel een beetje een kwestie van fatsoen. Als muzikant help je de organisatieom hun evenement tot een succes te maken. Zonder muziek immers geen bal, danscursus, etc. En dan lijkt het me reeel als daar iets tegenover staat. Dat het meestal niet veel kan zijn is dan iets dat je als muzikant voorlief neemt en dat door het 'enthousiasme element' gecompenseerd moet worden. Rijk zul je er immers nooit van worden. Dan kun je beter in een pop-bandje gaan spelen. Ik vind het persoonlijk in ieder geval altijd fijn wanneer organisatoren er niet bij voorbaat van uit gaan dat ze je wel voor niks of reiskostenvergoeding kunnen krijgen. Als ze aanbieden om je een vergoeding te geven dan geeft dat het gevoel dat ze je respecteren en dan ben je sneller geneigd om het voor minder te doen.

Mijn belangrijkste punt is dat als je iets organiseert waarbij je live muziek een belangrijk ingredient vindt, dat je daar dan in je begroting rekening mee moet houden houden. Dat hoort bij een professionele en zakelijke organisatie. (En dat hoeft volgens mij helemaal niets aan de sfeer af te doen.) Mensen die op jouw evenement afkomen mogen ook best iets betalen. Dat bevlogen organisatoren het laagdrempelig willen houden kan ik begrijpen, maar voor meer kwaliteit wil het publiek misschien ook best wel iets meer betalen. Ik kan echter ook wel weer begrijpen dat de grootste drempel voor een organisatie het risico is dat ze nemen, omdat ze er niet zonder meer vanuit kunnen gaan dat je quitte speelt.

De relatie die Wouter legt tussen geld en niveau zie ik ook wel. Als je ergens voor betaald wordt dan brengt dat toch wel meer druk met zich mee om kwaliteit af te leveren en te streven naar professionaliteit. Bovendien ga je als organisator niet betalen voor iets waarvan je de kwaliteit niet hoog genoeg vindt.

Ik vind wel dat tegenover betaling moet staan dat je iets goeds aflevert.

_________________
"Elle les envoie autour du monde
Pour ramener la lune"

Ik ben het met je eens dat enthousiasme een allereerste vereiste is, dat staat voor mij ook buiten kijf. Maar zoals Scorda in een van de andere onderwerpen al aangaf, de trekzakavond in Utrecht hield op omdat de persoon in kwestie er geen zin meer in had. Met een zakelijke organisatie was dat niet gebeurd.




Helemaal waar. Als je jezelf niet als deel van de organisatie ziet tenminste...Ik heb vaak het "probleem" dat ik vind dat het goed is als ik meehelp de "scene" op te bouwen in nederland. als een soort van deel van de organisatie(-beweging) dus. Dan wordt het lastig om dat vast te houden.






das ongeveer wat ik bedoel.



zeker, en voor mezelf kan ik ook zeggen: als ik zeker wist dat ik er van kon leven zou ik niet hoeven studeren of (wellicht later) een baan zoeken.
Dat laat meer tijd over om mijn eigen niveau op te krikken en meer dingen uit te proberen, niet alleen vanwege de "druk"dus, maar ook gewoon uit tijdsoverwegingen; als ik het kan "betalen" meer met muziek bezig te zijn zou ik dat doen.

W

_________________
"hoe dommer mensen zijn, hoe overtuigder ze zijn van hun eigen gelijk" Theo Maassen

Hahaaaa! Mijn antwoord: Marktwerking!!!

Hoewel het heel fatsoenlijk is om een muzikant te betalen, moet een muzikant en een organisatie zich eerst een en ander afvragen.

Wat is kwaliteit? Heeeel goede muziek of een heel populaire, bekende muzikant?

Wanneer speel je voor niets? Is spelen op een leuk feest voor vrienden met lekker eten en een goede publiciteit voor jou als muzikant (maar zonder euros) beter dan spelen voor een stapel sjacherijnige familieleden op de 88 jarige verjaardag van oma terwijl de ceremoniemeester moeilijk doet over je kopje koffie ('daar had ik niet op gerekend') en nadat je 1 uur 25 minuten voor een totaal apathisch publiek hebt gespeelt je niet wil betalen omdat je 1 uur en 30 minuten had afgesproken?

