gompie schreef:
.. de motivatie van de jonge mensch lijkt helemaal niet bepaald te worden door een aangeboden niveau, uitdaging etc. maar vooral door de aanwezigheid van meer jonge mensen.
Nee, juist niet. Door beide.
Door het aangeboden niveau/de inhoud en door de gezelligheid. En ik denk dat het niveau/de inhoud zelfs belangrijker is.
Ik dacht dat ik dat ook schreef (dat het niveau voor jonge mensen belangrijker lijkt dan voor oude),
rover schreef:
Terwijl de jongere garde ook op gezelligheid let maar ook erg op de inhoud van een workshop.
Gompie schreef:
Wat lees ik nog: je kunt alleen met jonge mensen leuk spelen/sessieën om daar vervolgens veel van te leren.
Ik vind sessieën heel leuk, leerzaam en inspirerend. :~) En ik vind het vaker leuk, leerzaam en inspirerend met 40-min-ers. Maar let wel: ik zeg vaker. Niet alleen maar. Ik heb op de Herfstweek bijvoorbeeld de fijnste sessie gehad met een gitarist die volgens mij tegen de 50 liep.
Leeftijd hoeft niets te zeggen, maar de discussie gaat nu eenmaal over groepen, dus dan zijn we aan het generaliseren.
Het belangrijkste is trouwens met sessie spelen een open geest, aandacht en respect voor elkaar (denk ik) en dat is natuurlijk niet leeftijdsgebonden :~)
Gompie schreef:
Wat lees ik daar nog? de jonge folkie komt vooral af op een leuke docent
of op een leuke site of als ze persoonlijk gesmeekt worden om alstublieft naar een workshop te komen.
Als je een workshopweekend hebt waar amper jonge mensen komen, dan moet je inderdaad wat moeite doen om die trend te keren. Draakje heeft dat gedaan bij de Herfstweek. Dit was een week waar weinig jonge mensen kwamen. Zij heeft heel veel mensen persoonlijk gevraagd te komen en dat heeft gewerkt.
Dat is voor een eerste jaar mega-veel werk (respect voor Draakje
), maar werpt daarna zijn vruchten af. Nu zijn er meer jonge mensen geweest, die hebben het bijna allemaal erg naar hun zin gehad, komen volgend jaar weer en nemen vrienden mee.
Als er alleen oude mensen zijn, nemen die alleen hun vrienden mee en blijf je in een vaste situatie hangen.
En de jonge folkie komt niet vooral af op een leuke docent, maar vooral af op een docent die een workshop aanbiedt die op het juiste niveau is en de juiste inhoud heeft.
Gompie schreef:
Ik dacht dat een workshop er vooral was - bij gebrek aan regulier muziekonderwijs voor o.a. trekzak - omdat je een kans hebt iets te leren van een docent
Precies, dat lijkt mij ook.
zeerover schreef:
een workshop aanbieden die die mensen aanspreekt. UItdagend w.b. niveau en dat niveau ook echt handhaven. Een muzikant met een aansprekende speelstijl.
....
Terwijl de jongere garde ook op gezelligheid let maar ook erg op de inhoud van een workshop.
Gompie schreef:
De gezelligheid is ook belangrijk maar die maak je zelf en dat lukt vast niet alleen met jonge muzikanten. Dat vereist ook een open geest (van zowel oudere als jongere mensen).
Gezelligheid kan je hebben met mensen van alle leeftijden, maar ik word er af en toe wel moe van als ik de enige workshop-deelnemer ben van onder de 40. Zeker als het een workshop is van langer dan een dag.
Dat weerhoudt me niet hoor, ik wil nu eenmaal graag wat leren.
Nog een leuke anekdote: ik ben eens naar een workshop geweest met alleen maar vrouwen van rond de 50. In de pauze kwam toen een vrouw naar me toe die vroeg "waarom speel jij eigenlijk trekzak, je bent nog zo jong?"
Tja...
En ik klets dan met iedereen, maar vrouwen van rond de 50 hebben toch een andere belevingswereld dan ik, dus na een middag snak ik wel naar een leeftijdsgenoot of op een andere manier iemand met een andere belevingswereld.
Eigenlijk gaat het natuurlijk helemaal niet om grijs, maar om niveau. Er is in Nederland een gebrek aan harmonica-workshops op een wat hoger niveau. Waar mensen meedoen, die iets weten van akkoorden, hun instrument snappen (niet alleen van cijfers spelen), die actief bezig zijn met samenspelen en arrangeren en daar graag veel over willen leren.
En mijn indruk is dat vooral jongere mensen dat willen. Dat de grijze mensen dat niet zo nodig hoeven.
En dat geeft niks. Je kan op alle manieren mooie muziek maken en veel plezier beleven aan muziek.
Maar ik zou het fijn vinden als het niveau van de gemiddelde trekharmonica-speler in Nederland wat omhoog gaat. Zodat we meer van elkaar kunnen leren en zodat het makkelijker is om workshops te organiseren voor een wat hoger niveau.
Ik heb TEEU met wat verzoekjes gemaild en ze gaan erover denken, maar zijn bang dat er niet genoeg deelnemers voor zijn.
En dat vind ik jammer, want dan blijf je als "harmonica-gemeenschap" zo hangen. Terwijl je elkaar ook mee kunt trekken.
Toen ik twee jaar geleden in Gooik de stage deed bij Didier Laloy, was ik op één iemand na de oudste! En die jonge meiden speelden de sterren van de hemel. Dat zou toch super zijn, als we dat in Nederland ook krijgen? Niet eens zozeer omdat het jonge meiden zijn, maar vooral vanwege het niveau en de gedrevenheid en de spirit.
Pfff... lastige materie. Ik hoop dat het een beetje te volgen is, wat ik probeer te zeggen