Stuiter schreef:
tourdion schreef:
Nu schiet je door! Het glissando is zo'n beetje op de piano uitgevonden. Elke kleuter die een piano in het zicht krijgt weet zich binnen 2 tellen aan glissandi te bezondigen.
Ja dat wordt een g-l-i-ss-a-n-d-o .....-----dat is een glissssando zucht
Dat had ik ook voor ogen met een glissando. Maar Tour blijkt muziektheoretisch gelijk te hebben in die zin dat pianospelers hun glissando ook glissando mogen noemen. Het zij zo, hoewel het 'mondgevoel' beslist anders is
Ik heb ervaren dat knopjes op instrumenten mij niet goed liggen, juist vanwege het ontbreken van een bepaald direct gevoel. Trekzakken, accordeons, piano's, orgels en keyboards geven mij het gevoel dat je de toonopwekking amper of maar heel indirect kunt sturen. Dan geven een sax, dwarsfluit, viool of gitaar, waarbij je de toonvorming helemaal in je hand of mond hebt, een heel ander gevoel.
Wat dat betreft is sax een eye-opener voor me. Die heeft kleppen, dus in vergelijking met een klarinet, die hier en daar nog gaten heeft, is dat al een hele beperking, want gaten kun je glijden en kleppen niet. Maar dat riet in de mond maakt het hele verschil, waardoor je er toch zoveel meer mee kunt.
Wat dat betreft vraag ik me af of er zoiets bestaat als 'het meest expressieve instrument'.
Voorlopig gok ik op de klarinet en de viool. Dat zijn toch wel 2 wereldwonderen.