tourdion schreef:
De tongen zijn het zelfde dus daar zou het verschil niet in kunnen zitten. Wel in de gebruikte materialen. Ik denk dat de Castagnari met harder hout gebouwd is. Misschien hier en daar zelfs massief hout. Dat is mijn idee op dit moment.
Enfin, we zullen het wel zien zometeen. Ik kom langs en neem m'n schroeverdraaiersetje mee. Dan schroeven we dat kastje even open.
Totzo!
Mijn veronderstellingen over de klankvorming van de Castagnari bleken op een bijna schokkende manier juist te zijn.
Zondag middag ben ik met schroevedraaiers en tangen naar Beijum vertrokken. Daar hebben we autopsie gepleegd op het nieuwe spanscastje.
Mota stond er met trillende handen bij. En zijn eis was wel dat we eerst de Serenellini open zouden leggen. Dat werd gedaan en daarna trokken we de nogal strak zittende pinnen uit de Castagnari.
Het eerste wat opviel was dat de tongen exact hetzelfde waren. Allebei Antonelli fabriekstongen. De tongblokken waren wel iets verschillend maar allebei van zacht blank hout.
De kast van de Castagnari bleek inderdaad van massief (bruin) hout te zijn en een stukje dikker dan het triplex van de Serenellini. Massief hout geeft de klank beter door dan gelaagd hout. Dat maakt al een behoorlijk verschil. Verder is de Castagnari ook een slagje groter dan de nogal kleine Selli.
Ronduit onthutsend was de ontdekking dat de zangbodem van de Castagnari van metaal was!!
De zangbodem of tongentafel is de plaat in de trekharmonica waar de tongblokken op gemonteerd staan. Essentieel voor een mooi klankoverbrenging. Hoe harder de zangbodem en hoe harder ook de verbinding met de tongen (harde bijenwas) hoe krachtiger de geluidstrillingen naar buiten komen.
Maar metaal??? Mijn premisse aangaande een harde houtsoort wordt zo wel erg overbevestigd. Dit had ik niet verwacht in een trekzak. Je komt het wel vaak in accordeons tegen. Metaal kaatst nog meer dan hout het geluid naar buiten toe.
En dat was te horen. Dat kastje van den Moot kan aardig gillen en brullen. 't is praktisch een halve doedelzak.
Afrondend kan ik vaststellen dat de kijkoperatie op de Castagnari goed verlopen is en onze nieuwe inzichten heeft opgeleverd betreffende de ziel van de trekzak. Het is kwalitatief gezien een erg goede trekzak. De 250 euro prijsverschil met de Serenellini Selli wordt goed ingevuld. Nou moet Mota d'r nog op leren spelen
.
Aan zijn bewegingen zal het niet liggen. Hij kronkelde als een Didier Laloy door de kamer, nu de noten er nog bij.