mota.spansen.nl

Zo, een goed muzikantenforum kan natuurlijk niet zonder een topic over harmonica's ;~)

Net terug uit Normandië. Met Cooper twee dagen workshop gevolgd bij Milleret en Pignol. Beetje leipe onderneming misschien, twee keer 13 uur reizen voor twee dagen workshop, maar ach :~)
Milleret en Pignol zijn supergoede muzikanten en hebben een heel eigen stijl en visie op muziek (en harmonica's). 'k wilde zeker sinds ik ze vorig jaar live had zien spelen op het BBF, heel graag les van ze.
Deze workshop http://www.tradevol.com/ (lekker vage site...) had geen niveau-eis en dat was dus een mooie manier om eens kennis te maken.

Vaak geven ze workshops op superhoog niveau dat én misschien te hoog is voor me én niet te doen omdat ik nog maar amper Frans spreek. Na BBF (ze gaven ook een TLS) gevraagd of je les bij ze kon volgen als je geen Frans sprak (via Telenn gevraagd). Het antwoord was duidelijk "non".
Dus sinds november zit ik op Franse les...

Dat was nogal heftig afgelopen weekend... Ik met m'n kersverse mini-woordenschat (gelukkig samen met Cooper) tussen een kudde Fransen. Oef.... Heel vermoeiend. Viel me behoorlijk tegen. Het is moeilijk om te stoppen met proberen te volgen wat er gezegd wordt (tijdens het eten e.d.), maar doodvermoeiend als je het niet snapt.
Maar goed..

Donderdagavond kwamen we aan in Sées, dorpje in the-middle-of-nowhere van Normandië. (na 13 uur reizen voor mij, uit Grunn). Lopen dwalen door het dorp om de goede plek te vinden. Toen we er bijna waren werd Cooper bijna van de sokken gereden door Jean, de organisator die al wat bezorgd was (geloof ik). We hadden vertraging gehad, dus waren later dan gezegd.
Laatste stukje bij hem in de auto (fijn, zwaar zo'n tent en harmonica). Hij ratelde maar door in het Frans en reed ook als een fransoos
Maar erg vriendelijk en makkelijk allemaal.

Nadat we de tent opgezet hadden, kwamen nog twee Franse jongens (jaar of 16) en gingen we in het dorp naar de kroeg waar Stéphane en Norbert ook net waren. Moeizame communicatie in het Frans, maar gelukkig was er tafelvoetbal, waarbij Norbert "merde" schreeuwde en ik "kutzooi"

Volgende dag kennis gemaakt met de Franse ontbijtgewoonten Koffie doen ze in een soepkom, zodat ze goed veel ruimte hebben om cake en brood met boter en jam te soppen. En niet even dippen, nee goed soppen, zodat het er bijna afvalt. En dan naar binnen slobberen... En daarna de koffie met vetrondjes van de boter opdrinken. Knettergek....
Est tu dans ton acciettes? Vroeg ik me geregeld af...

De eerste dag worskhop van Stéphane en de tweede dag van Norbert. We waren met zo'n 19 deelnemers en na een kennismakingsrondje opgesplitst in twee- en drie-rijers, wat ook aardig leek overeen te komen met het niveau. Cooper en ik hebben een drie-rijer, dus de eerste dag van Stéphane les.
Een scottish aangeleerd, met een lekkere ritmische begeleiding. En 's middags geïmproviseerd (slik.. ja, tussen de virtuoze Fransozen..). Ongeveer vijf rondjes gedaan. Stéphane gaf een scottish-begeleiding en daar mocht (moest ) je vrij over improviseren in Am. Niks geen pentatoniek, gewoon alles gebruiken.

Wat ik goed geleerd heb, van deze improvisatie-middag is dat ritme het allerbelangrijkste is bij een improvisatie. Als je ritmisch lekker/kloppend speelt, klinkt het in principe goed, ook al gebruik je maar een paar noten en is het verder niet zo interessant. Eerst ritme, dan de rest.
En (en dat is voor harmonica-spelers niet vanzelfspreken) het is erg nuttig om allerlei toonladders te oefenen, zodat je bepaalde loopjes in je vingers hebt, waar je op terug kunt vallen.
Dat wist ik eigenlijk al een tijdje, maar de zelf-discipline om dat te gaan oefenen is er niet helemaal. Hopelijk ga ik het nu echt doen.
M'n plan is om elke maand één toonladder te doen.

