Ik had beloofd een soort van “samenvatting” te maken van de Facebook discussie.
Hierbij daarom een aantal willekeurige quotes.
Ik heb ze anoniem gemaakt om de posters te beschermen.
Citaat:
Maar het kost wel altijd lef om op iemand af te stappen en meestal zijn er dan nog 2 andere mannen op zijn minst die ook met de dame willen dansen. En dan is het toch een kwestie van direct vragen. Heb zelf ook wel eens vaker gehad dat ik dacht beleefd te wachten totdat ze uitgepraat was, en kwam ineens iemand anders te dans vragen
Citaat:
Wat ik zelf eigenlijk altijd doe, is van te voren al bedenken met wie je heel graag danst, en met wie je heel graag zou willen dansen. En wie met welke dans. En dan naarmate het liedje eindigt, snel "localiseren" waar iemand staat. En dan snel op af stappen…
Citaat:
Ik herinner me een bal in de Musketon waarbij iemand mij met een soort sliding de pas afsneed toen ik net iemand wilde vragen. Ook dat was een moment waarop ik dacht “als het zo moet dan laat maar”
Citaat:
En het gebeurt ook regelmatig dat ik je op wil zoeken voor een wals en zie dat je al bezet bent door een andere dame.
Citaat:
Ik heb dat juist als vrouw bij balfolk heel vaak! Je wilt niet weten hoe veel dansjes tijdens bals ik uiteindelijk aan de kant bleef staan, omdat iedereen al een danspartner gevonden had. Of hoeveel dansjes ik jaloers naar koppels gekeken heb, omdat ik ook met diegene wilde dansen, maar niet brutaal genoeg was.
…meestal moet ik me, als vrouw, er op instellen dat ik op jacht moet om aan de dans te blijven.
Soms heb ik geen zin om te rennen en dan blijf ik vaker alleen over
Citaat:
ik denk dat je iets verwoord wat voor veel meer mannen speelt dan je denkt. Ik zelf ervaar het ook
Ik zit met hetzelfde punt dat ik na een bal wel eens het gevoel heb dat het me niet gelukt is om bepaalde mensen die ik niet ken ten dans te vragen
Citaat:
Het komt me allemaal ook zo bekend voor! Soms/vaak voel ik ook wel vaak druk om snelsnelsnel een 'leuke' partner te kiezen als een nummer is afgelopen. Waarom komt dat nou eigenlijk? Ik dans toch liever met mensen die ik al ken, dan weet ik wat ik kan verwachten
Citaat:
Ik merk aan dit topic echt dat veel mensen dit gevoel hebben, en ook mensen van wie ik het zeker niet zou verwachten
Ik vind het vaak ook lastig om op nieuwe mensen af te stappen met wie ik graag eens zou willen dansen, zoals sommigen als zeggen "Wat als ze vinden dat ik niet fijn dans, of als ze eigenlijk niet met me willen dansen" en vaak zijn die mensen tegen de tijd dat je je daaroverheen zet al bezet. Bij mensen die ik wel al heb leren kennen wil ik soms nog wel eens de danszaal doorcróssen om op tijd te zijn voor een fijn dansje
Citaat:
! Ik heb juist vaak het idee dat je altijd al geclaimd bent
Citaat:
heel vaak is het zo dat als er een dans wordt aangekondigd, dat je automatisch gaat denken 'met wie zou ik dit willen dansen?' Maar voordat je dan goed en wel de persoon in het vizier met wie je een dans wilt delen, word je al gevraagd door iemand anders. Heel lief natuurlijk, en altijd geniet je dan ook van die dansen, maar stiekem vind je het dan wel jammer aan het einde van het bal dat je niet met die ene persoon hebt kunnen dansen
Citaat:
de stress die het 'zoeken naar een fijne danspartner' en het vragen dan wel gevraagd worden op kan leveren is iets wat ik vaker hoor
Citaat:
Dit is precies de reden waarom ik ben gestopt met het dansen op de reguliere bals.. (ik wil niet moeten smeken om een dansje. En eigeniljk is dat jammer, want het is een hele leuke hobby.
