zeerover schreef:
Dit doet me trouwens wel denken aan wat Wim zei tijdens de workshop vorig weekend.
Dat luistermuziek spelen een stuk moeilijker is dan dansmuziek spelen.
Dat het makkelijker is om een groepje niet zulke goede muzikanten op een podium te zetten en daar voor tevreden dansers te spelen, dan een zelfde groepje op een podium te zetten en voor tevreden luisteraars te spelen.
En dat hij en Didier er altijd naar streven ook voor dansers muziek te spelen die het luisteren waard is.
En dat is denk ik inderdaad wel een kanttekening die je kunt maken in dit topic. Dansmuziek is meestal zoals Campie het beschrijft "strakker". Je kunt het ook voorspelbaarder noemen en misschien simpeler.
In luistermuziek zit meestal meer dynamiek en kleur.
Maar dat is een zwart-witte scheiding en dat hoeft niet.
Goede muzikanten die voor dansers spelen, kunnen in elk geval veel dynamiek, spanning en kleur in hun spel leggen. Zoals Wim en Didier, Dites 34, ZEF...
Maar ik zit nu ook naar de workshop-opnames van Texel te horen. De cercle van Jeroen die we daar speelden en vooral het arrangement wat daarbij hoorde (van Jeroen en Bert als ik het goed heb), zorgt voor heel wat luistergenot en kippenvelmomenten :~)
Ikben dat deels wel met Wim eens, maar deels ook niet. Die niet-zo-goede muzikanten kunnen alleen maar tot tevredenheid van gemiddelde dansers spelen als hun ritmiek en kadans in orde is.
Dat is slechts een deel van wat muziek is natuurlijk.
Muzikanten die voor luisteraars spelen moeten op meerdere vlakken sterker zijn, maar hoeven niet overal even goed in te zijn. Ik kan me erg irriteren aan luistermuziek waarin de kadans niet in orde is bijvoorbeeld...als er te lange adempauzes inzitten oid.
maw dans-muzikanten hebben één deel-onderwerp dat goed in orde moet zijn (zeg maar minstens cijfer 8). Luister-muzikanten moeten breder de deelonderwerpen bezitten (zeg maar 5 onderwerpen, gemiddeld een 7) maar dat betekent niet dat ze in elk deelonderwerp heel goed moeten zijn, asjebegrijpwaddikbudoel
W