's avonds was het wat saai. Niet echt sessie o.i.d. en alleen maar harmonica's vind ik sowieso niet heel interessant. Ook wel erg moe na zo'n dag les in het Frans... Dus na nog wat rustige walsjes met Cooper gespeeld te hebben, redelijk vroeg de tent in

De volgende dag les van Norbert. Hij begon z'n les met theorie. Oef... Muziektheorie in het Frans... Ik heb nog een deel opgenomen, zodat ik m'n Franse juf + klasgenoten kan laten horen hoe pittig het was ;~)
Wel wat mee gekregen, maar lang niet alles. Ik gok zo'n 20-30%. Die tritoon die laatst al langs kwam, kwam nu ook weer langs, dus als ik weer wakker ben (moe...) zal ik me daar in verdiepen.

Na de theorie een prachtige ballade geleerd, waarbij het vooral om balg-controle ging. Aanzwellen en uitdoven van tonen en juist paf-direct-aanspringen van tonen, etc. Behoorlijke spierpijn in m'n linker-arm nu ;~)

De zondag was er 's ochtends geen les, alleen 's middags. Jammer, want wij moesten al om twee uur weg.

Na een lange reis (niet zo'n goede indruk gekregen van de Thalys...) vannacht om twee uur thuis gekomen :~)
Nu rustig bijkomen en straks als Berend open is, bellen wanneer ie m'n vijfde toets kan draaien. Zonder duwende a door het leven, dat gaat toch eigenlijk niet...

En als ik puf heb, zal ik wat mp3's en filmpjes op internet zetten voor geïnteresseerden.

_________________
If I can't dance, I don't want to be part of your revolution (Emma Goldman)

Zo, direct bij Berend m'n vijfde toets op de tweede rij om laten zetten, zodat ik nu ook een duwende a heb aan de melodiekant. En de trekkende g op een iets normalere plek zit (nu nog verzinnen wat ik met die trekkende g op de derde rij ga doen, maar dat komt nog).

Net al braaf toonladderoefeningen gedaan.
Ben maar begonnen met Am omdat dat toch de meest voorkomende toonsoort is voor trekzak-stukken.
Het is zowaar best leuk :~)
'k ga eens googelen op oefeningen.

Nu speel ik 'm gewoon twee octaven van laag naar hoog en terug (en dan langzaam snelheid erin krijgen). En ik doe loopjes van 3, 4 en 5. Die van 3 en 4 gaan, maar die van 5 zijn al lastiger :~)

Met loopjes bedoel ik (bijvoorbeeld in 3) c-d-e-d-e-f-e-f-g-f-g-a, etc.
En nou dit maar volhouden. Voor de niet-standaard toonsoorten zal het een stuk zwaarder zijn om braaf te doen...

_________________
If I can't dance, I don't want to be part of your revolution (Emma Goldman)

@Zeerover... Draakje en ik hebben tijdens de workshop van Jean-Francois Vrod 2 vellen vol met mogelijke loopjes gekregen die in iedere toonsoort toepasbaar zijn (genoteerd met 1 2 3 4 enzo). Die loopjes oefende hij in elke toonsoort om toe te kunnen passen in improvisaties zodat je niet altijd maar de standaard opeenvolgende loopjes gebruikt. Ik ben er ook mee aan het oefenen gegaan een paar maanden geleden, maar heb het alweer een tijdje laten liggen.
Ik wil volgende week wel kopietjes voor je meenemen.

Dat lijkt mij bij trekzak contraproductief. Probleem met trekzak is nl dat het improviseren nogal een fysiek automatisme moet worden omdat het een onlogisch instrument is. Je moet het duwen of trekken èn het indrukken van de daarmee corresponderende toets echt per toonsoort inslijpen, anders zit je meteen mis. Heel wat anders dan bij viool, waarbij je meteen leuke loopjes kunt spelen omdat je met een paar bruggen in je vingers de meest voorkomende toonsoorten te lijf kunt. Op trekzak moet je voor elke toonsoort meerdere bruggen ontwikkelen (duwen/trekken) al naargelang de bas/akkoord die je wilt spelen en het maakt ook nog uit of je de melodie een octaaf hoger of lager speelt.
Ik weet weer waarom ik de trekzak na 'zwart laat je scheren' links heb laten liggen
En ik zou denken: laat de trekzak in zijn waarde. Die hoeft niet in alle toonsoorten te kunnen spelen, want dat kan een accordeon beter. Leer gewoon de op het instrument goedliggende toonsoorten en laat verdere improvisaties maar lekker over aan andere instrumentalisten. Een lekkere begeleiding op bas/akkoordkant is dan veel effectiever.