Ik maak zelf altijd de overweging of iets leuk is om te doen (daarom is Gerdien Boekingenmadam) hoe schappelijk ik ben over de gage. Geld krijgen is altijd lekker, maar spelen voor een leuk publiek (ook al is het hard werken) is eigenlijk altijd lekkerder.

Daarnaast zijn de onbetaalde optredens voor een leuk publiek altijd erg goed voor je podium-ervaring, bekendheid en populariteit. En als je goed genoeg (populair genoeg) bent dan zullen organisaties en publiek best voor je willen betalen. Maar altijd te weinig...

_________________
Keep the good stuff flowing!

Ik sluit me grotendeels bij Verse Melk! aan - maar daar zal ik wel econoom voor zijn. Toen ik nog in een Iers bandje speelde, hadden we die discussie ook: onze mandoliniste vond betaald worden erbij horen, terwijl ik optreden gewoon leuk vond en al blij was met een reiskostenvergoeding en gratis drinken. Ze haalde dan altijd Rapalje erbij ("die moeten ervan leven") en mijn antwoord is nog steeds: nee, ze willen ervan kunnen leven. Als ze zo goed zijn dat ze hoge prijzen kunnen vragen, moeten ze dat vooral doen. Als een kroegbaas of podium dat geld er niet voor over heeft, moeten ze Rapalje gewoon niet boeken. Het is maar wat de gek ervoor geeft of vraagt, en als je je te goed voelt om ergens voor nop te spelen, dan speel je toch niet? Het argument "muziek maken kost nou eenmaal geld" zoals Fille hier zegt, vind ik niet steekhoudend. Als je er niet voor betaald kreeg had je die instrumenten en bijbehoren ook gekocht: je vindt muziek maken namelijk gewoon leuk.

_________________
"Guess you only get one chance in life to play a song that goes like... (insert silly noises)" (Frank Zappa)

Het is belangrijk dat organisator en muzikant zich in elkaars positie kunnen verplaatsen. Maak daarom goeie, heldere afspraken zodat je weet wat de verwachtingen zijn. Ook al ben je het het er allebei over eens dat een vergoeding op zijn plaats is, het kan voorkomen (en ik denk dat we nog in die fase zitten) dat dat niet of gedeeltelijk mogelijk is. Als een muzikant dan besluit om niet mee te doen omdat er geen vergoeding tegenover staat, dan is dat zijn of haar goed recht.
Maar verder ben ik het eens met Didge en Verse Melk. Je moet er geen halszaak van maken, want er zit ook een keerzijde aan.

Je kunt echter ook op andere manieren iets aanbieden aan muzikanten, zoals podiumervaring, gelegenheid om te spelen voor publiek, naamsbekendheid, de mogelijkheid versterkt te spelen, noem maar op. In ruil daarvoor kan de organisator op zijn beurt weer iets voor jou betekenen, door te komen spelen of helpen op jouw bal, door reclame te maken, kennis uit te wisselen. Hiermee creeer je een netwerk en een draagvlak. Met als gevolg meer geld (door entrees etc) en dus meer vergoeding. Het is voor organisatoren (zoals Scorda en ik doen met dansen bij Janssen) op dit moment de kunst om zonder verlies een leuke workshop te organiseren en tegelijkertijd docenten en muzikanten een vergoeding te kunnen geven. Vergeet niet dat het culturele leven in Nederland grotendeels afhankelijk is van subsidies die door het ministerie worden bepaald, en sponsors! Als particulier moet je het dus op een andere manier proberen te regelen.

Verder hangt het af van de positie waarin je verkeert en wat je doel is. Ik heb een baan waarnaast ik muziek maak en hoef er niet van te leven.

Folkie is mij weer voor
Inderdaad, je wilt ervan leven, maar het hoeft niet.

Omdat je inderdaad altijd met de afweging zit 'hoe graag wil ik ergens spelen' versus 'hoe veel wil ik mijn prijs daar voor verlagen' lijkt me het onderdeel van creatief ondernemerschap voor de organisatoren om je evenement zo leuk te maken dat een muzikant daar graag wil komen spelen.

Ik heb verhalen gehoord over een dure band (niet folk maar pop) die het ergens zo naar zijn zin had dat ze zeiden "Als je ons nog eens wilt hebben maar je kunt de gewone prijs niet betalen, moet je met een van ons direct bellen en dan komen we voor minder want we komen graag nog eens terug."

