Fille schreef:
Ik heb Lyst nou nog maar weer eens opgezet. Het is dansmuziek, dat is waar, maar ik vind het hoempa gehalte nog wel mee vallen. Dit is gewoon hoe Deense muziek is.
Ken je Ph?nix? Dat is ook Deens, erg goed dansbaar, maar daarboven op ook nog eens interessant om naar te luisteren (met een fantastische basklarinettiste). Toegegeven, ook zij spelen hier en daar wat hoempa, maar die kan je doorspoelen, bij Lyst blijf je dan doorspoelen naar mijn mening.
Verse Melk! schreef:
:
Ik vind dat de dansers zich maar eens achter de oren moeten krabben en wat meer open moeten staan voor nieuwe vormen... En wat zekerder dansen (zo moeilijk zijn ze niet toch?). Binnen een Bourree bijvoorbeeld heb je een boel vrijheid voor dans-versieringen. Dat zou je dan in de muziek ook moeten hebben.
Fille schreef:
Wat de muziek betreft: Er is best ruimte voor versieringen. Alleen is het wel de bedoeling dat je binnen het ritme blijft, anders danst het niet meer lekker. Om een voorbeeld te noemen: Blowzabella's bourrees dansen niet lekker. Heel leuk een 'tango' bourree, maar omdat ze rare dingen doen ga je niet vanzelf meer de goede kant op, je moet voortdurend nadenken. Danst niet lekker. .
Ik ben met je eens dat er zeker ruimte is voor versieringen en dat je als je een bourree speelt je binnen de structuur "moet" blijven (als je ten dans speelt).
Maar ik vind ook dat de muziek op zichzelf al interessant moet zijn. En dat betekent niet dat je de ene keer een voorslag speelt en de volgende keer een triool. Dat betekent wat mij betreft ook dat je wat (niet al te veel) met het ritme "mag" spelen. Ik weet niet wat Blowzabella op St.Chartier speelde, maar de cd's die ik heb klinken goed dansbaar (denk ik, nooit geprobeerd, misschien gaat het ergens mis)
Fille schreef:
Dansbaarheid gaat voor geintjes met de muziek.
klopt, en geintjes in de muziek houden de muziek interessant en dus dansbaar.
Fille schreef:
Nog een leuke: John Kirkpatrick is fel anti 'medley mania' en vind dat je voor een dans ook een melodie moet gebruiken en geen sets spelen. De melodien voor de Engelse dansen waren bedoeld om 20 min. achter elkaar gespeeld te worden en de kunst is om dat te kunnen doen zonder dat het saai wordt.
Vanwaar je plotselinge Kirkpatrick citaten?
Ik denk dat je als je inventief genoeg bent om een melodie 20 minuten lang interessant te houden je dat zeker moet doen, maar ik vind het ook geen schande om verschillende bij elkaar passende melodie?n achter elkaar te spelen. Misschien een verschil tussen Engels en Anders?
Waarom vindt hij (jij?) dat eigenlijk? Is dat "gewoon zijn mening"?