Citaat:
Wat ik wel flauw vind zijn mannen die consequent de werkwijze hebben vrouwen te vragen voor het volgende dansje
Zo heb je wel altijd een danspartner, maar met weinig vrouwen in de zaal vissen anderen achter het net
Citaat:
ik ben helemaal beduusd dat zoveel andere mensen met exact het zelfde hebben rondgelopen als ik... als een man me zelden of nooit ten dans heeft gevraagd dan durf ik hem ook niet te vragen, dus blijf ik met dezelfde mensen dansen (fijne mensen daar niet van!) en langs de kant staan
Citaat:
en toch sta ik ook zo af en toe langs de kant omdat ik net die ene met wie ik graag wilde dansen niet te pakken kreeg, plan B ook mislukte en daarna iedereen al aan het dansen was. Of ik net te lang twijfelde om die ene te vragen met wie ik nu eindelijk wel eens wilde dansen
Citaat:
Verder ervaar ik ook wel eens hetzelfde. De ene keer ben ik vlot en is het geen probleem de andere keer loop ik op een dame af om te vragen en ben ik te laat. Soms mis ik hierdoor net een leuk dansje
Citaat:
Ik geloof dat iedereen zo'n beetje dit gevoel wel kent, ik zeker ook.
Citaat:
het probleem lijkt vooral te zijn dat je er snel bij zou moeten zijn en/of "gewiekst" zou moeten zijn om iemand ten dans te vragen, omdat je anders te laat bent. Ja, dit ervaar ik soms ook zo inderdaad. En ik hoor het vooral van vrouwen regelmatig, wat ik me goed kan voorstellen omdat die meestal in de meerderheid zijn. Maar ik denk dat iedereen het heeft die wel eens "met die ene persoon" wil dansen. Voor een deel heb ik mezelf aangeleerd om dan maar "gewiekster" te zijn en gewoon voor iemand te gaan staan en "dansen?" te vragen. Of heel nadrukkelijk naast iemand gaan staan die in gesprek is. ;-) Soms werkt dat, soms niet. En soms heb ik geen zin in dit soort "directe" acties of durf ik niet of vind ik het "te lomp".
Citaat:
… herkenbaar allemaal.
… ik mee beperk tot veilige dansen.
..Veel te bang om teleur te stellen
Citaat:
ik heb zelf geregeld dat ik te laat ben maar ik wijt het idd aan mijn dansvaardigheden / niet zo heel veel mensen kennen
Citaat:
Ik snap wel helemaal wat je bedoeld met het weggraaien. Dat gebeurd veel, en ik doe het zelf ook wel, omdat je dan kan dansen met degene met wie je graag een dansje wilt doen
dansen van te voren afspreken... tsja. Er zijn voor- en nadelen. Soms grijp je daarom mis, maar soms loop ik iemand al een hele avond mis, en dan afspreken afspreken "volgende Scottish gaan we dansen" kan dan handig zijn. Bovendien kan je tegen een ander die je vraagt eerlijk zeggen dat de dans al is vergeven
Citaat:
Desondanks grijp ik ook vaak mis. Zoals hiervoor al vaak is gezegd, is het gewoon moeilijk om altijd op het juiste moment op de juiste plek te zijn. Als ukkie kan ik maar moeilijk zien wie zich waar op de dansvloer bevindt en ik wacht soms ook te lang voordat ik doorheb welke dans er wordt gespeeld.
Meestal probeer ik eerst de persoon die ik in mijn hoofd heb te localiseren en als dat niet lukt, vraag ik iemand anders, en dat kan ook een onbekende zijn. Zo blijf ik in ieder geval aan het dansen
Citaat:
... Soms ben je zelf degene (zonder dat je het doorhebt) die voor de neus van een ander wordt weggekaapt
Citaat:
ook wel de bui heb hangen wanneer ik iemand probeer te vragen (die bezet of moe blijkt te zijn) en dan zien dat de rest om mij heen ook bezet is
Mijn conclusies:
• Meer mensen blijken last te hebben van “mijn” “probleem”
• Soms ben ik zelfs de aanleiding
• ik moet minder "willen" op een bal
Tijdens de discussie dook er ook een idee op dat ik bij deze van harte wil aanbevelen:
Citaat:
een "vraag mij"-bank op elk bal!