En ook deze twee Liederentafel was weer geslaagd. Ruim 15 mensen, waarbij vermeld dient te worden dat de Liederentafel dit keer voornamelijk uit vrouwen bestond. Gelukkig wist Campie daar een mouw aan te passen, zie verderop in dit verslag
We waren aldus knus gezeten rond de tafel met koffie, thee en bier.
We herhaalden de meeste liederen van vorige keer, en dit keer werden zelfs enkele verzoeknummers ingebracht. Dat varieerde van een swingend "In Haarlem in den Houte", tot een ongegeneerd soldatenlied van Campie, dat hij ten tijden van de Belgische Opstand had geleerd, gelegen op zijn brits met een fles ouwe Rutte in de ene en een Brandaris in de andere hand.
Peter Koene, beschaafd als altijd, probeerde het lied nog te verbieden vanwege enkele lasterlijke en onzedelijke passages, maar tevergeefs. Campie's diepgevooisde bas schalde reeds door het cafe, enkele dames keken besmuikt maar zongen met blosjes op de wangen mee. Toen was het hek van de dam.
Onze maestro Peter keek hulpeloos rond maar kon niets anders doen dan er een G accoord met een verhoogd septiem onder zetten.
Er was ook nog een interessante discussie over het lied In 't stille Klooster, dat met name bij de katholieke helft van de tafel bekend was als afwas lied. De protestantse helft bleek het lied niet te kennen, waaruit je zou kunnen concluderen dat daar nooit afgewassen werd. Daar moesten eerst een paar kloosterbiertjes over gedronken worden voordat we verder konden met de Groenelandstraatjes (bij Protestanten overgens weer wel bekend, en niet alleen als metafoor voor het Goddelijk Paradijs maar ook voor meer aardse zaken.
)
Kortom het was weer reuze gezellig en we hebben weer een hoop geleerd over de geschiedenis van het Nederlandse lied.
Volgende keer hopelijk heel gauw, we zijn in overleg met het cafe, binnenkort meer nieuws.
Gromit
Inloggen
Help
Zoeken
