Nog geen verslagen?
Ik vond het echt een supergave workshop!
We begonnen met het (op het gehoor) aanleren van een scottisch (scottisch urbaine). Het is echt een gave melodie maar op het eerst wel even lastig - het was namelijk niet in zo'n 'standaard toonsoort' maar in D mixolydisch. Toen we die eenmaal mee konden spelen, ging Wouter meer in op ritmes en wat je in plaats van de melodie kunt spelen. Hij maakte daarbij een onderscheid tussen echt soleren en 'iets anders spelen dan de melodie maar dan wel ondersteunend' (had hij er ook een specifiek woord voor?). Ik vond vooral dat laatste erg interessant: het was voor mij een eyeopener op het gebied van 'wat een scottisch een scottisch maakt'. Ontzettend gaaf hoe je dan als groep een soort van 'groove' kunt krijgen. Die 'groove' hoor ik wel vaak bij balfolkmuziek op de trekzak - dat idee dat je er gewoon meteen op kunt dansen - maar het is me nog niet eerder gelukt om er achter te komen 'wat dat dan was'. Het idee is, als ik het goed heb begrepen, dat je vooral de 2de en de 4rde tel benadrukt en dus de eerste 'overslaat' (soort syncope-rust effect?). Dat kan dan bijv. met een akkoord aanslaan maar je kunt ook de verschillende noten uit dat akkoord gebruiken (soort van drie/vierklanken met een ander ritme dan gewoon elke tel een noot). In de melodie kan je die 'swing' er ook aangeven. Dat kan door iets te doen met de noot zelf (zoals trekzakken en blaasinstrumenten dat kunnen), maar ook door volume of ornamentatie. Op een gegeven moment speelde Wouter alleen die benadrukte noten en de andere noten heel zacht en je bleef de 'dansgroove' voelen.
Als groep hebben we dus wat met bovenstaande geoefend - zo mochten we bijv. om de beurt improviseren (in de eerste instantie vooral op het akkoord) terwijl de rest zachter speelde. We hebben de deun ook meerdere keren 'gewoon' gespeeld en af en toe kon iemand dan een 'solo' doen. Ontzettend gaaf om te merken hoe een stukje dat je eerst amper uit je vingers krijgt (onwennige vingerzettingen etc.) dan opeens toch razendsnel kan gaan.
Als laatste hebben we nog even gewerkt aan een bourree waarin dezelfde principes naar voren kwamen. Het 'ritme' van een bourree is weer anders dan dat van een scottisch - de eerste tel wordt vooral erg benadrukt en het akkoord 'wisselt sneller'. Zo zei Wouter het - na thuis oefenen lijkt het eerder alsof je er een soort syncope in doet, maar ik heb er geen verstand van
. Dus daar gingen we ook mee spelen. Ontzettend leuk - ik heb ooit wel eens eerder geprobeerd om zo'n bourree ritme na te spelen van een band maar ik kon niet precies plaatsen wat er precies werd gedaan. Het is dan supergaaf om dat gewoon uitgelegd en voorgedaan te krijgen.
Bij de bourree kon je ook nog een ander ritme gebruiken om het geheel wat vaart te geven in het B deel. Ik heb dat niet precies onthouden maar het leek nogal op een soort van tremolo/triplet. Dat effect (vaart geven) kon ook door de akkoorden te wijzigen (een 'naar boven gaand trappetje', heeft dat een naam? Em F G Am).
En 's avonds laat mochten we dus nog even op het podium spelen! Ik vond het sowieso heel leuk om Wouter te zien spelen, je kon zien hoe hij in de improvisatie/interactie met de pianisten de principes gebruikte die hij eerder had uitgelegd. Je kijkt/luistert toch op een hele andere manier, je ziet andere dingen nadat je een soort van 'blik achter de schermen' van de muziek hebt gekregen.
Het op het podium spelen vond ik erg leuk (nog nooit eerder gedaan
), al ging het nu opeens wel
heel snel. Nog wel even studeren dus om die tunes op sessie/danstempo te krijgen...
Al met al een supergave workshop die me ontzettend nieuwsgierig maakt naar de rest (hoe krijg je zo'n groove in de jig en de tovercirkel en de wals en de mazurka en de bretonse dansen etc. etc.?
. Het is echt gaaf om balfolkmuziek te leren spelen en ik kijk uit naar de volgende workshop!
(overigens snap ik dat de volgende workshop een hele andere insteek kan/gaat hebben, maar bovenstaande is wel iets waar ik naar op zoek ga gaan!)
Inloggen
Help
Zoeken
Veel van hen hadden die middag pas voor het eerst geimproviseerd en dan een paar uur later al meteen op het podium voor dansers spelen! Was stiekem wel een beetje jaloers 
bij de meeste workshops is er niet zo'n fantastische afsluiting, wat dat betreft waren we nu echt met onze neus in de boter gevallen. Een aflsuitende 'opvoering' van het geleerde is meestal alleen bij weekendworkshops waar meerdere groepen het geleerde en gecreerde aan elkaar laten horen. En bij samenspelworkshops, waar je met elkaar aan een arrangement werkt voor 2 of 3 liedjes, heb je eventueel nog een leuke opname van de liedjes, maar dat is het dan.
