Nou, zo'n lang verslag als Iertje schrijf ik vast niet hoor, maar je weet nooit, als ik op dreef ben ;-)
Het is voor mij lang geleden dat ik met muziek bezig was en behalve een goed gehoor heb ik verder weinig theoretische basis: ik lees geen noten en een groot deel van de muziektheorie is destijds langs me heen gegaan. Is ook niet per se nodig voor de herrierock die ik destijds maakte
Maar vanuit die uitgangspositie was het wel een gok of ik zou kunnen meekomen in de workshop. Wat dat betreft dank aan de input van Paul en Iris, waardoor ik toch de knoop heb doorgehakt om me ook in te schrijven.
Verder heb ik nog nooit eerder meegedaan met workshops, stages of wat dan ook op muziekgebied, dus kwa verwachting was ik geheel blanco en mijn doel was ook om te kijken of ik het leuk genoeg zou vinden dan wel er een vonk kon overslaan...dat laatste is in ieder geval gelukt! Ik ben niet iemand die thuis heel erg veel tijd in z'n eentje gaat zitten spelen en moet het echt hebben van samenspelen met anderen.
De groep van Wouter en Sander was groot, maar bevatte genoeg mensen van gelijke gezindte om mogelijkheden tot leuk samenspelen te hebben. Wat me wel direct op viel, ik was er ook al voor gewaarschuwd (maar heb geprobeerd dat neutraal te benaderen...) is de wat hoge leeftijd van veel van de deelnemers. Dat is niet per se erg, maar het is me opgevallen dat er bovendien een enorm gat zit tussen de 'oude' en de 'jonge' garde. Volgens mij zin de mensen die een groot deel van de SVN bevolken afkomstig uit de folk revival van de jaren 70 en is er pas sinds de laatste jaren wat nieuwe aanwas bij. Gelukkig zorgen Jan en ik voor wat vulling in het midden
Wat me verder opviel, en dat gold voor alle groepen, is dat de verwachting van de diverse deelnemers nogal verschillen kan. Zoals reeds eerder genoemd: muzikanten die voor dansers willen spelen maar de dans zelf nog nooit gezien hebben, muzikanten die nog nooit hun kamer zijn uit geweest met hun instrument en dus volledig nieuw zijn aan het samenspelen met een (grote) groep mensen en alle wederkerigheden die daar bij komen.
Dat gezegd hebbende, nu weer terug naar de muziek. Vrijdagavond de introductie van de groep en de eerste verkenningen met de wals in de zesde week. Veel meer dan met z'n allen het melodietje dan wel de begeleiding spelen was het nog niet, maar voldoende om het geheel eens te kunnen inschatten. Ik moet nog een hoop leren kwa ritmes; ik ben (nog) niet in staat om noten en akkoorden in een keer om te zetten naar een juiste slag en tempo, maar na een keer de melodie luisteren kom ik er wel. Na de vrijdagavond wist ik in ieder geval dat ik niet onzeker hoef te zijn over mijn niveau en of ik wel mee kan komen.
Dan vervolgens vroeg te bed met een kop vol drek. Er zijn leukere momenten om een holteontsteking te plannen...
Zaterdag dus verder met de wals, verdeeld in twee groepjes, afwisselend begeleid door Wouter en Sander. Het is leuk om te zien hoe zij beiden een verschillende benadering hebben ten aanzien van lesgeven en het overbrengen van de muziek. Voor allebei is wat te zeggen, maar persoonlijk kan ik met de aanpak van Sander net iets meer. Dat kan natuurlijk ook liggen aan het feit dat hij ook gitaar speelt ;-)
Wouter concentreert zich meer op de melodie, waar Sander zich meer richt op het arrangement en de mogelijkheden van de groep en de muzikanten.
Na de middag dus verder met een bourree (of was het al het tweede ochtend gedeelte?). Gepusht door Iris heb ik tussendoor mijn electrieke gitaar van de kamer gehaald en mijn versterkertje ingeplugd. Sander gelijk enthousiast en hij zag wel wat mogelijkheden. De bourree heb k dus meegespeeld op een Stratocasterimitatie met een gemoduleerde Marshall stack
Dat leverde dus een andere manier van spelen op: geen begeleiding, maar losse noten en wat versiering, die me ook weer met de neus op de feiten drukten dat ik er toch wel erg lang uit ben...en geen noten lees en dus alles in m'n kop moet stampen op basis van het akkoordenschema en dat ik behalve de Am en Bm ladders toch wel hier en daar moet nadenken waar ik m'n noten moet vinden op de hals. De bourree was in Dm, dus daar zat ik zo af en toe wel even naast als ik niet oplette. De souplesse is ook nog ver te zoeken, zodat de strakheid op de tel die er wel in zit bij de begeleiding met de versieringen wat te wensen over liet.
Voor het laatste deel van de dag (toch?) konden we kiezen uit een mazurka door Sander of een Scottisch door Wouter, beide met een andere benadering; Wouter zou meer de melodie en het ritme uitwerken en Sander wat hij noemde 'soundscapes': spelen met het arrangement.