_________________
Novo: nenhuma barbante uniram

Ja, ik denk inderdaad dat mijn vingers het moeten leren. Automatisch na de ene knop weten welke knop een goede volgende is.


Of op sax... Ik heb 'm afgelopen herfst weer in de kast gestopt, omdat het me niet lukt om twee instrumenten te bespelen (tijd om te spelen en te oefenen), maar dat vind ik wel echt super van een "normaal" instrument. Veel makkelijker om op te improviseren of te varieren.


Groot gelijk hoor, het is ook een raar instrument

Ik was ook niet van plan om 12 x 6 (ofzo) toonsoorten er strak in te rammen hoor ;~) Maar de veel voorkomende (Am, C, G, Em, Ddorisch, Gm, D, zoiets) wil ik wel proberen in m'n vingers te krijgen zodat ik vrijer op m'n instrument wordt.

En akkoordjes raggen bevalt me ook prima :~)
Met die drie-rijer is dat een groot voordeel, kan nu in principe alles begeleiden, omdat ik alle tonen heb aan m'n melodiekant.
Toonladders en melodieën in bijvoorbeeld Cm zijn nog steeds niet echt te doen (het blijft een trekzak in G-C), maar de akkoordgrepen zijn heel goed te doen en da's toch een stuk leuker sessieën :~)

@Kikker: kopietjes, graag!

_________________
If I can't dance, I don't want to be part of your revolution (Emma Goldman)

Jep. Ik duw de kast tegen m'n been aan, zodat ik stevigheid heb. Dan hoeven de banden niet strak, dat vind ik niet zo prettig. (en geeft ook niet dezelfde stevigheid als een been).

M'n houding is trouwens tegenwoordig veranderd. Ik zit minder vaak zo als op deze foto en meer op het puntje van een stoel en dan met het linkerbeen wat onder de stoel. Op die manier kan ik de kast ook tegen m'n rechterbeen duwen, maar hoeven m'n benen niet over elkaar heen. (zit minder stabiel, dan op twee zitbotten).

Zo ongeveer:
http://img32.imageshack.us/img32/7826/mg0714dx1.jpg
(hier zit ik één of ander basloopje te oefenen bij een workshop van Wim Claeys )

'k denk dat het heb overgenomen door de vele workshops bij Toon en Pascalle:


Staand spelen ziet er dynamischer uit en 't is fijn dat je kan bewegen. Maar zittend spelen op deze manier vind ik w.b. balgcontrole het fijnst.

_________________
If I can't dance, I don't want to be part of your revolution (Emma Goldman)

Nu ben ik dus benieuwd of Naragonia en jij zo spelen vanwege de balgcontrole of ook vanwege het andere geluid.

_________________
Spansen is normaal

balgcontrole is een groot deel van je geluid ook :-)
W

_________________
"hoe dommer mensen zijn, hoe overtuigder ze zijn van hun eigen gelijk" Theo Maassen

Vanochtend hebben Distel en ik daarover ook gesproken.
Mijn inziens is de invloed op het geluid niet zo groot. Zeker niet als je versterkt speelt.
Benen over elkaar is niet zo goed voor de bloedsomloop en ook op de zenuwgeleiding naar de voet kan het een heel slechte invloed hebben (klapvoet).
Distel vertelde dat in Noord-Holland iemand gebruik maakt van zo'n gitaarvoetensteuntje om het rechterbeen op te zetten zodat het been iets hoger komt om de trekharmonica tegen te houden.

(Nee Tourdion, geen grappen over gitaarvoeten maken).

_________________
ik wil met jou wel dansen maar m'n knieën knarsen zo...

Dat zal zeker waar zijn (moet toch eens een workshop bij je doen). Maar dat is niet het Delicq-effect.

Dat ontstaat namelijk doordat je de vrije resonantie van de het vrij dunne hout van de klankkast belemmerd en natuurlijk ook de direkte doorgang van geluidsgolven waardoor je een ronder geluid krijgt.

Bij versterkt spelen zal dit effect nauwelijks meer hoorbaar zijn zeker niet als de microfoon direct boven de klankkast hangt. Maar probeer het maar eens in de huiskamer. Bij een studio-opname ga je het ook zeker terughoren.

Ik wil er geen schisma over forceren uiteindelijk gaat het maar om een detail. Maar het is wel grappig om het eens uit te proberen.

_________________
Spansen is normaal