mota.spansen.nl

Leuk topic, hier heb ik nog met Kaspar een discussie over gehad toen hij met Hot Griselda ging spelen (eerder speelde hij alleen in "luisterbands"). Uiteindelijk vindt hij het nu zelfs geloof ik leuker voor dansers te spelen dan voor luisteraars, juist omdat dansers meer reageren op de muziek.
Dat gevoel heb ik zelf ook wel, al moet ik bekennen nog niet zo vaak voor luisterpubliek gespeeld te hebben (alleen op de voorspeelavond van de muziekschool toen ik 12 was of zo) Ik vind het heel tof om met je manier van spelen de dansers te beinvloeden; daar zoek ik dan de uitdaging in, en als ik ze uitbundig zie dansen is dat voor mij meer erkenning dan applaus of een paar starende ogen.
Maar soms is het inderdaad wel zonde om te merken dat je spannende variaties haast onopgemerkt worden...
Ik geloof dat het Rafael is die in zijn dansworkshops expliciet aangeeft dat je bij het dansen eigenlijk 3 "partners" hebt: je danspartner, de andere paren om je heen, en de muzikanten. Die moet je allemaal respecteren en apprecieren (zoals hij dat dan zo mooi zegt) en dan geniet iedereen het meest!

_________________
don't hurry, be hippie

Nou, het was idd een goed plan. Wij hebben ons op het podium in elk geval goed vermaakt, We waren nog lang niet van zins op te houden toen filmmie kwam zeggen dat we aan ons laatste nummer toewaren .
Al met al was het net zo'n chaos, met net zoveel fouten, als in groningen , dus we kunnen helaas niet echt meer volhouden dat het door de organisatiestress komt. Maar wel een stuk relaxter gespeeld. Ikzelf denk niet dat we ooit foutloos leren spelen, maar we worden iig wel steeds beter in het opvangen van de steken die we laten vallen.

Alleen het eten was culinair niet bijzonder . Misschien volgende keer ergens reserveren ?

_________________
humpa humpa humpapa humpa humpa