Over het er van "moeten" leven of "willen" leven: als je er eenmaal voor gekozen hebt dat je er van wilt leven kun je dat ook niet maar zo even terugdraaien en moet je wel zorgen dat je er ook van *kan* leven. Dat wil zeggen dat je dus kiest voor iemand die wel goed betaald boven iemand die te weinig betaald. Lijkt me logisch. De tijd die je ergens goedkoop staat te spelen kun je niet tegelijkertijd ergens anders goed betaald spelen.

Er zijn natuurlijk ook muzikanten die nooit een ander vak hebben geleerd en dus ook van hun muziek *moeten* leven. Maar dat vind ik dan ook wel een beetje 'eigen schuld, dikke bult'.

_________________
"Elle les envoie autour du monde
Pour ramener la lune"

Maar doorgewinterde muzikanten die al podiumervaring hebben en bekend zijn strik je daar niet meer mee. Dus als je meer niveau en kwaliteit op je podium wilt hebben zul je toch moeten betalen.

_________________
"Elle les envoie autour du monde
Pour ramener la lune"

Wat mij zo moeilijk lijkt is om dan je prijs om hoog te gooien. Als je bekend staat als 'goedkoop' dan zullen ze het moeilijk accepteren dat je duurder wordt. Stel dat je uit goede wil bij een net opgezet evenement voor heel weinig speelt, dat evenement begint vervolgens lekker te lopen en ze kunnen je dus best meer betalen, hoe overtuig je ze ervan dat je nu meer moet krijgen? Zullen ze dan zo reeel zijn te beseffen dat je hen een dienst hebt bewezen, of vinden ze jou irreeel omdat je je prijs om hoog doet? Tips van doorgewinterde boekingenpersonen?



Het is bij de leuke dingen toch eigenlijk altijd een kwestie van kiezen of je het voor "weinig" of "nog minder" doet. Dat mogen organisatoren zich ook best realiseren. Ik denk dat de meeste muzikanten er wel rekening mee houden dat ze minder kunnen vragen omdat er gewoon niet meer betaald kan worden. Je bent dus altijd al goedkoper uit dan als muzikanten een 'normale' prijs zouden vragen. Op een gegevenmoment houd het ook voor hen op. Ze moeten ook aan hun onderhandelingspositie denken.

Het komt zoals Melkie al zei inderdaad neer op marktwerking. Goh, ik had nooit gedacht dat ik me daar nog eens voor zou interesseren.

_________________
"Elle les envoie autour du monde
Pour ramener la lune"

Wederom een kwestie van duidelijke afspraken, dus goeie communciatie. Je kiest ervoor om professioneel te worden, dan kunnen dit (helaas) de consequenties zijn. Het is aan jou om vol te houden. Op den duur zal een organisatie die het geld heeft en het belangrijk vindt dat je komt spelen, je prijs accepteren.

Dat valt denk ik wel mee. Op Unitas zijn ze gewend dat bands die je eerst voor een habbekrats boekt later te duur voor je worden. Soms heb je geluk en boek je een band vlak voordat ie doorbreekt: zo boekte Unitas Metal Molly ooit voor de introductiedagen, en die deal maakten ze vlak voordat "Orange" op single uitkwam. Dat was een schot in de roos. Verder gaan de meeste organisatoren e.d. er standaard vanuit dat acts duurder worden naarmate ze populairder worden. Maar zoals VM! (geloof ik) ergens schreef: soms heb je mazzel en vinden ze je zaaltje gewoon leuk (al is het maar uit nostalgie). De Tr?ckener Kecks hadden zoiets met het LVC in Leiden (ook niet toevallig dat ze daar hun allerlaatste concert gaven), Luka Bloom schijnt zoiets met Tivoli in Utrecht te hebben.

_________________
"Guess you only get one chance in life to play a song that goes like... (insert silly noises)" (Frank Zappa)

Uhm ja, klopt, als er tenminste een tendens bestaat dat er betaald gaat worden voor kwaliteit...Op dit moment is dat nog niet of erg weinig...

W

_________________
"hoe dommer mensen zijn, hoe overtuigder ze zijn van hun eigen gelijk" Theo Maassen