campie schreef:
Het hangt natuurlijk ook heel erg af van de deun zelf. Traditionals zijn meestal veel
makkelijker dan de opschepperijen van jonge componisten.
Eenvoud, die 4 minuten lang interessant blijft, is ook nog best lastig om te creeren hoor! vind het soms jammer dat de traditionals dat niet altijd voor elkaar krijgen, en dat ook niet elke gevorderde muzikant daar zijn best voor doet. Vandaar dat jonge componisten soms gillend wegrennen van traditionals.
maar gelukkig zijn er workshops waarin je kunt leren hoe je een traditional wel interessant kunt maken
(of je gaat gewoon uit verveling het ritme verschuiven...
)
En anderzijds heb ik juist weer moeite met traditionals omdat ik er soms helemaal niks van begrijp. Les Vignerons was er zo'n eentje, zo'n simpele deun waar ik de ballen niet van snapte. Dan begint ie vooraan met de melding dat er een Bes in zit, komt er in het eerste stuk geen B of Bes voor (ook geen Cbb of A#)! En in het tweede stuk eindelijk wel maar wordt ie met zo'n 'accidental'-dingetje weer gewoon een B. Toen ik die aan het voorbereiden was kon ik er echt helemaal niks mee met die rare overgang in het tweede stuk. Maar dankzij een lesje van Wouter in de zeven modi: Dorisch, Ionisch, Myxolidisch etc, en het veelvuldig oefenen van de deun met z'n allen bleek dat mijn gehoor gewoon niet gewend was aan deze modi. Nu dus wel een beetje.. nou ja, ik snap in ieder geval de techniek. Of ik echt ga wennen weet ik nog niet.
En zo zijn er wel meer van die traditionals die door geklooi met kerktoonladders onbegrijpelijk zijn (gek genoeg kan ik ze in de metal wel weer begrijpen...), dus dan is zo'n deun van een 'opscheppende jonge componist' soms een stuk makkelijker voor mij om aan te leren omdat ik daar wel feeling mee heb
Die 4 deunen van Pablo heb ik alle heerlijk te pakken incl swing (alle 4 in dezelfde modi denk ik, ze hebben allemaal een Gis, klinkt een beetje Oosters), maar die 2 van Stijn, niet eens zo moeilijk, werken gewoon niet, denk dat ik dat Ierse maar niet te pakken kan krijgen. (TLS van Boombalfestival). Met Parasol hebben we niet alleen 2 deunen geleerd maar ook tot composities gemaakt met ruimte voor solo's, eigenlijk als een beetje een sessie met 'dirigenten'. Dus vandaar dat je 'maar 2 deunnen leert'. Die van Pablo werden er doorheen gestampt, wel 5 of 6.