Gisteren mijn instapmodel trekzak een naast de prachtige Cairdin van ZRS gehouden. Ongelofelijk wat een verschil!
De Cairdin had een afgewogen, evenwichtige, verfijnde sound met niet te harde bassen.
Mijn Cunera klonk eenvoudiger, instabieler. Boertige, knorrende, harde bassen, een beetje omfloerst ook, ze blijven wat in het houten kastje hangen. De samenklanken rechts werken op een merkwaardige manier op elkaar in. Een rauwere sound kortom.
Ik zag laatst de volgende typering voor (min of meer strakgestemde trekzakken): a. Iers b. frans c. Italiaans. Waar zou die van dan onder vallen? Cajun? Gronings?
(De Duitse Zwever en de Dalende Bijter laat ik even buiten beschouwing, dat is iets voor barbaren).
Verder kwam het gesprek natuurlijk op de gedraaide 5e knop van de binnenrij. Tot dusver is dat hier nog niet besproken.
Ik heb die gedraaide variant. Bij Sandra zijn binnen en buitenrij gewoon hetzelfde. Aan de ene kant is dat zoals het hoort. Maar je hebt wel op beide rijen de C duwend zitten. Terwijl ik hem binnen trekkend heb. Dat is toch wel heel praktisch.
Het is de hollandse variant. Maar wat is daar eigenlijk op tegen, behalve dat je binnenrij qua toonvolgorde wat verstoord is. Trekkend heb je daar nu een Bes, C, op rij liggen. Een prachtig C7 akkoord op een trekkende grondbas C. Heel bluesy.
Duwend heb je daar A, D, F. Een F6 of Dm akkoord. Interessanter dan A, C, F (gewoon F).
Verder spraken ZRS en ik onze ergernis uit over de anti- CF-stemming die er op het forum heerst. Ik vind die wat hogere ijle tonen juist prachtig. En het lijkt mij dat je die ook beter hoort als je bijvoorbeeld met meerdere instrumenten bal speelt.
Maar ik heb het nog niet kunnen vergelijken met een goeie GC-harmonica.
Wat een schitterend instrument trouwens die Cairdin. Die parelmoerenknopjes! Dat balgje! Die ontluchtingsknop! Die duimsleuf!
O, o, o!
"Et Dieu créa l'harmonica.....".