Dit gooide de groep die we tot nu toe hadden een klein beetje door elkaar en leverde enkele 'uitdagingen' op. Waar ik tot dan toe nog geel 'last' had gehad van waarschuwingen van eerdere SVN-gangers merkte ik met de nieuwe leden van de groep toch wel een groot niveau verschil. Ik kan een hoop en ik pak dingen snel op, maar ik ben echt nog niet in staat om (met een bijholte ontsteking die mijn concentratie ook nog verminderd) om een strak mazurkaritme te handhaven met in mijn linkeroor een medegitarist die nog geen 3/4 va een 5/4 kan onderscheiden en dan bovendien niet geleerd heeft om te tellen met regelmatige tussenpozen...daar lag een uitdaging. De middag was erg vermoeiend
Ik ben even de volgorde van het geheel kwijt, maar het eten was redelijk, los van de humor van de bediening ('de frieten zijn ook vegetarisch') en het tafelgezelschap kon ook wel mee. We waren met alle vegi's aan twee tafels gezet om de bediening makkelijk te maken. Op die manier toch nog ook wat anderen leren kennen. Niet alle folkies van de oudere generatie zijn zo behoudend als eerdere commentaren doen denken.
Afijn, zaterdagavond: wegtrekkende ontstekingen, bier, gezelligheid, sessie etc. Zondagochtend duf, net geen kater, wel traag op gang
Zondag de recap van het voorafgaande. Waar ik eerder in het weekend nog geen last had van minder meekomende sessieleden werd deze ochtend toch wel in beslag genomen door mensen met vragen die ik wat zonde van m'n tijd vond. Onzekerheid, prima, vragen, oke, maar een beetje zelfreflectie en besef dat je ook de tijd van anderen in neemt zou ook wel aardig zijn.
Dan de uitvoering. Ik was een beetje twijfelachtig, want ik speel nog lang niet strak en foutloos, het wil gewoon nog niet zo goed blijven hangen, of mijn vingers willen wat anders dan ik me bedacht had. Ik merk ook dat ik, als ik tussendoor droog oefen of zonder enige druk sta te spelen, dat het veel soepeler gaat dan dat ik 'moet presteren' met alle ogen op me gericht tijdens een repetitie of uitvoering. Dat zal vast wel bijtrekken, maar voorlopig is het een uitdaging.
De uitvoering ging wat mij betreft iig redelijk. Een timingsfout tijdens de bourree, maar ik moet het filmpje nog horen of het aan mij lag of aan de rest en of het sowieso hoorbaar was. Ik was al blij genoeg dat ik geen noten mispakte tijdens mijn 'solo'.
Ik vond het ook leuk om de verschillende andere groepen te horen. Hierbij was ook goed het verschil te onderscheiden tussen de traditionele en jonge deelnemers. Een vreemde eend in de bijt vond ik de blazers workshop. Als ik het goed heb gezien allemaal saxofoons. Niet geheel voor de hand liggend op een volksmuziekweekend, maar daardoor wel er uit springend. De zweedse groep had een vrij behoorlijke nickelharpaspeelster en ook de tangogroep had een paar redelijke muzikanten. Jammer dat Lies en Marco er niet bij waren, die had ik ook graag gehoord (tango op harp...)
Als laatste speelde de samenspelgroep van Jos Koning, met vijf Gonnagles, een boswachter en een Kelt en een onbekende dame die ook lekker meedeed. Een melodie van Renske, eerst gespeeld zoals bedoelt door Annie, daarna zoals geinterpreteerd door de Gonnagles en daarna nog iets, of zo. Spetterend in ieder geval. Wel opvallend: als je wat dan ook mede laat spelen door vijf Gonnagles klinkt het toch wel heel snel naar de Gonnagles ;-)
Maar het was leuk. Daarna gedag gezegd, de hotelkamer uitgeruimd, en ervaren dat je best met een backpack, drie weekendtassen, twee rugzakken, drie mensen, twee gitaren, een viool en een gastank in een VW Polo past zodat ook de deuren nog dicht kunnen
Ik heb genoten, veel geleerd en ook dat gene gevonden waar ik al naar zoek sinds ik mijn huidige acoustische gitaar kocht, een jaar geleden: de zin en mogelijkheden om weer samen te spelen. Wie weet wordt het nog wat met onze voornemens voor een nieuw gezelschap zoals Iertje dat noemt. Maar als eerstvolgende heb ik me ingeschreven voor de workshop op 20 maart bij Sander. Met daarbij de dank aan Sander voor het antwoord op mijn vraag of hij inschatte dat mijn niveau voldoende zou zijn om daarbij mee te komen
Ik ben benieuwd wat het allemaal gaat brengen. Voorlopig heb ik weer de zin gevonden om te spelen en dat is alvast winst nummer 1!
NB: shit, de 2000 woorden niet gehaald
NB2: Iertje, waar blijven de filmpjes?
Inloggen
Help
Zoeken
).
Helaas kampte Axel nogal met wat bijholte ontstekingen, dus donderdag werd al helemaal niks. Vrijdagmiddag toch nog wel even samen kunnen oefenen met de sessieboekjes en uiteindelijk dan toch rond 18.45 door weer en wind richting de Glind vertrokken.
Wat leuk om je ervaringen te lezen en alle mooie dingen die je hebt ontdekt! 
. En natuurlijk de Orfeo's en Kelten bedankt voor al gezelligheid om en aan de bar!